สวัสดีครับ วันนี้ผมอยากจะมารีวิวการดูฟุตบอล EFL League Two ครั้งแรกกับทีม Cambridge United ครับ เนื่องจากผมได้มีโอกาสมาเรียนที่ประเทศอังกฤษ ที่ขึ้นชื่อเรื่องของฟุตบอลอยู่เเล้ว แต่ผมคิดว่าการเขียนกระทู้ไปดูบอลพรีเมียร์ลีกนั้น คงมีคนทำเยอะเเล้ว ผมเลยอยากจะลองเขียนกระทู้เกี่ยวกับการไปดูบอลลีกล่าง ๆ ดูบ้าง ว่าเขามีระบบการจัดการยังไง บรรยากาศแฟนบอล บรรยากาศการเเข่งขันเป็นยังไง เผื่อได้มาแชร์กับเพื่อน ๆ ในพันทิปครับ แต่ก่อนอื่นขออภัยเรื่องรูปนะครับ เพราะถ่ายจากมือถือ อาจจะทำให้รูปไม่ชัดบ้างครับ
เกมส์ที่ผมได้มีโอกาสเข้าไปชมคือเกมส์ระหว่าง Cambridge United กับทีม Leyton Orient ครับ แข่งเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ปี 2562 ซึ่งสนามเหย้าของทีมเคมบริดจ์นั้นชื่อ The Abbey Stadium ความจุประมาณ 8000 คน ครับ
ก่อนอื่นเลยขอบอกว่า การไปดูการเเข่งขันในเกมส์นี้ถือว่าไม่ได้เตรียมตัวใด ๆ มาก่อนเลยครับ สืบเนื่องจากการที่ผมวางแพลนไปเที่ยวเคมบริดจ์ เเล้วอยากจะลองไปดูฟุตบอลลีกล่าง ๆ ดูซักครั้ง เลยเช็คตารางเเข่งละพบว่ามันมีเเข่งวันนี้พอดี ไม่รอช้ารีบนั่งรถเมล์ไปสนามเเข่งเลยครับ
สำหรับราคาค่าตั๋วการเเข่งขันนั้น ผมซื้อมาในราคา 15 ปอนด์ ซึ่งได้ส่วนลดจากการที่เป็นนักเรียนครับ ถือว่าไม่แพงสำหรับค่ารองชีพที่นี้เท่าไหร่ครับ ทำงานพาททาม 2 ชั่วโมงก็ได้ค่าตั๋วเเล้วครับ
มีเวลาเหลือก่อนเกมส์นิดหน่อย เลยขอทัวร์สนามหน่อยครับ รูปนี้เป็นบริเวณด้านหน้าช้อปสโมสร เเละบริเวณจุดจำหน่ายตั๋วครับ
บริเวณด้านในช้อปของสโมสรครับ อาจจะไม่กว้างเท่าไหร่ แต่สินค้าหลากหลายเเละครับครันมากครับ
ได้ตั๋วมาเเล้วขอเช็คที่นั่งก่อนครับ ผมได้นั่งตรงโซน B ที่เป็นเมนเเสตนพอดี ทำให้มุมมองในการดูเกมส์ค่อนข้างที่จะดีทีเดียวครับ
รายชื่อ 11 ตัวจริงของทั้งสองทีมครับ และด้วยผมเป็นคนที่ชอบเล่นเกมส์ FM แล้วคุมทีมเล็ก ๆ อยู่เเล้ว เลยค่อนข้างตื่นเต้นที่ได้มาดู Kyle Knoyle เล่นตัวเป็น ๆ หลังจากที่เห็นฝีเท้าแค่ในเกมส์กันมานานครับ
เกมส์จะเริ่มเเล้ว ถึงเวลาเข้าสนามเเล้วครับ ซึ่งประตูเข้าสนามนั้นเล็กมากครับ ต้องเอี่ยวตัวเข้าไปเท่านั้น เดินตรง ๆ หมดสิทธิ์ครับ
บริเวณบันไดขึ้นไปแสตนครับ
เข้ามาในสนามเเล้วครับ สนามของที่นี้เรียกได้ว่าพอดีคำเลยครับ ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป แถมบรรยากาศดีสุด ๆ เพราะติดขอบสนามมากครับ
กองเชียร์ส่วนใหญ่เป็นคนอังกฤษครับ (ก็เเหงละ) ให้บรรยากาศเเบบต้นตำรับการดูบอลแบบฉบับของอังกฤษมาก ๆ ครับ เอาจริง ๆ ผมชอบบรรยากาศของการเชียร์บอลที่นี้มากกว่าทีมใหญ่ ๆ อีกนะครับ ผมเคยไปดูที่แอนฟิลด์ โอลด์แทรฟฟอร์ด และเอมิเรตส์มา ผมคิดว่าที่นี้เชียร์สนุกสุดครับ เพราะเท่าที่รู้สึกบางครั้งการดูบอลทีมใหญ่ ๆ นักท่องเที่ยวจะเข้าไปดูกันเยอะครับ บรรยากาศมันเลยไม่สนุกเท่าที่ควร อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ
แสตนโซนยืน ฝั่งกองเชียร์เจ้าบ้านครับ เชียร์กัน 90 นาทีไม่มีหมดเหมือนกันครับ
เกมส์จะเริ่มเเล้วครับ เจ้าบ้านชุดเหลืองต้อนรับการมาเยือนของทีมเยือนที่มาในชุดแดง
