ความสัมพันธ์กับแฟนชาวอาหรับ

เรามีแฟนเป็นชาวอาหรับ จากประเทศคูเวต เราอายุน้อยกว่าเขา 18 ปี เขาอายุ 39 ปี ส่วนเราอายุ 22 ปี ตอนแรกเรากล้าพูดได้เลยว่าเราไม่ได้เริ่มต้นด้วยการรักเขา เราไม่เคยมีแฟนเป็นอาหรับมาก่อน เราเลยไม่เข้าใจวัฒนธรรมของเขา และบวกกับความเคร่งศาสนาของมุสลิม ซึ่งมันก็แตกต่างกับมากกับชาวพุทธอย่างเรา เราไม่เคยชอบอาหรับ ในทางกลับกันเกลียดด้วยซ้ำ ซึ่งแต่เดิมแล้วเราชอบฝรั่ง เป็นคนที่สเปคสูง ด้วยความที่ว่าเราการศึกษามาดี ความรู้แน่น ที่บ้านก็ไม่ได้ลำบาก แต่การที่เราตั้งสเปคไว้ มันเหมือนกับเราไปกดดันตัวเอง เรารักเขาแต่เขาไม่ได้รักเรา เขาแค่ชอบเรา มันเลยเป็นความสัมพันธ์แบบฉาบฉวย ผิดหวังกับความรักกับฝรั่งครั้งแล้วครั้งเล่า จนมาเปิดใจให้กับคนอาหรับ ตอนแรกก็ไม่ได้เขา ชอบแค่เงินเขา เมื่อก่อนไม่เคยร้องขอเงินจากผู้ชาย แต่พอคิดไปคิดมา ถ้าเราไม่ได้อะไรจากเขาเลย เราจะเสียเปรียบเขา และจะรู้สึกไร้ค่าเมื่อเขาไปจากเรา เพราะฉะนั้นเลยคิดว่าจะไม่ยอมให้เสียเปล่า มีความเก็นแก่ตัวขึ้นมาบ้าง อย่าว่าเห็นแก่ตัวเลย ต้องพูดว่ารักตัวเอง เราไม่รู้ว่าเขากลับไปเขาไปมีอะไรกับใครบ้าง เพราะฉะนั้นเราต้องได้ในสิ่งที่เราสมควรได้บ้าง เราปิดกั้นตัวเองมาตลอดตอนที่อกหักจากฝรั่งมาปีกว่าจนกระทั่งมาเจอเจอแฟนคนปัจจุบันที่เป็นคนคูเวต เราเป็นสายปาร์ตี้ รักสนุก ชอบดื่ม แบบโสดทำอะไรก็ได้ ไม่ได้สนใจใคร เราเจอกันครั้งแรกที่สถานที่ที่ไม่ดีเท่าที่ควร เป็นบาร์ดังแห่งหนึ่งย่านนานา ซึ่งแถวนั้นก็แน่นอนอยู่แล้วว่าขึ้นชื่อผู้หญิงกลางคืน เราคงเป็นคนหนึ่งที่ถูกเหมารวม วันนั้น เรากลับมาจากข้าวสารกับเพื่อน แต่เพื่อนกลับคอนโดไปนอน แต่เหลือแค่เราไม่ยอมหลับยอมนอน ติดลม ไปต่อที่นานา ทั้งบาร์มีแต่ฝรั่ง มีอาหรับแค่สองคน เราก็เมามากไม่รู้อะไรดนใจให้เดินไปทางโต๊ะของแฟนเรา(คนปัจจุบัน) เราเดินไปพูดอะไรกับลูกพี่ลูกน้องของนางก็ไม่รู้ คือคนนั้นหล่อไง คือตอนนั่งอยู่คนเดียว เราไม่ได้ชอบแฟนเรานะตอนแรก แล้วแฟนเราเดินออกมาจากไหนก็ไม่รู้ ลากเราออกไปนอกบาร์ไปโรงแรม คือเราก็เมา สติก็ไม่เต็มร้อย เขาพาไปไหนก็ไม่รู้ คือเจอนางวันสุดท้ายก่อนที่นางจะกลับคูเวต นางขอเบอร์ติดต่อ บอกว่าอีกหนึ่งเดือนจะกลับมาอีกที คือคืนนั้นนางบอกให้นอนกับนางแต่อีนี่ไม่ชอบนอนกับผู้ชาย ต้องกลับไปนอนห้องตัวเองเท่านั้น จากนั้นมาหนึ่งเดือนเราไม่เคยคิดต่อกันเลย จนกระทั่งโทรศัพท์เราหาย จากนั้นเราก็ซื้อใหม่ สองอาทิตย์ผ่านไปค่อยไปเปลี่ยนซิมใหม่เบอร์เดิม เพราะคิดในใจว่านางอาจจะติดต่อมา แต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร จนกระทั่งนางติดต่อมาจริงๆ นางก็ให้ไปเจอ นางก็ถามว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์ก็เลยบอกเหตุผลไปตามความจริง จากนั้นเราก็ไปเที่ยวด้วยกันก่อน ดื่มด้วยกัน เมาด้วยกัน พอไปเที่ยวไนท์คลับที่ ซอย 11 คือมันเป็นคลับฝรั่ง แล้วมีแต่หล่อๆ อีนี่ก็ชอบฝรั่ง แล้ววัฒนธรรมฝรั่งค่อนข้างเปิดไง เราเต้นกับฝรั่ง เราไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเรากับแฟนตอนนี้น เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่นางหึงแบบยกใหญ่ จากนั้นก็ค่อยเรียนรู้ แต่อยู่ด้วยกันทะเลาะกันบ่อยมาก แต่ก็กลับมาหากันทุกครั้ง เมื่อก่อนเรากล้าพูดเลยว่าเราไม่ได้รักเขา แต่เขาเอาใจเก่ง ดูแลเก่ง และเขาก็บอกรักเราทุกวัน เขาทำในสิ่งที่ไม่เคยมีใครเคยทำให้เรามาก่อน เขาพาไปทุกที่ที่อยากไป เขาซื้อให้ของทุกอย่างให้ในสิ่งที่เราอยากได้ เบรนด์เนมก็ไม่เคยหวั่น เขาให้เงินเราใช้ ให้เงินส่งเสียทางบ้าน เราไม่ได้เป็นคนขอ แต่เขาเสนอเอง ให้เราลาออกจากงานและกลับไปอยู่ที่ต่างจังหวัดกับพ่อแม่และจะส่งเสียค่าดูแลให้เรา ทะเลาะกันทุกครั้งไม่ว่าเขาจะผิดหรือไม่ผิด แต่ก็ใช่ว่าเขาจะดีตลอด ต่างคนต่างแรง เอาแต่ใจตัวเองทั้งคู่ อีนี่ก็หัวร้อนเร็วไอ้นั่นก็ใช่ย่อย สามวันดีสี่วันทะเลาะ เราอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพสามเดือน แล้วก่อนเขาจะกลับคูเวตเขาขอมาบ้านเรา ทางเราก็โทรถามผู้ใหญ่ว่าจะยังไง แม่เราบอกว่าเรายังเด็กไป ไม่รู้จะยังไง ถ้าเขาจริงจังไว้เขามาครั้งหน้า ค่อยพาเขากลับบ้านต่างจังหวัด เราก็บอกเขาแบบนี้ วันที่เราจะกลับ เขาจองไฟล์บินให้เรากลับบ้านวันเดียวกับเขา เขามาส่งเราที่ดอนเมือง ส่วนเขาบินตอนห้าทุ่มที่สุวรรณภูมิ เขามาส่งเราก่อน เขาไม่กล้าปล่อยให้เรา อยู่คนเดียวเอาง่ายหรือเขาไม่ไว้ใจ อาจด้วยว่าเรายังเด็ก แต่ระหว่างที่เราคบกับเขาเราไม่เคยนอกใจเขา แต่เราก็ไม่คิดว่าเราจะรักเขาได้มากขนาดนี้ ตอนเรากลับมาอยู่บ้านใหม่ๆ เขาโทรเช็คเราตลอดเวลา แต่พอหลังๆมาเรารู้สึกได้ว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป จากที่เคยโทรหาบ่อยครั้ง เหลือแค่ครั้งเดียว เมื่อก่อนโทรเป็นชั่วโมง เดี๋ยวนี้โทรนาที แล้วยิ่งเราไปเจอเพื่อนในอินสตาแกรมของเขามาติดตามเรา ยิ่งทำให้เราสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้เขาเป็นอะไรกับแฟนเรา แฟนเราก็บอกว่าเป็นน้องสาว แต่ไม่มีหลักฐานมายืนยันกับเราเลย ซึ่งความรักเขาเราในตอนนี้มันตั้งอยู่บนความหวาดระแวง ไม่เชื่อใจ เราแค่ไม่ชอบคนโกหกและสิ่งรอบข้างที่เราเจอ คือน้าเขามีแฟนเป็นผู้หญิงไทย พี่คนนี้นิสัยดี เพรียบพร้อมทุกอย่างไม่ใช่ผู้หญิงกลางคืน แต่แล้ววันหนึ่งพี่คนนี้ไปงานวันเกิดหลาน และปล่อยให้แฟนตัวเองมาหาแฟนเราที่อยู่สุขุมวิทกับเรา ปรากฏว่าน้าแฟนเราพาผู้หญิงขึ้นห้อง แล้วแฟนของน้าแฟนเรามาเจอพอดี คือเข้าใจความรู้สึกผู้หญิงด้วยกัน วันต่อมาน้าเราทะเลาะกับกับแฟนอีก แฟนมารอที่ซอยนานาเพื่อที่จะมาเคลียร์กัน