ผมไปเลือกซื้อกางเกงในครั้งเเรกคนเดียวครับที่ร้านชื่อดัง ขึ้นต้นด้วย u มันมีหลายชนิดมากครับ มีกางเกงใน กางเกงในเอวปกติ เอวต่ำ บ้อกเซอร์ มีกระดุมไม่มีกระดุม เเถมยังเป็นสินค้าที่ลองไม่ได้ต้องการคนเเนะนำมากๆไม่งั้นจะเสียเงินเปล่าๆ ซึ่งผมเลือกไม่เป็น ทั้งชีวิตเพิ่งเคยมาเลือกปกติพ่อแม่จะซื้อให้เป็นเเพ็คๆ กางเกงในที่เเบบเป็นสามเหลี่ยมไม่มีขาใดๆทั้งสิ้น เรื่องมีอยู่ว่าผมเลือกไม่ได้ซักที แล้วหันไปทางไหนก็ไม่มีพนักงานผู้ชายเลยครับ ผมก็รอเเล้วรออีก จนพนักงานผู้หญิงผ่านโซนกางเกงในชาย ผมก็ถามเลยครับ ว่า ขอโทษนะครับ เอวปกติกับเอวต่ำต่างกันยังไงเหรอครับ พี่พนักงงานผู้หญิงก็เลิ่กลักบอกแปปนึงนะคะแล้วหายไป พร้อมกับพนักงานผู้ชายเดินมาแทน ผมก็ถามว่าเอวปกติกับเอวต่ำมันต่างกันยังไง เค้าก็บอกว่ามันก็แล้วแต่คนชอบครับ อ้าวววผมถามว่ามันต่างกันยังไง เรื่องทรงเรื่องอะไร ผมก็เออปล่อยไป ถามต่อแบบเจาะจงเลยเพราะเป็นผู้ชายด้วยกัน ก็ถามว่าเอวปกติกับเอวต่ำใส่อันไหนตุงน้อยกว่ากัน(ผมมีปัญหาตรงใส่กางเกงแสลคแล้วเป้าตุงมากครับ มันนูนมากเลยครับไม่แน่ใจว่าเป้ากางเกงมันสั้นหรืออะไร เพราะซื้อสำเร็จเลยครับไม่เคยสั่งตัด มันเป็นปัญหาตรงที่เวลาเดินคนมองแต่ตรงนั้นทำไห้ผมขาดความมั่นใจเวลาเดินแล้วก็เสียบุคลิกนิดหน่อย)สรุปคือเค้าเเนะนำผมไม่ได้เลยครับ แล้วพนักงานผู้ชายยังพูดแบบถอนหายใจ รีบๆให้มันจบๆไป กางเกงในมันเป็นเรื่องน่าอายขนาดนั้นเลยเหรอครับ เข้าใจว่ามันไม่ใช่ร้านขายกางเกงในโดยเฉพาะ แต่ควรจะมีความรู้มาแนะนำลูกค้ามั้ยครับ ไม่ว่าจะเป็นพนักงานชายหรือหญิง เพราะขายทั้งเสื้อผ้าผู้ชายและผู้หญิง คือต้องหาความรู้จากอินเทอร์เน็ตอย่างเดียวเหรอครับมาถึงร้านแต่กลับไม่ได้รับคำตอบซักอย่าง พอเราเลือกเสร็จพนักงานแต่ละคนก็มองเราเป็นแถบเลย สงสัยเค้าคิดว่าทำไมเราถึงไปถามพนักงานผู้หญิง(คิดไปเอง) ผิดหวังครับ อยากระบายเฉยๆครับ แต่กลับบ้านมาลองใส่กางเกงในพอดีเลยครับ(เลือกเองจากคำเเนะนำที่ไม่ใช่คำเเนะนำ55) ความจริงไม่ต้องถามก็ได้ครับ พิมไปผิดหวังไป555 ตอนนี้เลือกเองได้เเล้วครับว่าจะไปซื้อมาอีกคู่