สวัสดีครับ
วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์การชีวิตเรื่องชีวิตคู่ก่อนมีบุตร และชีวิตคู่หลังมีบุตรให้กับทุกคนครับ
ชีวิตคู่ก่อนมีบุตร เป็นช่วงม.ปลาย-มหาลัยปี 2 อายุ 17-20 ปี ในช่วงนี้เป็นช่วงที่แฟนกับผมรักกันมากแต่ผมไม่ได้มีความรู้สึกรักแฟนของผมมากเท่าไหร่นัก ในช่วงชีวิตนี้ ผมคิดแค่ว่าอยากจะเที่ยว กิน เล่น และsex ไปเรื้อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งแฟนของผมได้ไปเรียนแถว กทม. ซึ่ง ห่างจากบ้านของผมมาก ในช่วงนี้ผมกลับรู้สึกดีใจที่เขาจะไม่ได้อยู่ใกล้ผม แต่สุดท้ายเขาก็ต้องกลับมาเรียนแถวบ้านผม เพราะจ่ายค่าเทอมไม่ไหว ในตอนนั้นผมก็คิดว่าไหนๆก็อยู่ด้วยกันแล้วงั้นผมก็ขอทำตามใจเลยละกัน
จนมาถึงวันหนึ่งแฟนผมบอกว่าตั้งท้อง....
ชีวิตหลังมีบุตรเป็นช่วงที่ผมไม่พร้อมมากที่สุดเพราะตนเองเป็น นศ. และยังหารายได้ด้วยตนเองได้ไม่มาก จนแฟนผมตั้งครรภ์ได้ 5 เดือน ผมจึงไปบอกกับผู้ปกครอง ตอนแรกผู้ปกครองก็บอกว่าจะช่วยทุกอย่าง ขอให้เรียนกันให้จบ จะได้มีงาน มีเงิน ส่งเลี้ยงครอบครัว แต่ความจริงแล้ว ครอบครัวฝ่ายผมก็ไม่ค่อยชอบ แฟนของผม จึงทำข้อตกลงไว้ว่าถ้าจบแล้วก็ค่อยแต่งงานกัน ตอนนี้ก็มาอยู่บ้านของผมค่าเลี้ยงดูทางฝ่ายผมจะเป็นคนจัดการเอง แต่ทางบ้านฝ่ายหญิงเขาก็ไม่ค่อยชอบที่ไม่มีการจัดงานแต่งงานหรือมีสินสอด ผมในตอนนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะผมยังไม่มีเงินมากพอที่จะดูแลเด็กในท้องจึงต้องพึ่งทางบ้านให้ช่วย
หลังจากนั้นผมก็กิน เที่ยว เพื่อที่จะให้เลิกคิดว่า ตนเองจะเป็นพ่อคนแล้ว และต่อจากนี้จะต้องทำไงต่อ เป็นยังงี้ได้อยู่จนลูกผมอายุ 5 เดือน
ในช่วงลูกอายุ 5 เดือน เป็นช่วงที่ผมลด ละ เลิก ในเรื่อง การกิน เที่ยว แต่พอลูกผมอายุได้ 1 ขวบผมกลับมารู้ว่าแฟนผมนอกใจไปครบกับทอมผ่านทางเกมส์ในโทรศัพท์ วันนั้นเป็นวันที่ผมสติหลุด หลุดมากจนไม่เอาไรเลย ร้องไห้ ถามตัวเองว่าพลาดตรงไหนไป ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่แฟนผมตอบกลับมาว่า(ในตอนนั้นที่ออกไปเที่ยวแฟนผมร้องไห้ เพื่อที่จะขอให้หยุด แต่ในตอนนี้แฟนของผมไม่เสียใจนะที่ทำแบบนี้)
....... ช่วงอายุลูก 1-2 ปี เป็นช่วงที่ผมตกต่ำมากที่สุดทั้งเรื่องการเรียน ความรัก และครอบครัว
ผมเคยติดต่อไปทางแฟนใหม่ของแฟนผมว่า แฟนผมมีแฟนละนะ และก็มีลูกแล้วด้วย แฟนใหม่เขาได้ตอบกลับมาว่า เขารู้แล้ว และเขาจะเลี้ยงลูกของผมเองเมื่อแฟนผมจากผมไป.....
ตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นผมกลายเป็นโรคซึมเศร้า อยากจะฆ่าตัวตายทุกวัน เป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น เพราะทำอะไรไม่ได้ และฝ่ายหญิงก็ต้องมาอยู่ในบ้านของผมจนกว่าจะเรียนจบ และไปอยู่กับแฟนใหม่ ผมคิดว่านี้คือชีวิตคู่แบบ Toxic ในแบบฉบับของผม
ขอบคุณครับ
ชีวิตคู่แบบ Toxic
วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์การชีวิตเรื่องชีวิตคู่ก่อนมีบุตร และชีวิตคู่หลังมีบุตรให้กับทุกคนครับ
ชีวิตคู่ก่อนมีบุตร เป็นช่วงม.ปลาย-มหาลัยปี 2 อายุ 17-20 ปี ในช่วงนี้เป็นช่วงที่แฟนกับผมรักกันมากแต่ผมไม่ได้มีความรู้สึกรักแฟนของผมมากเท่าไหร่นัก ในช่วงชีวิตนี้ ผมคิดแค่ว่าอยากจะเที่ยว กิน เล่น และsex ไปเรื้อยๆ จนอยู่มาวันหนึ่งแฟนของผมได้ไปเรียนแถว กทม. ซึ่ง ห่างจากบ้านของผมมาก ในช่วงนี้ผมกลับรู้สึกดีใจที่เขาจะไม่ได้อยู่ใกล้ผม แต่สุดท้ายเขาก็ต้องกลับมาเรียนแถวบ้านผม เพราะจ่ายค่าเทอมไม่ไหว ในตอนนั้นผมก็คิดว่าไหนๆก็อยู่ด้วยกันแล้วงั้นผมก็ขอทำตามใจเลยละกัน
จนมาถึงวันหนึ่งแฟนผมบอกว่าตั้งท้อง....
ชีวิตหลังมีบุตรเป็นช่วงที่ผมไม่พร้อมมากที่สุดเพราะตนเองเป็น นศ. และยังหารายได้ด้วยตนเองได้ไม่มาก จนแฟนผมตั้งครรภ์ได้ 5 เดือน ผมจึงไปบอกกับผู้ปกครอง ตอนแรกผู้ปกครองก็บอกว่าจะช่วยทุกอย่าง ขอให้เรียนกันให้จบ จะได้มีงาน มีเงิน ส่งเลี้ยงครอบครัว แต่ความจริงแล้ว ครอบครัวฝ่ายผมก็ไม่ค่อยชอบ แฟนของผม จึงทำข้อตกลงไว้ว่าถ้าจบแล้วก็ค่อยแต่งงานกัน ตอนนี้ก็มาอยู่บ้านของผมค่าเลี้ยงดูทางฝ่ายผมจะเป็นคนจัดการเอง แต่ทางบ้านฝ่ายหญิงเขาก็ไม่ค่อยชอบที่ไม่มีการจัดงานแต่งงานหรือมีสินสอด ผมในตอนนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะผมยังไม่มีเงินมากพอที่จะดูแลเด็กในท้องจึงต้องพึ่งทางบ้านให้ช่วย
หลังจากนั้นผมก็กิน เที่ยว เพื่อที่จะให้เลิกคิดว่า ตนเองจะเป็นพ่อคนแล้ว และต่อจากนี้จะต้องทำไงต่อ เป็นยังงี้ได้อยู่จนลูกผมอายุ 5 เดือน
ในช่วงลูกอายุ 5 เดือน เป็นช่วงที่ผมลด ละ เลิก ในเรื่อง การกิน เที่ยว แต่พอลูกผมอายุได้ 1 ขวบผมกลับมารู้ว่าแฟนผมนอกใจไปครบกับทอมผ่านทางเกมส์ในโทรศัพท์ วันนั้นเป็นวันที่ผมสติหลุด หลุดมากจนไม่เอาไรเลย ร้องไห้ ถามตัวเองว่าพลาดตรงไหนไป ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่แฟนผมตอบกลับมาว่า(ในตอนนั้นที่ออกไปเที่ยวแฟนผมร้องไห้ เพื่อที่จะขอให้หยุด แต่ในตอนนี้แฟนของผมไม่เสียใจนะที่ทำแบบนี้)
....... ช่วงอายุลูก 1-2 ปี เป็นช่วงที่ผมตกต่ำมากที่สุดทั้งเรื่องการเรียน ความรัก และครอบครัว
ผมเคยติดต่อไปทางแฟนใหม่ของแฟนผมว่า แฟนผมมีแฟนละนะ และก็มีลูกแล้วด้วย แฟนใหม่เขาได้ตอบกลับมาว่า เขารู้แล้ว และเขาจะเลี้ยงลูกของผมเองเมื่อแฟนผมจากผมไป.....
ตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นผมกลายเป็นโรคซึมเศร้า อยากจะฆ่าตัวตายทุกวัน เป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น เพราะทำอะไรไม่ได้ และฝ่ายหญิงก็ต้องมาอยู่ในบ้านของผมจนกว่าจะเรียนจบ และไปอยู่กับแฟนใหม่ ผมคิดว่านี้คือชีวิตคู่แบบ Toxic ในแบบฉบับของผม
ขอบคุณครับ