อยากกอดใครสักคน​ ที่ไม่ใช่คนในครอบครัว​

วันนี้เรามาเล่าประสบการณ์ที่เราเพิ่งผ่านมาไม่นานนี้ ยังร้องไห้จนถึงวันนี้ เรามีแมวน้อยชื่อมีตังค์ รับน้องมาได้สามเดือนแล้วค่ะ รับตั้งแต่อายุเดือนเดียว เราเลี้ยงเองมากับมือจนน้องอายุถึงสามเดือนแล้ว มี

แม่คนหนึ่ง เศร้าหมอง ร้องไห้หนัก เพราะเพื่อนมัก รุมด่า ว่าไม่สวย เธอกอดลูก น้ำตาไหล ใจระทวย ลูกจึงช่วย ปลอบใจ ให้แม่เลย แม่ถามลูก ตอบด้วย แม่สวยไหม ลูกตอบไว ตามจริง ทุกสิ่งเอ๋ย ใบหน้าแม่ แย่ห่วย ไม่ส

ผู้ชายคนนั้นคือผัวเราเอง อยู่ด้วยกันแรกๆก็ช่วยบ้าง หลังๆมา ไม่ช่วยสักอย่าง คือเราหาเงินด้วยกัน แฟนมีหน้าที่หาเงินอย่างเดียว ส่วนเรา ก็หาเงินเหมือนกัน ล้างจาน กวาดถูบ้านก็เรา ซักผ้าก็เรา ทำอาหารก็เรา ซ

วันนี้เป็นอีกวันที่ใจมันอ่อนแรงหน่อย ๆ เหมือนพลังในตัวค่อย ๆ หมดไปโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ยังอยากเขียนอะไรเล็ก ๆ ไว้ให้ตัวเอง… เพื่อเตือนว่า ถึงเราจะเหนื่อยแค่ไหน เราก็ยังอยู่ตรงนี้นะ ยังหายใจ ยังมีเ

เราคบกับแฟนมาปีกว่า แต่รู้สึกเราเข้าไม่ถึงเขาในหลายๆเรื่อง เหมือนเราไม่รู้จักนิสัยเขาเลยในบางครั้ง แบบเราทะเลาะกันเรานอนร้องไห้ เขาที่นอนข้างๆก็คือนิ่งมาก ไม่พูดไม่ปลอบไม่อะไรเลย เราเคยถามเขาว่า ง้อบ้

ใครมีความคิดเหมือนเราบ้าง ในวันที่เราท้อแท้ ในวันที่เราสิ้นหวัง จะมีใครบ้างที่เข้าใจเรา จะมีใครบ้างที่จะยืนอยู่ข้างๆเรา ปลอบใจเรา รักเรา พ่อแม่เรา เป็นแนวพ่อแม่สมัยก่อน บังคับกะเกณฑ์ทุกอย่าง ไม่ฟังคว

ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้กลับไปบ้าน เจอแฟน ก็เล่นคุยกันปกติ สนุกสนานเฮฮา แต่แอบเห็นสายตาที่แฟนส่งมาให้มันไม่ใช่อ่ะค่ะ มันดูเครียดๆ กังวล เหมือนมีอะไร เลย ถามไปว่า เป็นอะไร เค้าก็บ่ายเบี่ยงไม่ตอบ พยายามแกล้ง

สวัสดีคะ มีสามีใครเป็นแบบนี้บ้าง คือว่า สามีเราเป็นคนดีมากๆ เป็นพ่อที่ดี งานบ้านไม่เกี่ยง ไม่เที่ยว อยู่ติดบ้านตลอด แต่มีสิ่งนึงที่เรารู้สึกว่าเหมือนตัวเราเองถูกละเลย ถ้าเรา..ไม่ชวนคุย เค้าแทบจะไม่คุ

คือเราอยากหานิยายเรื่องหนึ่งค่ะ ที่เราเคยอ่านเมื่อตอนป.6 ซึ่งผ่านมาได้ประมาณ5-6ปีแล้ว อ่านในห้องสมุดโรงเรียนเก่าแต่ติดตรงที่จำชื่อเรื่องแล้วก็ชื่อนักเขียนไม่ได้เลย เนื้อเรื่องก็จะประมาณว่า นายเอกเป็น