เพื่อนที่เราชวนเข้ากลุ่มหักหลังเรา ควรทำไงดี?

คือเรากับเพื่อนในกลุ่ม คบกันมา3ปีแล้วตอนนี้กำลังจะจบม.6ไปเที่ยวด้วยกัน ไปนอนบ้านกันตลอดระยะเวลา3ปี ในกลุ่มมี5คน ผู้หญิงหมดแต่ตอนนี้มาทะเลาะกันเพราะปากของเรา และความเข้าใจผิดของเพื่อนบวกกับการที่เพื่อนหักหลังเรา
   
   เริ่มแรกเราอยู่กลุ่มเดียวกันอยู่แล้ว  จนมาเทอม2 เราเอาเพื่อนคนนึงเข้ามาอยู่ในกลุ่มอีกคนขอแทนชื่อว่าW(อยู่ห้องเดียวกัน) wมันทะเลาะกับเพื่อนกลุ่มเก่ามา แล้วเราก็เลยปลอบเพราะเราเห็นว่าทะเลาะกับเพื่อนไม่มีใครสนใจเลยลากเข้ามาอยู่ในกลุ่มเพราะคิดว่าจะได้มีเพื่อน แรกๆเราสนิทกับwมาก คุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดมาตลอด แล้วเราก็ชอบมาระบายกับwเรื่องเพื่อนกลุ่มของเราบ้าง เพราะเพื่อนกลุ่มเราชอบให้เราเดินคนเดียว ไปไหนก็ไม่ค่อยรอ บอกๆๆที่บอกเพราะเราไว้ใจ   แต่พอเข้ามาในกลุ่มแล้ว นิสัยก็เริ่มเปลี่ยน จากที่นิสัยดี เรียบร้อย พูดดีให้คำปรึกษาได้ กลับมาออกห่างเรา ติดเพื่อนเรามากกว่า พูดเหน็บแนม ชักสีหน้าใส่ เราก็รู้ว่าเปลี่ยนไปเพราะเพื่อนหลายๆคนในห้องก็ดูออกว่าwเปลี่ยนไปมาก

จนเวลาผ่านไปเราทะเลาะกับเพื่อน เพราะเราไประบายให้พี่คนนึงฟัง แล้วเขาอาจจะไปบอกเพื่อนในกลุ่มของเรา จนตอนนี้เพื่อนไม่คุยกับเรา กีดกันเราทุกทาง งานคู่ก็ต้องให้เราหาคู่ใหม่ พอหาได้ก็แขวะเรา จนเราต้องมาอยู่กับเพื่อนผู้ชายไปไหนมาไหนก็ไปกับพวกนี้ตลอด มันไม่ให้เราอยู่คนเดียว แต่พอทีหลัง เรามารู้ว่า คนที่คอยแซะ คอยบอก คือw คนที่เราไว้ใจที่สุด แต่หักหลังเราซะเอง โครตเสียความรู้สึกที่ให้ไป แต่เรารู้ ที่wทำเพราะอยากใกล้ชิดกับเพื่อนในกลุ่มเรา อยากเด่น  อยากดูใหญ่ เหมือนคนในกลุ่ม แต่กลับไม่คิดเลยว่า คนที่กำลังแบนอยู่ คือคนที่คอยปลอบมัน คนที่วันที่มันร้องไห้ ไม่เหลือใคร คนที่คอยปลอบมัน พามันไปกินข้าว มันไม่เคยคิด แต่ยังมาโพสด่านู้นนี่  เราก็รู้นะว่าเราก็ผิดเหมือนกัน เราอยากขอโทษ แต่การที่มันทำกับเรา เราลืมการขอโทษไปทันที แบนทุกอยาก ไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องห้ามเพื่อนให้ห้ามพูดกับเรา ทั้งๆที่เราไม่เคยพูดรึนินทาwเลย พอเราคุยกับเพื่อนคนอื่น ก็พูดว่าเรายิ้มไปทั่วเลยมีเพื่อนเยอะ เราไม่ได้ร้องไห้นะ เราจุก 

  แต่อีกเดือนกว่าก็จะจบกับแล้ว เราไม่ได้อยากกลับไปอยู่ในกลุ่มเหมือนเดิมนะ แต่อยากคุยกันได้มากกว่า แบบนี้มันอึดอัดเหมือนกันนะ แต่เราจำwได้ขึ้นใจ พร้อมดูวันที่โดนหักหลังบ้าง 
 

  *ปล.เราควรทำไงต่อไป เราหมดหนทางแล้วจริงๆ บางครั้งก็อยากตาย แต่ก็ไม่คุ้มเพราะพ่อแม่ต้องเสียใจ แล้วตายเพราะเรื่องอุบาตก็ไม่ใช่ เรากลัวเป็นโรคซึมเศร้ากลัวเราคิดไม่ได้ กลัวตัดสินใจพลาด เราอยากอธิบาย  เราควรทำอย่างไรต่อไปดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่