จากกะทู้ https://pantip.com/topic/39616449 อายตนะภายนอก ผัสสะ อายตนะภายใน เกิดจักขุวิญญาณ ผิด ที่ถูกคือ?

วงจรปฏิจสมุปบาท เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะจึงมี .............

ที่ถูกคือ - รูป +ผัสสะ+  ตา..เห็นรูป =จักขุ วิญญาณ ฯลฯ อายตนะภายนอก ผัสสะ อายตนะภายใน เกิดจักขุวิญญาณ บ้าแล้ว สมาชิกหมายเลข 5444693  อันนี้ยิ่ง

ธรรมชาติสร้างระบบอัตโนมัติให้มนุษย์มีระบบกลไกการทำงาน ควบคุมการทำงานภายในร่างกาย มีสมองควบคุม แม้นอนหลับ ร่างกายยังทำงานด้วยระบบอัตโนมัติ แล้วธรรมชาติควบคุมมนุษย์อย่างไร เมื่อมี อินพุท (ผัสสะภายนอก)

พอไม่ สัมปะยุต ก็ไม่ทุกข์ เราเสพสิ่งใดเราก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น เสพข่าว ก็ทุกข์เพราะข่าว ไม่เสพก็ไม่ทุกข์ ดังคำที่ยายทวดชอบบอกไว้คือ “เบิ่งแต่หู ดูแต่ตา” อย่าเอาสังขารเจต

ผมมีความสงสัยมานานแล้วในเรื่อง "วิญญาณ" ในปฏิจจสมุปบาท ผมเห็นว่าในปฏิจจฯ มีกล่าวถึง "วิญญาณ" ที่ชัดเจนอยู่ 2 ช่วงด้วยกัน คือ วิญญาณ ตรงสังขารเป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ และ วิญญาณ ตรงผ

มูลเหตุแห่งการบัญญัติขันธ์ ๕ ภิกษุ ! มหาภูต (ธาตุ) สี่อย่าง เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ รูปขันธ์; ภิกษุ ! ผัสสะ (อายตนะใน + นอก + วิญญาณที่อายตนะ) เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ เวทนาขันธ์

กวฬิงการาหาร อันหยาบ หรือละเอียด (เป็นที่ ๑) ผัสสาหารเป็นที่ ๒  มโนสัญเจตนาหารเป็นที่ ๓  วิญญาณาหารเป็นที่ ๔ . ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็อาหาร ๔ อย่างเหล่านี้ มีอะไร

ปฏิจจสมุปบาท เป็นชื่อพระธรรมหัวข้อหนึ่งในศาสนาพุทธ เรียกอีกอย่างว่า อิทัปปัจจยตา หรือ ปัจจยาการ เป็นหลักธรรมที่อธิบายถึงการเกิดขึ้นพร้อมแห่งธรรมทั้งหลายเพราะอาศัยกัน, การที่สิ่งทั้งหลายอาศัยกันจึง

สัจจญาณ จะต้องรู้ในปริยัติ อ่านให้เข้าใจ ต้องมีธรรมวิจยะ ฟังให้เข้าใจ คิดให้เข้าใจ ในสมมุติ บัญญัติ แล้วจึงปฏิบัติ ตามที่เข้าใจ กิจจญาณ เมื่อมีธรรมวิจยะแล้ว เราก็ต้องปฏิบัติให้เกิดผล ธรรมวิจยะสัมโพชฌ

เพราะมีอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย;  เพราะมีสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ;  เพราะมีวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป;  เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ;