สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกหรือเรื่องเล่าแรกๆของเราเอง เราคบกับแฟนมาได้4ปีกว่า 2-3ปีแรกยังดีอยู่
ตัวเราป่วยเป็นโรคซึมเศร้าไลโพลาร์ แต่เราเข้ารับการรักษาทุกอย่างเพราะว่าเป็นหนักมาก ช่วงแรกๆ แฟนเราดูแลเราดีมากเหมือนสวรรค์ เหมือนเทพบุตรแต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรอกค่ะ แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ความรู้สึกที่มันย่อยยับกับการที่มีความรักที่ใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้ในยามที่เราจิตป่วย ก่อนอื่นเลย แฟนเราเริ่มเข้าวงการแรกๆเราก็กลัวไม่เปิดใจกลัวคนอื่นเข้ามากลัวนั้นกลัวนี่ สถานะตอนแรกๆที่คบกันมาตลอดก็ต้องถูกปิดลง (ซึ่งอึดอัดแน่นอนสำหรับจากที่เคยแท้กเคยเม้นเคยโพสอะไรได้ตามปกติ) แต่ขอเล่าแบบรวบรัดนะคะ แฟนเราเป็นคนโมโหร้าย ปากร้าย ใจร้าย ใจดำ ทิ้งเราทุกครั้งเวลาเรางอลหรือทะเลาะกันเรื่องปัญหาทางโซเชียล เราว่ามันหนักมากสำหรับเราที่ต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลง เราจะน้อยใจก็ไม่ได้ เค้าก็จะด่าทันทีไร้สาระ ปัญญาอ่อน ทุกครั้งที่เราร้องไห้เค้าจะไม่ใยดีเราเลย เค้าเปลี่ยนไปมากค่ะ เค้าพูดว่าคำสัญญาจะเปลี่ยนเมื่อไหร่ก็ได้ จะทิ้ง จะเลิกก็ขึ้นอยู่กับเค้าค่ะ เค้าบอกเรา เราเคยเลิกกันไปแล้วสักพักนึงเค้าบอกว่าเค้ามีคนอื่น เค้าขอห่างเพื่อไปทบทวนแต่ระหว่างการทบทวนเค้าก็คุยกับผญคนอื่นไปเรื่อย เราเริ่มตัดความหวังของเราแล้วในวันนั้นเค้าก็ลองกลับมาคบกับเรา ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นได้ด้วยดีใช่มั้ยล่ะคะ แต่เปล่า ต่อให้เราดีขึ้น ไม่งี่เง่า ไม่หาเรื่อง เค้าก็พูดออกมาจากปากอีกเช่นเคยว่ารำคาญ ตัดปัญหาโดยการไม่คุย ไม่ตอบ ไม่โทร แถมยังบอกว่าอยากเลิกกับเรา ทั้งๆก่อนหน้าที่เรากับเค้าคุยกันปกติ เราเกิดวันที่29 กพ ค่ะ ปีนี้มีวันเกิดเรา เค้าบอกว่าจะนั่งรถมาหาอยู่เลย บอกคิดถึง บอกรัก แต่กลับบอกว่าอยากเลิก เพียงเพราะเราหึงผญคนนึง ในโซดชียลซึ่งเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย เราถามเขาไปว่าเรามีสิทธิ์อะไรในตัวเขามั่งทางโซเชียล เค้าบอกว่าละครออนแอร์เราก็เปิดตัวได้ จนเค้าได้เล่นละครเรื่องใหม่ ซึ่งจะออนแอร์ในปีนี้วันทั้งวันเราแทบไม่ได้คุยกับเค้าเลยเพราะใช้เวลาตื่นสวนทางกันนิดหน่อยค่ะ เราคิดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพราะเค้าเป็นคนตื่นเย็นตื่นค่ำอยู่แล้ว ส่วนเราเป็นคนตื่นเช้าค่ะ สภาพแวดล้อมของการมีความรักที่แย่ พูดแทงใจดำแล้วใจดำอีก แล้วก็ป่วยเป็นซึมเศร้าไปด้วย เรารู้สึกว่ามันบั่นทอน เราแค่คิดในหัวตัวเอง และถามเค้าไปตรงๆว่าเราไม่ดีตรงไหน เราทำอะไรผิด เค้าสวนกลับมาทันทีด้วยประโยคเดิมๆว่ามีคนอื่น อยากเลิก ค่อยคุยได้มั้ย ไม่อยากคุย รำคาญ แต่มีประโยคนึงที่เราหมดความเชื่อมั่นกับตัวเค้าไปเลยค่ะ กับปย ที่ว่า " คบกันก็ต้องเลิกกัน เป็นเรื่องปกติ อย่าไปยึดติดกับคำสัญญา ให้อยู่ในโลกความเป็นจริง " คือมีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง มันบั่นทอนน่ะค่ะ แต่พอกลับมาคบรอบนี้เราเอาเวลาไปทำอย่างอื่นตื่นเช้าเช้าออกกำลังกายไม่เคยเร่งรัด ไม่เคยจี้ ไปเที่ยวเราก็ไม่ห้าม เค้าได้งานใหม่เราก็ดีใจกับเค้า แถมแซวไปอีกว่า " แหมได้เป็นพระเอกแล้วนิ หมั่นไส้ ดักตีเลยดีมะแบบขำๆไป " คือเรากลัวเค้าทิ้งเราน่ะค่ะ เรารู้ตัวดีว่าคำตอบคืออะไร แต่ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆ จะทนคบต่อไปมั้ยคะ เรื่องราวมันเยอะแยะมากมาย เรายอมรับเรื่องสถานะที่คบกันแบบปิดได้โดยการแก้ไขปัญหาเล่นไอจีไพเวทที่มีแค่เราสองคน เพราะปัญหาทางที่บ้าน ด้วยความที่เค้าเป็นพี่คนโตต้องหาเงินแต่ทำไมเรารู้สึกว่าแฟนเรานิสัยแย่ลงๆ เอามากมาก ชอบดูถูก เหยียดหยาม ใจร้อน พูดเสียดแทงใจเรา พอดีกันเราถามว่าทำไมชอบพูดแบบนั้น เค้าบอกเค้าพูดตามอารมณ์ ซึ่งเราเสียใจและเค้าไม่เคยแยแสเวลาเราร้องไห้เลยสักนิด คือเราน้อยใจบ่อยครั้งนะลึกๆ แล้วจากที่เคยเปิดๆ ต้องมาปิด ต้องมายอมรับความเปลี่ยนแปลง ตอนนี้เขียนไปยังร้องไห้ไปด้วยเลยค่ะ คือคำที่เค้าใช้มันรุนแรงมากๆ เลยทีเดียว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเค้าเลย หรือว่าเค้าอยากเลิกกับเราจริงๆคะ เราว่าเราก็ไม่ได้งี่เง่าแบบจิก ไม่เคยห้ามไปเที่ยวไหน เราแทบจะให้อิสระเค้าเสมอ แต่เค้าก็ไม่เคยมองเห็นมันเลยค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวงเพราะมันมีเหตุการณ์ต่างๆที่คอยให้ระแวงเสมอเพราะมีบางเหตุการณ์ขอไม่เจาะละกันนะคะ มันยาว ต่อให้เราเล่าก็เล่าไม่หมด เราเลยอยากรวบรัดสถานะตอนนี้ว่ายังไง เพราะเมื่อคืนเค้าบอกว่าเค้าอยากเลิกกับเรานั้นคือเหตุผล ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เรากับเค้าคอลบอกรักกันปกติ เค้าบอกคิดถึงเราด้วย อยากเจอ อยากอยู่ด้วย แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้เราไปเจอไม่ได้ค่ะเพราะเราทำงานเก็บเงินไปเที่ยวเมืองนอกอยู่เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ไปเจอไม่ได้ ( ของขวัญวันเกิดให้ตัวเองน่ะค่ะ แห่ะๆ ) ช่วงนั้นเป็นวันเกิดของเค้าพอดี เราไปไหนมาไหนก็นึกถึงเค้า มีใครเข้ามาเราไม่เคยสน ( ตอนทะเลาะ ตอนเค้าไล่เรา ตอนเค้าไม่ใยดีเรา เราก็ไม่เคยไป หนังเหนียวมั้ยคะ ) ตอนนี้เหมือนเราไม่รู้จักเค้าเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ตัวเค้าก็บอกว่าจะพูดให้ได้อะไรก็กูเปลี้ยนไม่ได้ คำนี้ทำเอาสตั้นไป 70วิ นาน มาก เราทั้งจุก ทั้งหมดคำพูด ร้องไห้ ทรมาณจิตตกมากๆ แต่เราก็ยังอยากคบกับเขาต่อไม่รู้ทำไม มีหลายครั้งที่เราน้อยใจพอพูดออกไปเค้ากลับโกรธและบอกว่าเราพูดไม่รู้เรื่องเหมือนเด็ก