คือเรามีจุดเริ่มต้นมาจากความรู้สึกความรู้สึกที่เราโดนเอาเปรียบโดนรังแกจากแม่สามีไม่ดีหลายๆอย่างหลายๆเหตุการณ์ที่มันกินเวลามานามากกว่าสามปี แม่ก็เยอะ บางเรื่องแกก็จุกจิกชอบบ่น เราก็เป็นคนแบบอิสระอยากทำก็ทำ ไม่ชอบการถูกบังคับไม่ชอบให้ใครมาสั่ง เลยกลายเป็นมีอคติมากขึ้นค่ะไม่ว่าแกจะพูดอะไรเราจะหงุดหงิด ไม่พอใจแต่เราไม่แสดงออกนะคะ แค่เก็บความไม่พอใจไว้ข้างใน เราพยายามที่จะปล่อยวางทุกอย่างพยายามมองแต่ข้อดี พยายามเข้าใจว่าแกอายุเยอะและหัวโบราณคือทุกอย่างต้องเป๊ะตามธรรมเนียมก็ก็ไม่เคยทำได้สำเร็จค่ะ เคยเข้าวัดนั่งสมาธิก็ช่วยไม่ได้เลยค่ะ555 ใครพอมีทริคเล็กๆน้อยๆแนะนำบ้างคะ เราอยากใจเย็น อยากละความไม่พอใจให้ได้มากกว่านี้
ปล.เราอยู่บ้านกับแม่สามีค่ะ
ทำยังไงถึงจะละจากความไม่พอใจความเคืองแม่สามีได้บ้างคะ
ปล.เราอยู่บ้านกับแม่สามีค่ะ