สารภาพรักครั้งแรกแต่ผิดหวัง

อย่างที่บอกเลยค่ะ เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มรู้สึกชอบใครสักคน
 ก่อนหน้านี้มีคนมาบอกว่าชอบเราบ้าง เราก็บอกไปเด็ดขาดเลยว่าไม่ชอบไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย เราทิ้งความรู้สึกนั้นอย่างง่ายดาย
เราเลยคิดว่าเวลาเราโดนแบบนี้บ้างน่าจะตัดใจได้ง่ายเหมือนกัน
  แต่หลังจากโดนปฏิเสธเข้าเองจริงๆ เราก็ฟุ้งซ่านเริ่มนอนไม่หลับ
ในหัวมีแต่ภาพที่กำลังคุยกับพี่เขา นึกถึงคำพูดทุกคำพูดที่ได้บอกเค้าไป มันทำให้เราเครียด เรารู้สึกนอยด์ตัวเอง นอยด์ว่าไม่น่าไปทำแบบนั้นเลย ไม่น่าไปเปิดใจให้ใครเลย แล้วก็ไม่น่าไปสารภาพกับพี่เค้าแบบนั้นเลย เราควรทำยังไงไม่ให้นึกถึงเรื่องนี้ดีคะ

   หรือเอาจริงๆแล้วเราแค่ยอมรับความจริงไม่ได้ㅠㅠ