
เช้าวันพุธนะเจ้าคะ
ป้าเขียวก็เงียบหายไป 2 วัน ก็ไปทำใจกับอายุที่เพิ่มขึ้นของตัวเองจั๊กหน่อย ก็พออายุเยอะ เราก็มีเรื่องราวให้มาขบคิดเยอะตามอายุอ่ะนะ ป้าเขียวก็พึ่งแตะเลข 4 ถ้าถามว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง... ก็บอกได้เลยว่าชิว.. ชิว... อายุเป็นเพียงตัวเลข... มันไม่สามารถหยุดความบ้าบิ่นของมนุษย์ป้าคนนี้ได้หรอกนะ... ก็ยังคงมาบ้าๆ บอๆ แถวๆ นี้แหล่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พอเราอายุเยอะขึ้น เราจะมองอะไรที่กว้างขึ้น อาจจะด้วยบทเรียนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราก็ได้... จริงๆ คนเราไม่มีใครรู้หรอกว่าเราจะมีอายุอยู่ไปกันอีกสักกี่ปี บางคนก็อายุยืน บางคนก็อายุสั้น เราไม่รู้วันพรุ่งนี้ และไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอนาคตที่แน่นอนเลย มันคือการคาดเดาและแนวโน้มว่าจะไปในทิศทางไหนแค่นั้นเอง... ตัวป้าเขียวเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีอายุอีกกี่ปี ยาวสุดน่าจะถึงเลข 7 ถ้าพอดิบพอดีน่าจะเลข 6 ถ้าไม่แน่นอนน่าจะก่อนนั้น บางคนอาจจะไม่ชอบที่พูดเรื่องอายุหรืออะไรเหล่านี้ เพราะมันทำให้รู้สึกหดหู่ แต่สำหรับป้าเขียวมันทำให้เรามองว่าชีวิตคือชีวิต มีเกิด แก่ เจ็บ และตาย สิ่งที่เราพบเจอในชีวิตแต่ละวันมันคือองค์ประกอบที่ทำให้ชีวิตมีรสชาติ และมีสีสันขึ้นมาเฉยๆ ไม่ว่าจะความรู้สึกต่างๆ ที่ทำให้เกิดความสุข ความทุกข์ พอถึงวันหนึ่งความรู้สึกเหล่านี่ก็หลุดออกจากชีวิตของเราไป
ถ้าเวลาของชีวิตของป้าเขียวเหลือไม่เกิน 30 ปี นี่คือเป้าที่แอบหวังไว้ พอถึงวันนั้น ลูกสาวของป้าเขียวคงจะสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้แล้ว... ป้าเขียวก็คงจะหมดห่วง และในช่วงชีวิตที่เหลืออยู่นี้ป้าเขียวก็อยากจะอยู่แบบมีความสุขกับชีวิตทำในสิ่งที่ตัวเองรักตัวเองชอบ อยู่กับคนที่เรารักและรักเรา อยากเก็บสิ่งเหล่านี้ไว้เป็นความทรงจำที่ดีๆ ของชีวิต ว่าครั้งหนึ่งฉันเคยมีความสุขกับสิ่งเหล่านี้
ทุกคนต้องมีคนที่เรารัก และคนที่รักเราอยู่แล้วจริงม่ะ มันอาจจะไม่มารูปแบบความรักแบบคู่ครอง แต่อาจจะเป็นความรักแบบรูปแบบอื่นก็ได้... ถามว่ามีความสุขไหม ที่มีคนรักเรา คำตอบมันก็ต้องมีความสุขอยู่แล้วใช่ไหม สำหรับการที่เรารัก จะรักใครก็ช่าง บางครั้งมันไม่ได้นำพาซึ่งความสุขเสมอไป มันมีทั้งความเสียใจ ความเจ็บปวด ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เราทุกข์ใจเสมอ
สำหรับโจทย์วันนี้ของป้าเขียวก็มาจากเรื่องราวที่กล่าวมาข้างต้น บทเพลงวันนี้ที่จะมาแบ่งปันคือบทเพลงที่กล่าวถึง ความรัก ซึ่งเป็นสิ่งที่มาทำให้ชีวิตของหลายๆ ท่านเปลี่ยนไป
ป้าเขียวก็เคยสัมผัสความรู้สึกนี้มาเหมือนกันนะ... เคยรู้สึกมีความสุข เสียใจ และผิดหวัง เช่นคนอื่นทั่วๆ ไป... กว่าจะดึงตัวเองให้กลับมาได้ก็ต้องใช้เวลา... เวลาเท่านั้นที่จะรักษารอยแผลเหล่านั้นได้
วันนี้ขอแบ่งปันด้วยบทเพลงนี้นะเจ้าคะ

ป้าเขียวขอเปิดบ้านให้เม้าส์มอยแล้วนะเจ้าคะ

😻บทเพลงที่กล่าวถึง "ความรัก" ในเนื้อเพลง
ป้าเขียวก็เงียบหายไป 2 วัน ก็ไปทำใจกับอายุที่เพิ่มขึ้นของตัวเองจั๊กหน่อย ก็พออายุเยอะ เราก็มีเรื่องราวให้มาขบคิดเยอะตามอายุอ่ะนะ ป้าเขียวก็พึ่งแตะเลข 4 ถ้าถามว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง... ก็บอกได้เลยว่าชิว.. ชิว... อายุเป็นเพียงตัวเลข... มันไม่สามารถหยุดความบ้าบิ่นของมนุษย์ป้าคนนี้ได้หรอกนะ... ก็ยังคงมาบ้าๆ บอๆ แถวๆ นี้แหล่ะ
วันนี้ขอแบ่งปันด้วยบทเพลงนี้นะเจ้าคะ