รักกับตำรวจนี่เสียใจแบบนี้หมดไหม?

เราคุยกับตำรวจสายปราบปรามเขาอายุ28เรา19 เจอกันคุยกันได้เพราะเขามาขอไลน์ติดต่อตอนเราทำงานพิเศษ คุยกันมาเรื่อยๆเป็นรักระยะไกลเราอยู่เชียงใหม่เขาอยู่นนทบุรี คุยได้4เดือนเราเป็นฝ่ายไปหาเขา3คืน4วัน ทุกอย่างก็ดีมาตลอดส่วนใหญ่เรามักจะมีปัญหากันก็คือเรื่องเรางี่เง่าเพร่ะเขาไม่ค่อยมีเวลาให้แชทคุยกันทุกวันนานๆจะคอลหาหรือโทรคุยกันที ตลอดเวลาที่คุยกันมาเขาก็เรียกเราว่าแฟนบ้างเมียเขาบ้างมาตลอด จนพอคัยกันได้7เดือนจู่ๆเาาก็เริ่มรู้สึกว่าเขาดูทำงานหนักไปจากที่ไม่มีเวลาก็ยิ่งไม่มีกว่าเดิมนัดที่จะมาเชียงใหม่เขาก็ไม่ได้มาจนเรารู้สึกไร้ค่าไร้สถานะเหมือนเป็นของตายเราเลยถทมเขาว่าเราเป็นอะไรกันคำตอบก็คือ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เขทให้เหตุผลว่าพี่รู้ว่าถ้าเราเป็นแฟนกันพี่ก็จะเป็นแฟนที่ไม่ดีดูแลแฟนย้งทำไม่ได้เลยไกลกันขนาดนี้ อีกอย่างอายุเรายังแค่นี้ยังต้องเจอคนอีกเยอะเขารู้สึกเป็นคนเห็นแก่ตัวเหมือนปิดกันโอกาส เราก็ผิดใจพูดคุยเรื่องนี้เป็นชั่วโมงๆจนได้ข้อสรุปก็คือเขายังไม่อยากได้สถานะแฟนเพราะเขาทำหน้าที่สถานะนี้ได้ไม่ดี เราก็ยอมเป็นแร่สะานะคนคุย ก็คุยกันมาจนเข้าเดือนที่9 เราก็ยังมีปัญหาเรื่องเดิมๆคือเขาไม่มีเวลาเรางี่เง่า เราจะไปหาเขาก็ติดต้องไปต่างประเทศบ้างงานบ้าง จนเราเฟลเลยหลุดงี่เง่าไปแบบมากๆเขาก็นิ่งเฉย เงียบไม่ตอบโต้อะไร สักพักหนึ่งเขาก็ถามเราว่าหายหงุดหงิดหายเฟลรึยัง เราก็ตอบตามตรงว่ายัง ตั้งแต่นั้นมาเขาก็เงียบไม่อ่านแชทไม่ตอบเรารัวแชทโทรหาเขาก็ไม่ตอบไม่อะไรเลย จนวันหนึ่งเขาบล๊อคแชทบล๊อกเบอร์เราไปเลย สาเหตุที่เขาเป็นแบบนี้เงียบหายเป็นเพราะเรางี่เง่าไม่รู้จักไว้ใจไม่รู้จักโตหรือเป็นเพราะอะไรทำไมเราเสียเขาไปแบบนี้? ที่เขาเงียบหายไปแบบนี้เป็นเพราะเขาอยากตัดขาดจากเราเพื่อให้เราเปิดใจให้คนอื่น?หรือเขามีคนอื่นเลยเงียบหายไปจากเราแบบนี้? เราเสียใจเราตัดใจจากเขาไม่ได้เลยยิ่งมีคนเข้ามาหาก็ยิ่งรู้สึกรักเขามากขึ้นๆ ทุกวันนี้เราไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลยว่าเขาเป็นยังไงบ้างได้แต่เสียใจร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึงเขา