ช่วยหาเหตุผลของการมีชีวิตอยู่ให้หนูหน่อยได้ไหมคะ

สวัสดีค่ะ หนูอายุ20 ตั้งแต่เด็กหนูเจอเรื่องแย่มาตลอดเลยค่ะ ตอนหนูเกิดหนูก็โดนพ่อแท้ๆทิ้งไป แม่หนูเลยต้องไปทำงานต่างประเทศตลอดส่งเงินมาให้ใช้ก็โดนอาเอาเงินไป ตอนนั้นหนูอยูากับยายสองคนค่ะ บางอาทิตย์ไม่มีเวินจะซื้อข้าวเลยด้วยซ้ำ พอหนูโตขึ้นอีกหน่อยหนูก็โดนลูกพี่ลูกน้องลวนลาม เด็กผู้ชายแถวบ้านลวงหนูไปข่มขืน ทั้งๆที่หนูขี้เหร่มากๆ หลังจากนั้นหนูก็ไม่ยุ่งกับใครปิดตัวอยู่กับบ้านอย่างเดียว หนูก็ทนได้ค่ะหนูผ่านมาได้ หนูคิดเสอมว่ายังมีคนที่เจอเรื่องแย่กว่าหนูต้องทนสิ หนูมีความสุขทุกครั้งที่แม่กลับมาบ้านค่ะ แต่แม่ก็แต่งงานใหม่กับคนต่างชาติค่ะแม่ไม่ได้กลับบ้านมาสองปี พอกลับมาที่ไทยก็ตรวจเจอว่ายายเป็นมะเร็งค่ะ หนูเศร้ามากๆแต่ก็ต้องทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรเพราะกลัวคนอื่นคิดว่าหนูอ่อนแอ พ่อยายเสียหนูก็มาอยู่กับแม่ที่ต่างประเทศพอหนูมาอยู่ที่นี่หนูก็คิดเรื่องยายน้อยลง แต่อยู่ได้ปีหนึ่ง พ่อเลี้ยงก็เริ่มลวนลามหนูค่ะ ทั้งๆที่หนูคิดว่าเขาเป็นคนดีดูแลแม่ดูแลยายหนู หนูไม่ได้บอกแม่หนูกลัวแม่เสียใจไม่อยากให้แม่เศร้าแม่หนูเจอเรื่องแย่ๆมาพอแล้ว หนูก็เลยคุยกับพ่อเลี้ยงตรงๆไปเลยค่ะ เขาก็หยุดลวนลามหนูค่ะ ตอนนั้นหนูก็โอเคค่ะเรื่องแบบนี้ใครๆก็เจอนี่ ผ่านมาสองปีแม่หนูก็เป็นมะเร็งค่ะตอนนั้นโลกของหนูมันพังลงแล้วค่ะครอบครัวคนสุดท้ายของหนู แต่หนูก็หวังว่าแม่จะหายค่ะ ทุกๆวันหนูตื่นเช้าขึ้นมาหนูจะคิดว่าแม่ดูแข็งแรงกว่าเมื่อวานนะแต่ในความเป็นจริงแม่ของหนูอาการแย่ลงเรื่อยๆ สุดท้ายแม่หนูก็เสียชีวิตค่ะ หนูอยู่กับพ่อเลี้ยงค่ะหนูไม่มีที่ไปพ่อเลี้ยงเขาก็ไม่ได้ลวนลามหนูนะคะแต่บางทีเขาชอบทำตัวแปลกๆอย่างเวลาหนูไปเรียเขาก็ขอให้ถ่ายรูปมาให้ดู บอกว่าขอแบบเต็มตัวหนูก็บอกว่าไม่เอา เขาก็โกรธทะเลาะกับหนูใหญ่โตเลยค่ะ หนูก็คุยกับเขาอีกค่ะว่สหนูไว้ใจพ่อไม่ได้เขาก็รู้ว่าทำไม ทำไมถึงไม่เข้าใจหนูทำไมถึงไม่ทำตัวให้หนูไม่กังวลเรื่องแบบนั้น เมื่อวันก่อนหนูก็คุยกันเรื่องพ่อของเพื่อนที่หายไปจากบ้าน หนูก็พูดว่าพวกผู้ชายมีแต่คนไม่ดี(ถ้าเจอแบบหนูก็ต้องแบบใช่ไหมล่ะคะ)พวกผู้ชายไม่มีสมอง พ่อเขาก็บอกว่างั้นก็รวมเขาด้วยสิ หนูก็บอกว่าก็เพราะว่าพ่อเคยทำไม่ดีกับหนูถึงพูดแบบนี้ยังไงละ เขาก็พูดรอให้มันมีเรื่องไม่ดีจริงๆก่อยค่อยพูดแบบนี้เถอะเเล้วก็โกรธหนูค่ะ ทำไมเขาต้องพูดให้หนูกลัวพูดให้หนูต้องคิดมากแบบนี้ด้วยนะ หนูไม่รู้จะทำยังไง ไม่อยากมีชีวิตอยู่ตั้งแต่เกิดมาหนูยังไม่เจอเรื่องดีๆจริงๆสักครั้งตอนนี้ไม่มีแม่เเล้วหนูจะสอบเข้ามหาลัยเพื่อใครทำงานเพื่อใคร แต่หนูรู้ว่าหนูฆ่าตัวตายมันบาปแต่หนูกลัวว่าวันนึงตัวหนูจะอ่อนแอลงจนไม่สามรถทนแบบนี้ได้แล้ว หนูรู้ค่ะว่าอาจจะมีคนเจอเรื่องแย่กว่าหนูแต่แค่ตอนนี้หนูรู้สึกอ่อนแอมากๆ