เรื่องมันเริ่มจากที่เราคบกันเป็นแฟนแล้วท้อง ทางแม่ของเราเลยอยากให้แต่งงานเพื่อจะไม่ได้เป็นขี้ปากของชาวบ้าน แล้วชีวิตหลังแต่งานก็ไม่ได้สวยหรู แต่กลับเป็นการเริ่มใช้ชีวิตร่วมกัน ของคนแปลกหน้า 5-6 คน เรา สามี พ่อแม่เรา พ่อแม่สามี (เราลืมเล่า ก่อนจะแต่งงาน แม่สามีได้มาพูดกับเราว่า แม่จะเอาออกก็ได้นะ แต่พ่อของ...(สามี) อยากได้หลาน)
ชีวิตหลังแต่งงาน ตอนนั้นแต่งไปท้องได้ 4 เดือนค่ะ แต่งงานเสร็จก็ไปอยู่บ้านผัว ตอนนั้นแพ้ท้องแบบกินไม่ได้ อ่อนเพลียนอนหลับอย่างเดียว พ่อสามีก็จะมาปลุกให้ทำนั้นนี่ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ระหว่างนั้นก็ทำงานบ้านนั้นนี่ ให้หมด จนไม่รู้จะทำอะไรแล้ว และแล้วเราแยกตัวออกไปเปิดร้านขายของ ทีแรกก็ไปกลับไป จนมีปัญหา แม่สามีมาบอกว่าหาตังได้ #ก็เก็บเข้าบัญชี(เขา) เราก็โมโหสิคะ หาแทบตายก็จะเอาของลูกหรอ สุดท้ายก็ต้องยอมเพราะเราลงทุนเองทั้งหมด แค่ห้องเช่าเป็นของเขาเท่านั้น จากนั้นเราแยกมานอนร้านกับสามี
จากนั้นไม่นาน เราเกิดลูกสาวค่ะ ช่างนั้นก็อยู่ไฟ ได้ 1 เดือน ระหว่างนั้นห้องที่เปิดขายของไว้ แม่สามีก็ขายเองหมุนเอา เก็บเอง เราก็ไม่เข้าไปยุ่งนะค่ะ แบบขี้เกียจพูดแล้วอะ ลูกได้เดือนกว่าๆ พ่อเราก็มาด่วนจากไป พ่อซึ่งเป็นทุกสิ่งอย่างให้กลับครอบครัวเรา เราก็เลยกลายเป็นผู้นำแทนพ่อทุกอย่าง (ลืมบอก เราเป็นลูกคนเดียว สามีก็เป็นลูกเดียว) หลังจากพ่อเสียเราก็ตกลงกลับมาอยู่กับแม่ถาวร โดนที่สามีก็ไม่คิดจะดูใจอะไร เพราะรีบกลับไปทำงานที่บ้าน เริ่มปลงแค่พ่อเสียก็เสียใจมากแล้ว เลยไม่อยากคิดไรมาก หลังจากเสร็จที่บ้าน สามีก็มาอยู่กับเราสักพัก ก็เข้าค่าย เพราะสมัครทหารไว้ 6 เดือน ช่างนั้นก็ไม่ค่อยได้ติดต่อครอบครัวสามีสักเท่าไหร่ ระหว่างนั้นเราก็ทำงานต่อจากพ่อที่สร้างไว้ คือขายของตลาดนัดค่ะ ไปกับแม่ 2 คน ลูกก็ฝาก ลุง ป้าๆ ที่บ้านเลี้ยงเป็นบ้างช่วงเวลาค่ะ
จนกระทั่งสามีปลดทหารแฟนก็กลับมาอยู่กับเรา ช่วยเราขายของแทนแม่เรา แม่เราก็เลี้ยงลูกเราอยู่บ้านแทน เวลาที่เรากับสามีไม่ไปตลาดก็จะกลับบ้านสามีทุกอาทิตย์ นอนหนึ่งคืนบ้าง สองคืนบ้างแล้วแต่ว่าตรงกับวันไปซื้อของหรือป่าว ระหว่างนั้นก็เปิดร้านที่เดิมด้วย ที่เคยเปิดตอนท้อง ตอนนั้นแม่สามีก็ให้ตังมา 20,000 บาท เพื่อทำทุนต่อจากที่เขาขายไปช่างนั้น เราก็จ้างคนเฝ้า โดยไปจะดูเขาอาทิตย์ละครั้ง ก็เหมือนโอเคแล้วนะค่ะ ชีวิตก็ดีไม่มีปัญหาอะไร จนกระทั่งมาเจอพิษเศรษฐกิจ ทำให้เราจ้างคนงานต่อไม่ไหว ปิดตัวร้าน และแม่สามีก็ประกาศขายห้องเช่า ตอนนั้นขายไปได้อยู่ 600,000 บาทค่ะ และแล้วชีวิตครอบครัวก็เริ่มมีปัญหาขึ้น โดยที่พ่อแม่สามีจะออกรถให้ เพื่อให้กลับไปทำงาน โดยพ่อสามีมาพูดกับเราว่า #อยู่อย่างนี้ก็อยู่อย่างนี้ อ่ะ อึ่ง ! เขาก็พูดต่อพ่อแล้วให้ลูกได้มี อยากให้สืบทางนู้นด้วย พ่อแม่ก็ไม่มีใคร เราก็เข้าใจเลยปล่อยสามีไป ทุกครั้งที่สามีทำงานได้เงินก็ส่งให้พ่อแม่หมด แล้วจะส่งให้ลูกเดือน 5,000 บาท แต่ตอนนี้ก็ไม่ส่งมาแล้ว 3 เดือน แต่ก็ไม่เลิกกันนะค่ะ เขาก็ไม่ไปมีคนอื่นนะ แต่ก็คือไม่ได้อยู่ด้วยกัน ขนเราเริ่มชินกับการไม่มีเขาไปแล้ว
ไม่รู้ครอบครัวเขาทำถูกมั้ย รู้สึกว่าครอบครัวไม่เป็นครอบครัวเลย พ่อแม่ลูก อยู่คนละที่ โดยที่สามีก็สามารถคิดเอง พ่อแม่ว่าอะไรก็จะทำตามทุกอย่าง
ทุกวันนี้เหงามาก มองหน้าลูกก็เศร้ามาก ใครเคยเจอบ้าง แล้วเราทำถูกแล้วใช่มั้ย ที่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ โดยที่เขาก็มีความสุข แล้วเรากับแม่เราลูกเราอยู่กันแบบ ผู้หญิง 3 คน ทำทุกอย่างเองโดยไม่ง้อผู้ชายเลย (ตอนนี้ลูก 2 ขวบ) เราว่าการเงินเราก็แทบจะไม่เดือนร้อนเขาเลย ไม่รู้สามีเราคิดอะไรอยู่ หรือเขาไม่ได้รักเรา เขาแค่พลาดต้องมารับผิดชอบเราแค่นั้นเอง
(มีต่อเรื่องลูก)
ใครเจอครอบครัวสามีไม่เหมือนคนอื่นบ้าง ?