เราบอกเค้าว่าเเต่เราต้องการความรัก ความใส่ใจเหมือนตอนแรกๆ เค้าบอกว่าเค้าให้ไม่ได้ค่ะ เพื่อนๆคิดว่าคนแบบนี้พอเข้าไปในวงการแล้วดังจริงๆ เค้าจะทิ้งเรามั้ยคะ เราเอาแต่ยึดติดคำพูดขายฝันนของเค้าน่ะค่ะ เราเลยหลุดพ้นไม่ได้สักที เค้าไล่เป็นร้อยเป็นล้านทีบอกมีคนอื่นเป็นล้านๆหน แต่เราไม่เคยไปไหนได้เลย แล้วก็ไม่ยอมไป ถึงตอนนี้เค้ายังไม่ตอบแชท ยังไม่เปิดอ่านไลน์ เฟสบุคของเราเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆใช่มั้ยคะ มันคืออาการหมดรักกแน่นอนแล้วใช่มั้ยคะ แต่ทำไมเวลาที่ดีมันก็ดีมากมายจนเราไม่รู้เลยว่าเราควรเดินไปทางไหนดี ออกมาเอง กับให้เค้าไล่เราออกมา มันเจ็บทั้งสองแบบ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตเราเลยค่ะ ซึ่งเราทั้งรักและแคร์เค้ามากจริงๆ จริงๆเรื่องเล่ามันเยอะมากเลยเราให้ความงี่เง่าของเรา 20% 70% คือเหตุผล 10% ปลงกับคำพูดร้ายๆ เพราะคิดว่าเป็นนิสัยส่วนตัวที่เค้าคงกู่ไม่กลับแล้วแหละค่ะ เวลาที่เค้าร้องไห้เรานี่แทบอยากจะโผเข้ากอดแล้วลูบหัวให้เค้ารู้สึกดี เราเป็นคนเกรียนๆ ชอบขี้แกล้งแฟน หัวเราะง่าย แต่เราก็กลับเศร้าในตอนกลางคืนทั้งๆที่มันไม่เคยมีเรื่องให้เศร้า อาจจะเป็นเพราะสภาพแวดล้อมสังคมเศรษฐกิจแลบนี้ด้วยล่ะมั้ง เราเลยเครียดดเรื่องรอบข้างแย่ไปหมด ความรักก็เช่นกัน เหมือนเค้าไม่แคร์เราอีกต่อไปแล้วค่ะ เค้าเหมือนจะออกไปโต ไม่มีเราก็ช่างแล้ว เราผิดหวังจริงๆเลย .
แฟนหรือเราที่เปลี่ยน
ตัวเราป่วยเป็นโรคซึมเศร้าไลโพลาร์ แต่เราเข้ารับการรักษาทุกอย่างเพราะว่าเป็นหนักมาก ช่วงแรกๆ แฟนเราดูแลเราดีมากเหมือนสวรรค์ เหมือนเทพบุตรแต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรอกค่ะ แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ความรู้สึกที่มันย่อยยับกับการที่มีความรักที่ใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้ในยามที่เราจิตป่วย ก่อนอื่นเลย แฟนเราเริ่มเข้าวงการแรกๆเราก็กลัวไม่เปิดใจกลัวคนอื่นเข้ามากลัวนั้นกลัวนี่ สถานะตอนแรกๆที่คบกันมาตลอดก็ต้องถูกปิดลง (ซึ่งอึดอัดแน่นอนสำหรับจากที่เคยแท้กเคยเม้นเคยโพสอะไรได้ตามปกติ) แต่ขอเล่าแบบรวบรัดนะคะ แฟนเราเป็นคนโมโหร้าย ปากร้าย ใจร้าย ใจดำ ทิ้งเราทุกครั้งเวลาเรางอลหรือทะเลาะกันเรื่องปัญหาทางโซเชียล เราว่ามันหนักมากสำหรับเราที่ต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลง เราจะน้อยใจก็ไม่ได้ เค้าก็จะด่าทันทีไร้สาระ ปัญญาอ่อน ทุกครั้งที่เราร้องไห้เค้าจะไม่ใยดีเราเลย เค้าเปลี่ยนไปมากค่ะ เค้าพูดว่าคำสัญญาจะเปลี่ยนเมื่อไหร่ก็ได้ จะทิ้ง จะเลิกก็ขึ้นอยู่กับเค้าค่ะ เค้าบอกเรา เราเคยเลิกกันไปแล้วสักพักนึงเค้าบอกว่าเค้ามีคนอื่น เค้าขอห่างเพื่อไปทบทวนแต่ระหว่างการทบทวนเค้าก็คุยกับผญคนอื่นไปเรื่อย