คือผมนับพุทธตั้งแต่กำเนิดตามที่บ้านเลยครับ ตอนเด็กก็เป็นเด็กปกติครับเข้าวัดตามงานต่างๆเรียนโรงเรียนที่เป็นโรงเรียนวิถีพุทธต้นแบบแต่ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหรอก มีครั้งนึงมีคนมาแจกใบปลิวเกี่ยวกับพระเยซูที่บ้านก็ไม่ให้เปิดอ่านครับ(ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่บ้านแถวชนบท)ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแต่ผมก็ไม่ได้เปิดอ่านแค่เอาไปเก็บไว้ในชั้นหนังสือ แต่บางบ้านถึงขั้นเผาทิ้งก็มี ผมตกใจมากเลยคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่ากลัว จนช่วงขึ้น ม.1 ผมได้ย้ายมาเรียนในตัวเมือง เป็น รร ที่เป็นคริสต์ ทำให้ผมชอบมาก ชอบการร้องเพลงตอนทำพิธีของ ชอบการที่รู้ว่าChristmasมันวิเศษแค่ไหน ผมก็เริ่มศึกษามาเรื่อยๆ จน ม.6 ผมต้องย้าย รร ไปเรียนที่โรงเรียนดังของจังหวัดนั้นผมก็ไม่ได้อะไรก็ย้ายไป เชื่อมั้ยครับจะว่าผมโง่หรืออะไรก็ได้แต่วันแรกของการเปิดเทอมผมยืนเอ๋ออยู่นาน ผมสวดมนต์ของพุทธไม่เป็น ทำพิธีหน้าเสาธงกับเขาไม่รู้เรื่อง แล้วทุกวันพุธตอนเช้าก็จะมีการสวดมนต์ใหญ่ซึ่งผมก็ต้องเข้าร่วมเพราะตามบัตรประชาชนยังเป็นศาสนาพุทธ ผมอยู่ได้จนจบ ม.6 โดยการไม่ไปเจ้าแถวตอนเช้า ทุกวันพุทธผมจะไปสาย ตอนนี้จบมาปี1แล้วครับ ผมเองพึ่งรู้จักว่าเจ้าชายสิทธัตถะเป็นใคร เขาเดินได้7ก้าว ผมพึ่งท่องนะโมตัสได้ ผมพึ่งรู้จริงๆ ถามว่าตอนเด็กสังคมครูไม่สอนหรอก็คงสอนครับแต่ผมไม่ได้จำหรือตั้งใจเรียนกับวิชานี้ ตอนนี้ผมเลยอยากเปลี่ยนศาสนาเป็นคริสต์แต่ผมเองก็ยังชอบการที่ไหว้ศาลพระตรีมูรติ การไหว้ขอความรัก โชคลาภอะไรพวกนี้อะครับ ผมเองเลยไม่รู้ว่าควรจะเปลี่ยนดีมั้ย ถามว่าการนับถือศาสนาพุทธมันยากในการดำรงชีวิตมั้ยก็ไม่หรอกครับ แต่เวลาผมไปวัดกับทางบ้านบางครั้งคนก็จะมองแปลกๆเพราะผมทำอะไรเกี่ยวกับพุทธแทบจะไม่เป็นเลยสักอย่าง
อยากเปลี่ยนศาสนาแต่ก็ยังไม่แน่ใจในตัวเองครับ