เรามีปัญหาเรื่องนี้มากค่ะหลังเที่ยงคืนจะดิ่งและทำร้ายตัวเองตลอด
เริ่มวันใหม่ของเรา
ตื่นนอนแต่อาหารตรงหน้าเย็นเราก็รู้สึกจะร้องไห้แล้ว
ออกไปข้างนอกท้องฟ้าไม่สดใสก็รู้สึกเสียใจ
เรียนแล้วโดนอาจารย์เรียกรึเขียนคำผิด
กลับห้องมาอายน้ำสบู่ตก
ซื้อผัดนั้นมาแต่หล่นออกจากกล่อง
มันเหมือนทั้งวันของเราไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างแต่ละวัน แล้วมันก็จบลงหลังเที่ยงคืนที่เราเริ่มดิ่งมันเป็นแบบนี้ทุกวัน บางทีถึงขั้นอยากตายให้มันจบๆไปเลยแต่ก็สงสารแมวที่บ้าน รึว่าเราขี้แง

ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไรแต่ต่อให้แต่ละวันไม่มีเรื่องแย่ๆหรือวันนี้เป็นวันดี สมองเราก็จะจดจำแต่เรื่องแย่ๆแล้วก็เก็บมาตลอด กับบางคนที่พยายามปลอบแค่ไหนเเต่เราก็ยังทำร้ายตัวเองอยู่ดี ถึงตอนกลางวันจะปกติแต่พอกลางคืนมาก็เริ่มดิ่งเเล้ว มันจะมาตอนกลางคืน
ชอบดิ่งตอนกลางคืน
เริ่มวันใหม่ของเรา
ตื่นนอนแต่อาหารตรงหน้าเย็นเราก็รู้สึกจะร้องไห้แล้ว
ออกไปข้างนอกท้องฟ้าไม่สดใสก็รู้สึกเสียใจ
เรียนแล้วโดนอาจารย์เรียกรึเขียนคำผิด
กลับห้องมาอายน้ำสบู่ตก
ซื้อผัดนั้นมาแต่หล่นออกจากกล่อง
มันเหมือนทั้งวันของเราไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างแต่ละวัน แล้วมันก็จบลงหลังเที่ยงคืนที่เราเริ่มดิ่งมันเป็นแบบนี้ทุกวัน บางทีถึงขั้นอยากตายให้มันจบๆไปเลยแต่ก็สงสารแมวที่บ้าน รึว่าเราขี้แง