ทำอย่างไรดีเมื่อคุณมีปัญหากับที่บ้านสามีแต่จำเป็นต้องอยู่บ้านเดียวกัน

หลังจากที่เราแต่งงานมาครบ 1 ปีแล้วใช้ชีวิตอยู่บ้านเขามา 2 ปีเต็ม ทุกอย่างเป็นไปด้วยความอึดอัด หลังเราคลอดลูกตอนนี้ลูกเราก็ 7 เดือนกว่าแล้ว ซึ่งแม่สามีเป็นคนเลี้ยงลูกให้เพราะที่บ้านสามีเขาอยากเลี้ยง แต่ลับหลังแม่สามีจะบ่นอยู่เสมอว่ารู้ว่าพ่อแก่แถมป่วยยังคิดอยากจะมีลูกอีก ไม่เห็นใจกันบ้างเลย ซึ่งถ้าแกเลี้ยงไม่ไหวขอเพียงแค่บอกเพราะแม่เราเขาอยากเลี้ยงหลานมากและเต็มใจเลี้ยง ซึ่งหลังจากเราคลอดลูกนั้น เรายอมรับว่าเรามีสภาวะหวงลูกมากแทบไม่อยากให้ใครอุ้ม ทุกเวลาอยากอยู่กับเขาตลอด เราหงุดหงิดง่าย อารมณ์ฉุนเฉียวขึ้น อาการที่ทำให้เราหวงลูกนั้นมาจากที่พ่อสามีเคยพูดว่าถ้าเราเลิกกับสามีไป เราหรือสามีก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวลูกของเราซึ่งตอนนั้นเรากำลังท้องอยู่ เรารู้สึกโกรธมากนะเราคิดในใจว่าคุณมีสิทธิ์อะไรในตัวลูกเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเราไม่คุยกับพ่อสามีอีกเลย ที่จริงมีหลายเรื่องนะที่พ่อสามีทำให้เราไม่ชอบใจแกชอบพูดอะไรแบบไม่รักษาน้ำใจใคร หลังจากเราคลอดลูกเราแทบไม่พูดกับคนที่บ้านสามีเลย เพราะด้วยก่อนหน้านี้ที่เราอึดอัดมาก ทำอะไรก็ไม่เป็นตัวเอง ตอนนี้ทั้งบ้านสามีเกลียดเราแต่เราก็เฉยๆนะ เพราะไม่ได้คาดหวังให้เขามารัก ลับหลังเราเขาก็จะด่าเราบางทีก็เอาพ่อแม่เรามาพูดลับหลัง มันดูไม่เป็นผู้ใหญ่เลย เรามีเคืองๆนะแต่ก็ไม่พูดและไม่เล่าให้สามีฟัง จนบางครั้งก็อยากจะเลิกกับสามีเพื่อจบปัญหาเหล่านี้ แต่ถ้าเลิกกันมันจะต้องถึงศาลแน่เพื่อแย่งสิทธิในการเลี้ยงดูลูกเพราะต่างคนต่างไม่ยอมแน่ ก่อนที่เราจะแต่งเราก็ไปๆมาๆ ก็รู้สึกรักทุกคนใรครอบครัวสามีนะแต่พอมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมจริงๆเราอยู่ไม่ได้ พี่สาวเขาก็พูดว่าถ้าสามีเราไปปรึกษาเรื่องเราจะยุให้เลิกกับเรา แล้วเอาลูกมาเลี้ยงเอง พ่อสามีเลยพูดว่าศาลจะตัดสินให้ลูกผู้หญิงอยู่กับพ่อ ลูกผู้ชายอยู่กับแม่แต่เท่าที่เราศึกษามาลูกที่เกิดมาจากการจดทะเบียนสมรส พ่อและแม่มีสิทธิ์เท่าเทียมกัน สิ่งหนึ่งในใจตอนนี้คือเราไม่อยากเสียลูกให้ใคร เราอุ้มท้องเขามา 9 เดือน เราทะนุถนอมเขาเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ เราทุ่มเททุกอย่างเพื่อเขาแล้ววันหนึ่งเขาจะพรากลูกเราไป เราไม่ยอมแน่ๆแต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันจะเป็นปมให้กับลูกรึเปล่า หรือเราจะมีวิธีการไหนแก้ปัญหาเรื่องนี้ทั้งที่เรามีอคติและทิฐิไปแล้ว

ขอโทษนะคะที่กระทู้นี้เหมือนจะระบายมากกว่ามาถามคำถาม เราปรึกษาหรือคุยกับใครไม่ได้เลยแม้กระทั่งสามีเราไม่อยากให้เขาต้องทุกข์เพราะเป็นคนกลางระหว่างเรากับครอบครัวเขา