แต่น้านางจ้าจะไปเอาเด็กน้อยที่ภาษาอังกฤษก็พูดไม่เป็น แล้วยังจะมีน่ามาถามเราว่า เขาให้เงินเท่าไหร่ เรานี่หัวร้อนเลือดขึ้นหน้าเลยจ้า เราหันไปโวยใส่แฟนเราว่าทำไมไม่ห้ามน้าเธอ คำตอบที่ได้ เขาอยากเอาผู้หญิง ฉันจะห้ามอะไรเขาได้ เรานี่หมดศรัทธากับคำพูดของแฟนเราตอนนั้นเลย ทางเราที่แบบเฮ้ย แล้วแฟนน้าอ่ะ คืออะไร พวกสนิทกันดี ทำไมทำกับเขาจัง คือพี่คนนั้นเขาสวย เลือกได้ดีกว่าน้า เราโมโหมากตอนนั้นเลยโววายใส่น้าเขาเลย สรุปนางไม่กล้าเอา คัดภาพตอนที่นางมาเจอแฟนนางที่รอเคลียร์ หน้ามือหลังตีนเลยจ้า ก่อนหน้านี้บอกจะเลิก พอเจอหน้าแฟนตลบตะแลง กูยอมใจอาหรับ เป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า ตัดภาพมาที่แฟนเราบ้าง สถานการณ์ตอนนี้วันดีสี่วันทะเลาะ เราเห็นคนรอบข้างเขาทำเลว เราเลยกลัวแฟนเราจะทำเลวใส่เรา ตอนนี้เรากลืนไม่เข้า รายไม่ออก ในขณะคนในครอบครัวเรารู้จักเขา แต่ครอบครัวเขาไม่รู้จักเราเลย บางทีก็น้อยใจ คิดมาก เขาก็บอกแค่ว่าวัฒนธรรมมันต่างกัน ต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่เราไม่มีความเชื่อใจให้เขาเลย เขาอายุ 39 เขาน่าจะมีครอบครัวแล้ว ถ้าเขามีทำไมเขาไม่บอกเราตรงๆ คนเราถ้าเริ่มต้นด้วยการโกหก มันก็จะต้องโกหกเรื่อยไปจนเรื่องมันจะแดง ทางเราก็ใช่ย่อยเวลาเราโกรธมา ทะเลาะกัน ด่าเขาเสียหมาหมด เป็นคนโมโหร้าย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ครั้งนี้มันจะนานเท่าไหร่ เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่ได้มีความสุขเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เราไม่ใล่คนใจกว้างพอที่จะแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ เขาให้เงินเราก็จริง ความดีเขาก็มีเยอะ แต่เราแค่ต้องการความชัดเจน เราบอกเลิกเขาหลายครั้งมาก เพราะเราไม่ต้องการแบกรับความทุกข์ให้ลำบากใจ มันบั่นทอนจิตใจ ไม่เหมือนตอนเราโสด เราไม่ได้คิดอะไรให้รกสมอง แค่แสวงหาความสุขไปวันๆ สำหรับคนที่เห็นแก่เงินก็จะพูดว่าอยู่ๆไปเถอะ เขาก็ให้เราสุขสบายไม่ใช่หรอ ส่วนเราก็สบายกายแต่ลำบากใจ เราก็ไม่ทนนะ ทางบ้านไม่ได้เห็นแก่เงินขนาดนั้น ตอนที่เขาโหยหาความรักจากเรา ตอนเราจะเลิกกับเขา เขาขอร้องเราว่า ที่รักผมไม่ขอให้คุณรักผม ขอแค่คุณชอบผมก็พอ สักนิดก็ยังดี ผมอยู่ไม่ได้โดยไม่มีคุณ แต่เวลาที่เขาได้ความรักจากเราไปแล้วเขากลับดูแลมันได้ไม่ดีเท่าที่ควร เราบอกเขามาตลอดนะถึงแท้ว่าอาหรับจะมีเมียได้4 คน แต่ฉันเป็นคนไทย เป็นคนพุทธ ถ้าเธออยากมีเมีย4คนแต่แต่งงานกับผู้หญิงอาหรับ แต่ถ้าเธอเลือกฉัน ต้องมีฉันแค่คนเดียว คือตอนนี้เราเหนื่อยเหลือเกินคือเราไม่รู้จะคุยกับใคร จึงต้องมาระบายที่นี่ ใครรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอาหรับ ช่วยตอบกระทู้ทีค่ะ เราไม่รู้จะไปต่อหรือพอแค่นี้