ถกเรื่อง ทำไมคนเก่งถึงโอ้อวดว่าตัวเองดีเลิศไม่ได้? แต่ต้องถ่อมตัวแทน?

กระทู้คำถาม
ตามหัวข้อกระทู้ครับ คือ ถกเรื่องของ "ทำไมถึงอวดพูดว่าตนดีเลิศ ได้เยอะต่าง ๆ ไม่ได้"


คือ มันเริ่มมาจากการที่ผมสงสัยพวกมีมแบบ เพื่อนที่เก่งจะพูดว่า "ทำไม่ได้เลย" แต่พอผลคือก็ได้เกือบเต็ม ซึ่งเพื่อนของคนนั้นคือได้แย่กว่า ซึ่งมีมนี้เหมือนเป็นเชิงเอือม ๆ โมโหนิดหน่อยสำหรับคนที่ได้คะแนนต่ำกว่าคนนั้น เพราะแต่คนเก่งดันบอกว่าทำไม่ได้ กลับได้คะแนนดีกว่า (ไม่ใช่ประเด็น)


ก็เลยคิดว่าอะ ทำไมต้องไปโมโหหรืออะไรกับคนที่เก่งด้วย (ถึงแม้เจตนาของมีมคือหยอกล้อก็เถอะ) แบบทำไมคนเก่งถึงบอกว่าตัวเองทำไม่ได้ ถึงกลับต้องไปหมั่นไส้เขาคนนั้น ซึ่งมันเป็นความคิดของผมต่อมาว่า แล้วอย่างงี้ "คนจะอวดว่าตัวเองดีเลิศไม่ได้หรอ" แค่นี้ก็มาต่าง ๆ ละ ซึ่งส่วนตัวคืองงกับสังคมไทย


ทำไมคนเก่งถึงอวดไม่ได้ ในเมื่อคือเราก็ดีเลิศจริง ๆ อะ เช่น ได้เกรด 4 คือ เราไม่มีสิทธิ์จะอวดเลยหรอ ในเมื่อเราก็พยายามทำต่าง ๆ จนได้มาอย่างยากลำบาก ไม่ได้เสกมาอย่างง่าย ๆ แบบทำไมอะ คือพูดในแง่นี้นะ แล้วสรุปใครเป็นคนผิดหรอและต้องจัดการตัวเอง คนเก่งที่อวด? หรือ คนที่อิจฉา?


แล้วก็สิ่งนึงที่ส่วนมากจะถูกสอนออกมาคือ ต้องถ่อมตัว ในความหมายของเราในที่นี้ หมายถึง สมมุติว่าเราได้รับคำชมว่าทำดี ทำสวยต่าง ๆ เก่ง ซึ่งเราก็ต้องบอกแนว ๆ ว่า "อ๋อ ตัวเองก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นหรอก" ซึ่งงานนั้นหรือต่าง ๆ มันจะไม่ดีเลิศได้ไงทำตั้งนาน เราต้องจำเป็นต้องถ่อมตัวตลอดด้วย แทนที่เราจะเปลี่ยนเป็นตอบว่า "อ๋อ ไม่สวยได้ไงอะ ทำตั้งนาน" (คือเกิดความสงสัยนิดนึง ทำไมต้องถ่อมตัวตลอดด้วย)


ถึงคนเก่งอาจจะโอ้อวดน่าหมั่นไส้แค่ไหน แต่ทำไมเราต้องไปหมั่นไส้คนนั้นด้วยในเมื่อคนนั้นคือก็ทำได้ดีจริง ๆ เขามีสิทธิ์ที่อวดสิ่งที่ตัวเองทำได้ดี คนที่ควรกลับไปปรับตัวควรเป็นใครกันแน่?
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่