เราเริ่มตัดความหวังของเราแล้วในวันนั้นเค้าก็ลองกลับมาคบกับเรา ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นได้ด้วยดีใช่มั้ยล่ะคะ แต่เปล่า ต่อให้เราดีขึ้น ไม่งี่เง่า ไม่หาเรื่อง เค้าก็พูดออกมาจากปากอีกเช่นเคยว่ารำคาญ ตัดปัญหาโดยการไม่คุย ไม่ตอบ ไม่โทร แถมยังบอกว่าอยากเลิกกับเรา ทั้งๆก่อนหน้าที่เรากับเค้าคุยกันปกติ เราเกิดวันที่29 กพ ค่ะ ปีนี้มีวันเกิดเรา เค้าบอกว่าจะนั่งรถมาหาอยู่เลย บอกคิดถึง บอกรัก แต่กลับบอกว่าอยากเลิก เพียงเพราะเราหึงผญคนนึง ในโซดชียลซึ่งเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย เราถามเขาไปว่าเรามีสิทธิ์อะไรในตัวเขามั่งทางโซเชียล เค้าบอกว่าละครออนแอร์เราก็เปิดตัวได้ จนเค้าได้เล่นละครเรื่องใหม่ ซึ่งจะออนแอร์ในปีนี้วันทั้งวันเราแทบไม่ได้คุยกับเค้าเลยเพราะใช้เวลาตื่นสวนทางกันนิดหน่อยค่ะ เราคิดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพราะเค้าเป็นคนตื่นเย็นตื่นค่ำอยู่แล้ว ส่วนเราเป็นคนตื่นเช้าค่ะ สภาพแวดล้อมของการมีความรักที่แย่ พูดแทงใจดำแล้วใจดำอีก แล้วก็ป่วยเป็นซึมเศร้าไปด้วย เรารู้สึกว่ามันบั่นทอน เราแค่คิดในหัวตัวเอง และถามเค้าไปตรงๆว่าเราไม่ดีตรงไหน เราทำอะไรผิด เค้าสวนกลับมาทันทีด้วยประโยคเดิมๆว่ามีคนอื่น อยากเลิก ค่อยคุยได้มั้ย ไม่อยากคุย รำคาญ แต่มีประโยคนึงที่เราหมดความเชื่อมั่นกับตัวเค้าไปเลยค่ะ กับปย ที่ว่า " คบกันก็ต้องเลิกกัน เป็นเรื่องปกติ อย่าไปยึดติดกับคำสัญญา ให้อยู่ในโลกความเป็นจริง " คือมีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง มันบั่นทอนน่ะค่ะ แต่พอกลับมาคบรอบนี้เราเอาเวลาไปทำอย่างอื่นตื่นเช้าเช้าออกกำลังกายไม่เคยเร่งรัด ไม่เคยจี้ ไปเที่ยวเราก็ไม่ห้าม เค้าได้งานใหม่เราก็ดีใจกับเค้า แถมแซวไปอีกว่า " แหมได้เป็นพระเอกแล้วนิ หมั่นไส้ ดักตีเลยดีมะแบบขำๆไป " คือเรากลัวเค้าทิ้งเราน่ะค่ะ เรารู้ตัวดีว่าคำตอบคืออะไร แต่ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆ จะทนคบต่อไปมั้ยคะ เรื่องราวมันเยอะแยะมากมาย เรายอมรับเรื่องสถานะที่คบกันแบบปิดได้โดยการแก้ไขปัญหาเล่นไอจีไพเวทที่มีแค่เราสองคน เพราะปัญหาทางที่บ้าน ด้วยความที่เค้าเป็นพี่คนโตต้องหาเงินแต่ทำไมเรารู้สึกว่าแฟนเรานิสัยแย่ลงๆ เอามากมาก ชอบดูถูก เหยียดหยาม ใจร้อน พูดเสียดแทงใจเรา พอดีกันเราถามว่าทำไมชอบพูดแบบนั้น เค้าบอกเค้าพูดตามอารมณ์ ซึ่งเราเสียใจและเค้าไม่เคยแยแสเวลาเราร้องไห้เลยสักนิด คือเราน้อยใจบ่อยครั้งนะลึกๆ แล้วจากที่เคยเปิดๆ ต้องมาปิด ต้องมายอมรับความเปลี่ยนแปลง ตอนนี้เขียนไปยังร้องไห้ไปด้วยเลยค่ะ คือคำที่เค้าใช้มันรุนแรงมากๆ เลยทีเดียว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเค้าเลย หรือว่าเค้าอยากเลิกกับเราจริงๆคะ เราว่าเราก็ไม่ได้งี่เง่าแบบจิก