ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่าผมเป็นผช.ที่เจ้าชู้คับคือเป็นคนคุยเยอะคับ แต่ก็ใช่ว่าจะคบไปเลื่อยนะคับและตอนมีแฟนก็ไม่เคยแอบคุยคับ
เรื่องมันเกิดเมื่อ2ปีกว่าๆที่ผ่านมาคับผมทักผญ.คนหนึ่งไป แต่เธอดันเป็นเพื่อนกับคนที่เคยมาแอบชอบผมคับจึงทำให้เธอไม่ชอบหน้าผมพอสมควรเพราะผมเทเพื่อนเขา แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาคับก็ตอบจีบไปเลื่อยคับแต่สุดท้ายด้วยความที่ตอนนั้นผมอ้วนคับนน.ประมาณเกือบๆ80คับจึงทำให้โดนเธอเทคับ
และหลังจากนั้น1เดือนผมลดนน.มาถึง60ได้คับผมได้เจอหน้าเธออีกครั้งเราก็กลับมาคุยกันคับคุยกันได้2-3เดือนเธอชอบผมมากคับเรียกได้เลยว่ารักเพราะเราสองคนมักจะหยอกกันขอเป็นแฟนคับแต่ไม่มีใครขอแบบจิงๆสักทีจนเรื่องมันเกิดคับมีผญ.อีกคนเขามาซึ่งเขาเป็นคนที่ดีมากคับเรียนเก่งนิสัยดีซึ่งตรงสเปกผมมากคับและผมก็เลือกคับเลือกทิ้งคนแรกไปผมคุยกับคนที่2ประมาณ2เดือน แต่เธอกลับไม่เหมือนเดิมเหมือนไม่ต้องการผมจึงเดินออกมาคับ ด้วยความเป็นหมาหัวเน่าจึงกลับไปหาคนแรก ตอนแรกๆเธอก็ไม่ยอมรับผมนะคับแบบผมจะขอโอกาสมันก็ไม่ได้คับและผมก็ตัดใจคับคิดแค่ว่าเป็นพี่น้องก็ได้เราเป็นพี่น้องกันมาจากนั้นราวๆ2ปีได้ผมทำให้ทุกอย่างยิ่งกว่าแฟนอีกคับผมคุยกับใครเธอจะรู้ผมมีปัญหาไรเธอจะช่วยบรรเทามันและเมื่อเธอมีเรื่องไม่สบายใจผมก็จะอยู่ข้างๆเขาคับจนทั้งรร.คิดว่าผมกับเขาเป็นแฟนกันและเพื่อนของเขากับผมก็เชียร์กันคับให้คบซึ่งผมก็ไม่ได้อะไรแต่เมื่อเร็วๆนี่คับมันเป็นจุดเปลี่ยนผมได้ไปเที่ยวกับเขาผมได้ยิ้มออกมาได้เป็นตัวของตัวเองได้เข้าใจเลยว่าเขานี่แหละที่ผมรักผมจึงตัดสินใจขอเขาคบคับวันที่03/02/2020ผมนั่งคิดทั้งวันคับเพื่อนๆอาจจะคิดว่าทำไมจะต้องคิดเพราะผมนั้นจะจบแล้วคับผมจะไปต่อทหารจะไปเรียนรร.จ่าคับซึ่งก็ไม่อยากให้เขารอผมแต่ผมก็รักคับผมยอมได้หมดขอแค่มีเขาตอนผมขอเขาคบผมบอกเขา"อีก3เดือนจะไม่เจอกันแล้วเจออีกที่ก็2ปีนะคือกูก็ไม่อยากไปแต่มันคืออนาคตแต่ระหว่างนี้มาคบกันดูไมก็ทำตัวปกติกูก็ทำตัวปกติจะคุยกับใครก็คุยจะทำไรก็ทำไม่มีใครเป็นเจ้าของใครและ3เดือนค่อยมาว่ากันใหม่"คติของผมก็คือยอมทุกอย่างยกเว้นยอมเสียเขาไป แต่พอผมได้ขอเขาคบไปเขากลับเป็นคนละคนเลยคับเขาทำตัวไม่ถูกวางตัวไม่เป็นเขากลัวความสัมพันธ์จะไม่เหมือนเดิมเกรงใจความรู้สึกผมถามตลอดว่าเบื่อไมกลับดีๆนู้นนี้ซึ่งผมชอบมากที่เขาเป็นแบบนี้ปกติก็เป็นนะแต่อันนี้คือมันดีกว่ามากอะคับ และในวันที่04/02/2020ผมกลับจากรร.