ดิฉันเติบโตมาในยุคที่ ตอนเด็กเต็มไปด้วยความสุข แต่ไม่คิดว่าวันนึงจะเจอยุคที่ทุกอย่างได้มายากไปหมด และตอนนี้ก็เชื่อแล้วว่าไม่มีอะไรได้มาง่ายๆแม้แต่การสื่อสารจากภาษาที่สอง ก็ต้องได้ภาษาที่สาม
แล้วเด็กสมัยนี้ เก่งมาก ได้ภาษาจีน ภาษาอังกฤษเก่งมาก มองกลับมาที่ตัวเองอยากจะเก่งบ้างก็รู้สึกว่าเวลามันน้อย นิดเหลือเกินแต่ล่ะวัน ยิ่งตอนนี้เรียนมหาลัย โปรเจค งานต่างๆก็หนักมาก แล้วเครียดกับภาวะที่ต้องจบไป อาจจะตกงานก็ได้ เพราะ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรพิเศษเลย เกรดสูง แต่ภาษาก็ไม่ได้
ตอนนี้รู้สึกอยากติวภาษา อยากไปศึกษาต่างประเทศหรือทำงานต่างประเทศมาก เพราะคิดว่า มันจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดในการพัฒนาภาษา เพราะเราอยู่ประเทศเรารู้สึกว่า เราไม่จำเป็นต้องพูด ภาษาอังกฤษ. หรือภาษาจีน แต่ถ้าเราไปอยู่ประเทศเขาแน่นอนเราต้องพูดให้ได้ แต่ใช่ว่าจะไปได้เสมอไปเพราะยังไม่มีงบ
เครียดค่ะ เครียดมาก ตอนนี้กำลังจะจบมหาลัยแล้ว แค่หาที่ฝึกงานยังโดนปฏิเสธ ขนาดยังไม่มีเบี้ยเลี้ยนะคะยังหายาก ถ้าดิฉันทำงาน เงินเดือน 12,000 ดิฉันว่า คงคิดหนักค่ะ เพราะหายากจริงๆในฐานะที่จบมา อยากเปิดธุระกิจเองนะคะ แต่ขอประสบการณ์จากการทำงานก่อน สักพัก ให้พอมีทุน
ดิฉันเห็นเด็กรุ่นใหม่น่ากลัวมาก เขาดูขยันกว่าตอนรุ่นก่อนในอดีต ทุกเวลาพูดแต่เรื่องเรียน(สังเกตุจาก น้องข้างบ้าน นร.ป.6 รู้เคมี แกรมม่า อังกฤษเป๊ะ ตัดภาพที่ดิฉันตอนป.6 --กำลังเล่นดินค่ะ-- เป็นแบบนี้แล้วจะให้หยุดพัฒนาตัวเองได้ไงคะนี้ค่ะเป็นเหตุผลที่ฉันอยากเก่งภาษา เพราะอนาคตเด็กอาจจะมาเป็นนายเราก็ได้ )
**อีกอย่างตั้งแต่ดิฉันอยู่มหาลัยรู้สึกโง่ขึ้น ความรู้สึกส่วนตัวเพราะ เวลาว่างดิฉันมัวแต่หางาน หาเงิน ทำการบ้าน แต่ตอนมัธยมดิฉันคิดเลข คิดวิเคราะห์ จินตนาการวิชาศิลป์ แต่ก็หนักกว่ามหาลัยอยู่ค่ะ มหาลัยเรียนไม่หนัก แต่ความกดดันค่อนข้างสูง
ใครมีคำแนะนำในการพัฒนาตัวเองกับยุคปัจจุบันบ้างคะ โดยเฉพาะ พวกภาษาอยากได้แบบคล่อง สื่อสารถนัดเวลาทำงาน แล้วตอนนี้ชีวิตการทำงานของคุณเป็นอย่างไรบ้างคะเล่าประสบการณ์กันหน่อยอยาก อ่าน
รู้สึกว่าโลกปัจจุบัน การแข่งขันสูงมาก ยิ่งเรากำลังเติบโตในยุคที่เป็นรอยตาอเศรษฐกิจยิ่งรู้สึก ทุกอย่างยากไปหมด
แล้วเด็กสมัยนี้ เก่งมาก ได้ภาษาจีน ภาษาอังกฤษเก่งมาก มองกลับมาที่ตัวเองอยากจะเก่งบ้างก็รู้สึกว่าเวลามันน้อย นิดเหลือเกินแต่ล่ะวัน ยิ่งตอนนี้เรียนมหาลัย โปรเจค งานต่างๆก็หนักมาก แล้วเครียดกับภาวะที่ต้องจบไป อาจจะตกงานก็ได้ เพราะ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรพิเศษเลย เกรดสูง แต่ภาษาก็ไม่ได้
ตอนนี้รู้สึกอยากติวภาษา อยากไปศึกษาต่างประเทศหรือทำงานต่างประเทศมาก เพราะคิดว่า มันจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดในการพัฒนาภาษา เพราะเราอยู่ประเทศเรารู้สึกว่า เราไม่จำเป็นต้องพูด ภาษาอังกฤษ. หรือภาษาจีน แต่ถ้าเราไปอยู่ประเทศเขาแน่นอนเราต้องพูดให้ได้ แต่ใช่ว่าจะไปได้เสมอไปเพราะยังไม่มีงบ
เครียดค่ะ เครียดมาก ตอนนี้กำลังจะจบมหาลัยแล้ว แค่หาที่ฝึกงานยังโดนปฏิเสธ ขนาดยังไม่มีเบี้ยเลี้ยนะคะยังหายาก ถ้าดิฉันทำงาน เงินเดือน 12,000 ดิฉันว่า คงคิดหนักค่ะ เพราะหายากจริงๆในฐานะที่จบมา อยากเปิดธุระกิจเองนะคะ แต่ขอประสบการณ์จากการทำงานก่อน สักพัก ให้พอมีทุน
ดิฉันเห็นเด็กรุ่นใหม่น่ากลัวมาก เขาดูขยันกว่าตอนรุ่นก่อนในอดีต ทุกเวลาพูดแต่เรื่องเรียน(สังเกตุจาก น้องข้างบ้าน นร.ป.6 รู้เคมี แกรมม่า อังกฤษเป๊ะ ตัดภาพที่ดิฉันตอนป.6 --กำลังเล่นดินค่ะ-- เป็นแบบนี้แล้วจะให้หยุดพัฒนาตัวเองได้ไงคะนี้ค่ะเป็นเหตุผลที่ฉันอยากเก่งภาษา เพราะอนาคตเด็กอาจจะมาเป็นนายเราก็ได้ )
**อีกอย่างตั้งแต่ดิฉันอยู่มหาลัยรู้สึกโง่ขึ้น ความรู้สึกส่วนตัวเพราะ เวลาว่างดิฉันมัวแต่หางาน หาเงิน ทำการบ้าน แต่ตอนมัธยมดิฉันคิดเลข คิดวิเคราะห์ จินตนาการวิชาศิลป์ แต่ก็หนักกว่ามหาลัยอยู่ค่ะ มหาลัยเรียนไม่หนัก แต่ความกดดันค่อนข้างสูง
ใครมีคำแนะนำในการพัฒนาตัวเองกับยุคปัจจุบันบ้างคะ โดยเฉพาะ พวกภาษาอยากได้แบบคล่อง สื่อสารถนัดเวลาทำงาน แล้วตอนนี้ชีวิตการทำงานของคุณเป็นอย่างไรบ้างคะเล่าประสบการณ์กันหน่อยอยาก อ่าน