มีวิธีจัดการความเครียดสำหรับเหตุการณ์กราดยิงมั้ยครับ

ผมเป็นคนในพื้นที่​ โชคดีเมื่อวานเลิกงานแล้วอยากกลับบ้าน​ เลยไม่ได้ผ่านไปยังจุดเกิดเหตุ​ ทั้งๆที่ปกติผมชอบไปห้างแต่ละที่ในโคราชมาก​  และจริงๆตั้งใจไปห้างนั้นด้วยครับ​ แต่โชคดีเช็คข่าวก่อนเลยไม่ไป

ครั้งนี้มันหนักมากครับ​  ผู้เสียชีวิตตายดะริมทางมาตั้งแต่วัด​ ถนน​  หน้าห้าง​ ข้างห้างแล้วไม่รู้มีในห้างอีกมั้ย
ตายแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลย​ ผมสงสารสภาพศพแต่ละท่านมาก​  ผมเห็นภาพ​ นร​ ตายคารถจักรยานยนต์แทบช็อค​ เขายิงดะ​ ยิงไม่เลือกครับ​ เจอใครแม้ไม่ได้ขวางก็ยิง​ เฉพาะในวัดเกือบ10ศพ​  แล้วมาก่อเหตุในห้างอีก​ รุ่นพี่ผมก็ติดอยู่ในห้างนั้น​ แม้จะออกมาได้ก็ตาม

จริงๆก็เข้าใจครับ​ ทหารมีดีเลวปนกัน​  แต่ตอนฝึกสอนผมไปฝึกในโรงเรียน​ในค่ายครับ​ ผมรู้สึกในค่ายมันปลอดภัยมาก​ มีปัญหาอะไร​ พี่ๆทหารเข้ามาช่วยงานในโรงเรียนตลอด​ จนผมคิดว่าถ้าบรรจุได้​ อยากบรรจุโรงเรียนในค่าย​ด้วยซ้ำ​

ยิ่งนึกถ้าครั้งต่อไปมันไปเกิดในห้างที่ผมชอบไป​เป็นประจำอีกที่​ ซึ่งห้างนั้นคนเยอะกว่าหลายเท่าด้วย จะทำยังไง​ ผมจะกล้าไปอีกมั้ย​ ผมยิ่งชอบไปห้างอีกที่หนึ่งในโคราชนั่นอยู่แล้ว​ จริงๆผมชอบไปทุกห้างในโคราชด้วยซ้ำครับ​  

เมื่อวานก็ไปบริจาคเลือดมา​ อย่างน้อยได้เติมเต็มในธนาคารเลือดก็ยังดี​ กว่าจะหลับได้​ พอตื่นมาสิ่งแรกที่ทำตอนนี้คือ​ เช็คข่าว​ ปรากฎสูญเสีย​ จนท​ ไปอีก2

ผมดิ่งเลยครับ

ปล.ผมเป็นโรคซึมเศร้า​ แต่หยุดยาได้จะปีแล้วครับ​ ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกอยากทำร้ายตัวเองแต่อย่างใด​ แต่ก็ไม่มีแรงทำอะไรเช่นกัน