ผมได้นั่งสักพักเธอก็ทักมา"ดีกะกูมากเลยกูโครตห่วงความรู้สึกเลย"ด้วยความที่ผมกับเขาอยู่กันมา2ปีกว่าจึงรู้เลยว่ามันแปลกผมจึงถามว่า"ที่คบกับกูเพราะห่วงความรู้สึกกูหรอถ้าเป็นอย่างนั้นอย่าคบเลยเป็นพี่น้องกันเถอะกูโอเคกูยอมได้หมดอะยกเว้นยอมเสียไป"เขาก็โอเคเขาพูดกับผมว่า"เขาไม่ได้รักผมเหมือนแต่ก่อนตอนที่ผมทิ้งเขาไปครั้งแรก"และบอกอีกว่"ผมสำคัญที่1เสมอ"คับรอไรละคับร้องสิคับผมนั่งร้องไห้ผมคิดหนักมากวันนั้นไม่เป็นตัวของตัวเองเลยคับคนที่ปกติจะมาระบายก็ระลายไม่ได้เพราะเธอเป็นคนเทผมจะโพสเขาก็เห็นอีกถึงเขาไม่เห็นเพื่อนเขาก็เห็นผมเสียใจคับแต่ผมไม่อยากให้เขาคิดมากผมเก็บไว้คนเดียวผมเศร้ามาคับจนตอนนี้ผมก็ยังทำเหมือนเดิมกับเขาคับเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่ก็อาการกับเขานิดๆแต่ก็พอรักษาระยะได้อยู่
#ถ้าผมไม่ขอเขาคบทุกอย่างมันจะดีกว่านี้ใช่ไมคับ?
#ผมทำถูกรึป่าวคับที่ขอคบ
#ถ้าเป็นเพื่อนๆเพื่อนๆจะทำยังไง
คุย2ปีคบ2วัน
เรื่องมันเกิดเมื่อ2ปีกว่าๆที่ผ่านมาคับผมทักผญ.คนหนึ่งไป แต่เธอดันเป็นเพื่อนกับคนที่เคยมาแอบชอบผมคับจึงทำให้เธอไม่ชอบหน้าผมพอสมควรเพราะผมเทเพื่อนเขา แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาคับก็ตอบจีบไปเลื่อยคับแต่สุดท้ายด้วยความที่ตอนนั้นผมอ้วนคับนน.ประมาณเกือบๆ80คับจึงทำให้โดนเธอเทคับ
และหลังจากนั้น1เดือนผมลดนน.มาถึง60ได้คับผมได้เจอหน้าเธออีกครั้งเราก็กลับมาคุยกันคับคุยกันได้2-3เดือนเธอชอบผมมากคับเรียกได้เลยว่ารักเพราะเราสองคนมักจะหยอกกันขอเป็นแฟนคับแต่ไม่มีใครขอแบบจิงๆสักทีจนเรื่องมันเกิดคับมีผญ.อีกคนเขามาซึ่งเขาเป็นคนที่ดีมากคับเรียนเก่งนิสัยดีซึ่งตรงสเปกผมมากคับและผมก็เลือกคับเลือกทิ้งคนแรกไปผมคุยกับคนที่2ประมาณ2เดือน แต่เธอกลับไม่เหมือนเดิมเหมือนไม่ต้องการผมจึงเดินออกมาคับ ด้วยความเป็นหมาหัวเน่าจึงกลับไปหาคนแรก ตอนแรกๆเธอก็ไม่ยอมรับผมนะคับแบบผมจะขอโอกาสมันก็ไม่ได้คับและผมก็ตัดใจคับคิดแค่ว่าเป็นพี่น้องก็ได้เราเป็นพี่น้องกันมาจากนั้นราวๆ2ปีได้ผมทำให้ทุกอย่างยิ่งกว่าแฟนอีกคับผมคุยกับใครเธอจะรู้ผมมีปัญหาไรเธอจะช่วยบรรเทามันและเมื่อเธอมีเรื่องไม่สบายใจผมก็จะอยู่ข้างๆเขาคับจนทั้งรร.