ไม่เคยห้ามไปเที่ยวไหน เราแทบจะให้อิสระเค้าเสมอ แต่เค้าก็ไม่เคยมองเห็นมันเลยค่ะ เราเป็นคนขี้ระแวงเพราะมันมีเหตุการณ์ต่างๆที่คอยให้ระแวงเสมอเพราะมีบางเหตุการณ์ขอไม่เจาะละกันนะคะ มันยาว ต่อให้เราเล่าก็เล่าไม่หมด เราเลยอยากรวบรัดสถานะตอนนี้ว่ายังไง เพราะเมื่อคืนเค้าบอกว่าเค้าอยากเลิกกับเรานั้นคือเหตุผล ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เรากับเค้าคอลบอกรักกันปกติ เค้าบอกคิดถึงเราด้วย อยากเจอ อยากอยู่ด้วย แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้เราไปเจอไม่ได้ค่ะเพราะเราทำงานเก็บเงินไปเที่ยวเมืองนอกอยู่เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ไปเจอไม่ได้ ( ของขวัญวันเกิดให้ตัวเองน่ะค่ะ แห่ะๆ ) ช่วงนั้นเป็นวันเกิดของเค้าพอดี เราไปไหนมาไหนก็นึกถึงเค้า มีใครเข้ามาเราไม่เคยสน ( ตอนทะเลาะ ตอนเค้าไล่เรา ตอนเค้าไม่ใยดีเรา เราก็ไม่เคยไป หนังเหนียวมั้ยคะ ) ตอนนี้เหมือนเราไม่รู้จักเค้าเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ตัวเค้าก็บอกว่าจะพูดให้ได้อะไรก็กูเปลี้ยนไม่ได้ คำนี้ทำเอาสตั้นไป 70วิ นาน มาก เราทั้งจุก ทั้งหมดคำพูด ร้องไห้ ทรมาณจิตตกมากๆ แต่เราก็ยังอยากคบกับเขาต่อไม่รู้ทำไม มีหลายครั้งที่เราน้อยใจพอพูดออกไปเค้ากลับโกรธและบอกว่าเราพูดไม่รู้เรื่องเหมือนเด็ก เราบอกเค้าว่าเเต่เราต้องการความรัก ความใส่ใจเหมือนตอนแรกๆ เค้าบอกว่าเค้าให้ไม่ได้ค่ะ เพื่อนๆคิดว่าคนแบบนี้พอเข้าไปในวงการแล้วดังจริงๆ เค้าจะทิ้งเรามั้ยคะ เราเอาแต่ยึดติดคำพูดขายฝันนของเค้าน่ะค่ะ เราเลยหลุดพ้นไม่ได้สักที เค้าไล่เป็นร้อยเป็นล้านทีบอกมีคนอื่นเป็นล้านๆหน แต่เราไม่เคยไปไหนได้เลย แล้วก็ไม่ยอมไป ถึงตอนนี้เค้ายังไม่ตอบแชท ยังไม่เปิดอ่านไลน์ เฟสบุคของเราเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆใช่มั้ยคะ มันคืออาการหมดรักกแน่นอนแล้วใช่มั้ยคะ แต่ทำไมเวลาที่ดีมันก็ดีมากมายจนเราไม่รู้เลยว่าเราควรเดินไปทางไหนดี ออกมาเอง กับให้เค้าไล่เราออกมา มันเจ็บทั้งสองแบบ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตเราเลยค่ะ ซึ่งเราทั้งรักและแคร์เค้ามากจริงๆ จริงๆเรื่องเล่ามันเยอะมากเลยเราให้ความงี่เง่าของเรา 20% 70% คือเหตุผล 10% ปลงกับคำพูดร้ายๆ เพราะคิดว่าเป็นนิสัยส่วนตัวที่เค้าคงกู่ไม่กลับแล้วแหละค่ะ เวลาที่เค้าร้องไห้เรานี่แทบอยากจะโผเข้ากอดแล้วลูบหัวให้เค้ารู้สึกดี เราเป็นคนเกรียนๆ ชอบขี้แกล้งแฟน หัวเราะง่าย แต่เราก็กลับเศร้าในตอนกลางคืนทั้งๆที่มันไม่เคยมีเรื่องให้เศร้า อาจจะเป็นเพราะสภาพแวดล้อมสังคมเศรษฐกิจแลบนี้ด้วยล่ะมั้ง เราเลยเครียดดเรื่องรอบข้างแย่ไปหมด ความรักก็เช่นกัน เหมือนเค้าไม่แคร์เราอีกต่อไปแล้วค่ะ เค้าเหมือนจะออกไปโต ไม่มีเราก็ช่างแล้ว เราผิดหวังจริงๆเลย .