ผมไปทำงานกับแฟนช่วงกลางปีก่อนครับ ค้าขาย โดยเอาทุนจากครอบครัวแฟนทั้งหมด ก่อนหน้าที่จะมาขายผมได้บอกครอบครัวแฟนว่า ไม่ต้องไปหรอก เศรษฐกิจตอนนี้ไม่ดี เหมือนเอาเงินไปลงทุนทิ้งเฉยๆ ซึ่งตอนนั้นไม่มีใครฟังผมเลย แฟนผมยิ่งแล้วใหญ่อยากจะไปลูกเดียว แม่แฟนก็พูดไรไม่ได้ ตามใจลูกหมด (เพราะเป็นลูกสาวคนเดียว) พอไปขายได้สักพัก พังไม่เป็นท่า ไม่มีแม้ต่าน้ำมันรถจะกลับบ้าน แตียังดีที่พ่อแฟนกลับบ้านด้วยพอดีเลยได้กลับ เราก็ปรึกษากันว่าจะไปหางานทำ ซึ่งผมได้คุยกับแม่ว่าจะเอาแฟนไปทำที่เดียวกัน ซึ่งแม่จะหางานไว้ให้ให้เราไปสมัครกันเอง แต่แม่ก็บอกว่าให้ผมมาคนเดียวก่อน พอได้งานทำได้เงินเดือนสักเดือน1ค่อยเอาแฟนมาทำด้วย จะได้มีเงินเลี้ยงแฟนตอนแฟนรองาน(ครอบครัวผมค่อนข้างยากจนครับ แท่หาเงินเลี้ยงคนเดียวตั้งแต่เด็ก พ่อก็เลิกกับแม่ตั้งแต่ผม5ขวบ) ผมก็เอาไปบอกแฟน แฟนผมกลับไม่พอใจ ที่ผมจะไปคนเดียว พูดเหมือนกลัวเราจะไปมีคนใหม่ ด่าเราไม่มีชิ้นดี ดูถูกเราง่าทำไม่ได้ รอเหมือนรอหมาออกลูกเป็นแมว หรือแม้กระทั้งมีหลุดดูถูกแม่เราด้วยซ้ำ ผมก็อยากด่ากลับนะ แต่ผมอยู่บ้านมันนะสิ5555 ผมเลยได้แต่เงียบให้แฟนด่าผมอยู่อย่างงั้นอะเป็นเวลานาน เพราะเหตุผลเดียวเลย ผมรักเขา เลยคิดว่าพอมันเย็นลงก็ดีขึ้น ก็ดีขึ้นนะครับ แต่เวบาเถียงกันเมื่อใหร่จะชอบมาด่าแบบนี้ประจำ เหมือนต่อกย้ำผมว่าจนนะกุรวย อยูาได้ทุกวันนี้เพราะกู อะไรนี้ มีการทำวงบุญคุญ ทุกอย่าง ซึ่งผมอยากจะเลิกมากครับ แต่ไม่กล้าบอก ไม่รู้จะบอกไง ผมอยากไปตามทางที่ผมฝัน ไม่อยากให้เขากับครอบครัวเจามาบงการทุกอย่าง แบบว่าไปไหนตอองไปด้วยกัน ไฟปด้วยกันจนไม่มีจะ-อะ ไม่รู้จะอะไรนักหนา ผมโอเครกับพ่อแม่แฟนะครับ ท่านทั้งสองเป็นคนใจเย็น พูดเบาๆ ไม่โวยวาย เป็นแฟนผม

ไม่รู้ได้ใครมา นิสัยตรงข้ามพ่อแม่หมด ตลอดเวลาผมอึดอัดมาก อยากออกจากกรงนี้สักที แต่มันติดเพราะท่านทั้งสองมีพระคุณ จะทิ่งลูกสาวเขาก็ยังไงอยู่ หาวิธีให้แหนเข้าใจเราในสิ่งที่เราจะบอก จะเตือน ก็จนปัญญา เพราะเขาชอบเอาตัวเองเป็นใหญ่มาก เป็นพวกที่คนอื่นว่าเขาไม่ได้อะครับ เถียงก็จะเถียงชนะ ด่าก็จะด่าให้สุด ไม่ยอมหรืออะไรกันเลย มีแต่ผมยอมทุกเรื่องตลอดมา สิ่งที่มันไม่ดีไม่ควรเราเตือน แต่ได้กลับมาคือคำด่า ดูถูก ผมไม่รู้จะใช้คำไหนมาเลิกหรือมาบอกเขาดีครับ ใครมีคำแนะนำให้ผมตาสว่างหรืออะไรก็ได้ บอกผมที ผมเบื่อจะแย่ อึดอัดมาก
เบื่อแฟนที่เป็นคนชอบพูดดูถูกเราเวลาทะเลาะ