คิดว่าผมกับเขาเป็นแฟนกันและเพื่อนของเขากับผมก็เชียร์กันคับให้คบซึ่งผมก็ไม่ได้อะไรแต่เมื่อเร็วๆนี่คับมันเป็นจุดเปลี่ยนผมได้ไปเที่ยวกับเขาผมได้ยิ้มออกมาได้เป็นตัวของตัวเองได้เข้าใจเลยว่าเขานี่แหละที่ผมรักผมจึงตัดสินใจขอเขาคบคับวันที่03/02/2020ผมนั่งคิดทั้งวันคับเพื่อนๆอาจจะคิดว่าทำไมจะต้องคิดเพราะผมนั้นจะจบแล้วคับผมจะไปต่อทหารจะไปเรียนรร.จ่าคับซึ่งก็ไม่อยากให้เขารอผมแต่ผมก็รักคับผมยอมได้หมดขอแค่มีเขาตอนผมขอเขาคบผมบอกเขา"อีก3เดือนจะไม่เจอกันแล้วเจออีกที่ก็2ปีนะคือกูก็ไม่อยากไปแต่มันคืออนาคตแต่ระหว่างนี้มาคบกันดูไมก็ทำตัวปกติกูก็ทำตัวปกติจะคุยกับใครก็คุยจะทำไรก็ทำไม่มีใครเป็นเจ้าของใครและ3เดือนค่อยมาว่ากันใหม่"คติของผมก็คือยอมทุกอย่างยกเว้นยอมเสียเขาไป แต่พอผมได้ขอเขาคบไปเขากลับเป็นคนละคนเลยคับเขาทำตัวไม่ถูกวางตัวไม่เป็นเขากลัวความสัมพันธ์จะไม่เหมือนเดิมเกรงใจความรู้สึกผมถามตลอดว่าเบื่อไมกลับดีๆนู้นนี้ซึ่งผมชอบมากที่เขาเป็นแบบนี้ปกติก็เป็นนะแต่อันนี้คือมันดีกว่ามากอะคับ และในวันที่04/02/2020ผมกลับจากรร.ผมได้นั่งสักพักเธอก็ทักมา"ดีกะกูมากเลยกูโครตห่วงความรู้สึกเลย"ด้วยความที่ผมกับเขาอยู่กันมา2ปีกว่าจึงรู้เลยว่ามันแปลกผมจึงถามว่า"ที่คบกับกูเพราะห่วงความรู้สึกกูหรอถ้าเป็นอย่างนั้นอย่าคบเลยเป็นพี่น้องกันเถอะกูโอเคกูยอมได้หมดอะยกเว้นยอมเสียไป"เขาก็โอเคเขาพูดกับผมว่า"เขาไม่ได้รักผมเหมือนแต่ก่อนตอนที่ผมทิ้งเขาไปครั้งแรก"และบอกอีกว่"ผมสำคัญที่1เสมอ"คับรอไรละคับร้องสิคับผมนั่งร้องไห้ผมคิดหนักมากวันนั้นไม่เป็นตัวของตัวเองเลยคับคนที่ปกติจะมาระบายก็ระลายไม่ได้เพราะเธอเป็นคนเทผมจะโพสเขาก็เห็นอีกถึงเขาไม่เห็นเพื่อนเขาก็เห็นผมเสียใจคับแต่ผมไม่อยากให้เขาคิดมากผมเก็บไว้คนเดียวผมเศร้ามาคับจนตอนนี้ผมก็ยังทำเหมือนเดิมกับเขาคับเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่ก็อาการกับเขานิดๆแต่ก็พอรักษาระยะได้อยู่
#ถ้าผมไม่ขอเขาคบทุกอย่างมันจะดีกว่านี้ใช่ไมคับ?
#ผมทำถูกรึป่าวคับที่ขอคบ
#ถ้าเป็นเพื่อนๆเพื่อนๆจะทำยังไง