คือพื้นฐานตัวหนูเองหนูเป็นคนชอบคิดมาก ไม่ใช่เเค่เรื่องเเฟน เรื่องเพื่อนก็เป็น
หนูเลยชอบระเเวง งี่เง่ากับเเฟนอยู่บ่อย ๆ จนเเฟนต้องฝืนที่ยอมหนู วันนึ่งเขาทนไม่ไหว เขาก็บอกกับหนู เขาอึดอัด อยากอยู่คนเดียว อยากมีเวลาส่วน // เเฟนหนูเป็นคนไม่ชอบพูดเวลาระเบิดออกมาก็จะเต็มที่
หลังจากนั่นเขาก็เปลี่ยนไป ทั้งการคุย หาเวลาอยู่ด้วยกันก็ไม่มี คำพูดคำจาเริ่มไม่เเคร์ความรู้สึก มันทรมานมากพี่ หนูทั้งปรึกษาเพื่อน คนรอบตัวเขา หมอจิตเเพทย์
ตัวหนูเองด้วยความที่ไม่อยากเสียเขาไป หนูเลยเปลี่ยนตัวเอง ยอมปล่อยให้เขามีความสุขกับสิ่งที่เขาอยากจะทำ
จนกระทั่งมันเริ่มดีขึ้น มันพึ่งจะดีคะหนูกลัวว่าความคิดมากของหนูจะกลับมา ความระเเวงว่าเขาจะมีคนอื่น ต่อไปหนูไม่กล้าที่จะตัวติดกับเขา คุยกับเขา เเบบเมื่อก่อนเเล้ว มันเลยมีช่องว่างให้หนูคิด หนูจัดการปัญหาตรงนี้ยังไงดีคะ 
(ข้อความยาวขอโทษด้วยนะคะพี่)