เอาจริงๆ ที่นั่งผมก็เกือบดีครับ มาติดไอเสาข้างหน้าแค่นั้นเเหละ ทำให้ดูไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ แต่รวม ๆ เเล้วโอเคครับ
บรรยากาศในเกมส์สนุกใช่เล่นนะครับ แถมกองเชียร์ก็เชียร์กันมันมากเพราะเป็นทีมท้องถิ่น มีจังหวะเเซว จังหวะร้องเพลงเชียร์กันตลอดทั้งเกมส์เลย มองรอบ ๆ ในสนามผมคิดว่าผมน่าจะเป็นคนต่างชาติคนเดียวในสนามด้วยซ้ำครับ
แสตนฝั่งกองเชียร์ทีมเยือนครับ ถือว่าขนมากันไม่น้อยเลยจากลอนดอน แต่จริง ๆ การเดินทางที่นี้สะวกมากครับ นั่งรถไฟจากลอนดอนมาชั่วโมงเดียวเท่านั้นครับ
หมดครึ่งเเรกเเล้ว ออกมาหาของกินกันหน่อยครับ รายการอาหารก็ทั่ว ๆ ไปครับ พวก Hot dog , Hot Chocolate เเละพวกชาต่าง ๆ
แต่สิ่งที่ผมมองหาคือสิ่งนี้ครับ The Dion Dublin Bar บาร์สำหรับขายน้ำยอดข้าวครับ
บรรยากาศข้างในถือว่าอบอุ่นครับ เป็นที่พบปะพูดคุยระหว่างเกมส์สำหรับแฟน ๆ ชั้นยอดเลยครับ
ขอข้ามไปตอนจบเกมส์เลยเเล้วกันครับ นอกจากผลการแข่งขันที่เจ้าบ้านแพ้ไป 2 -3 แล้ว อีกอย่างนึงที่ผมสังเกตคือทีนี้พอจบเกมส์เเล้ว ส่วนใหญ่แฟน ๆ จะลุกกลับบ้านเลยครับ ไม่มีมาร้องเพลงหลังเกมส์หรือตะโกนชื่อทีมเยือนเหมือนในไทยลีกเรา ซึ่งผมชอบบรรยากาศแบบไทยลีกมากกว่านะ ผมว่ามันดูอบอุ่นกว่าครับ
แต่อีกอย่างนึงที่น่าทึ่งคือระบบการระบายคนหลังเกมส์ครับ นี่คือภาพถ่ายตอนหลังเกมส์จบประมาณ 3 นาที เห็นได้ว่าคนออกจนเกือบเกลี้ยงเเล้วครับ พอผมเดินมาบริเวณหน้าถนน การจราจรก็ไม่ได้ติดขัดอะไรเลยครับ ถือว่าเป็นอีกจุดนึงที่ดี มาก ๆ เลยครับ
ปล. ยอดผู้ชมในวันนั้น ประมาณ 5500 คนครับ
ระหว่างเดินออกจากสนามมาเจอกราฟิตี้บนกำแพงครับ น่ารักดีครับ เลยถ่ายรูปมาให้ดูกัน นี่ถ้านักเตะคนไหนย้ายออก หรือย้ายเข้ามาก็คงต้องพ่นสีกันใหม่ใช่มั้ยครับเนี้ยยย (ฮา)
จบเเล้วครับ สำหรับกระทู้นี้ ก่อนอื่นอย่างที่บอกว่าตัวรูปภาพอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ เพราะตอนแรกไม่ได้คิดว่าจะมารีวิวครับ เเต่สุดท้ายก็ตัดสินใจมาตั้งกระทู้เพราะอยากเเชร์ประสบการณ์ในการดูบอลครั้งนี้ของผมด้วยครับ สำหรับใครมีความเห็นยังไงมาเเลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ขอบคุณครับ
[SR] รีวิวฟุตบอล EFL League Two ลีกเล็ก ๆ ที่ให้ความสนุกไม่แพ้ลีกใหญ่
เกมส์ที่ผมได้มีโอกาสเข้าไปชมคือเกมส์ระหว่าง Cambridge United กับทีม Leyton Orient ครับ แข่งเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ปี 2562 ซึ่งสนามเหย้าของทีมเคมบริดจ์นั้นชื่อ The Abbey Stadium ความจุประมาณ 8000 คน ครับ
ก่อนอื่นเลยขอบอกว่า การไปดูการเเข่งขันในเกมส์นี้ถือว่าไม่ได้เตรียมตัวใด ๆ มาก่อนเลยครับ สืบเนื่องจากการที่ผมวางแพลนไปเที่ยวเคมบริดจ์ เเล้วอยากจะลองไปดูฟุตบอลลีกล่าง ๆ ดูซักครั้ง เลยเช็คตารางเเข่งละพบว่ามันมีเเข่งวันนี้พอดี ไม่รอช้ารีบนั่งรถเมล์ไปสนามเเข่งเลยครับ
สำหรับราคาค่าตั๋วการเเข่งขันนั้น ผมซื้อมาในราคา 15 ปอนด์ ซึ่งได้ส่วนลดจากการที่เป็นนักเรียนครับ ถือว่าไม่แพงสำหรับค่ารองชีพที่นี้เท่าไหร่ครับ ทำงานพาททาม 2 ชั่วโมงก็ได้ค่าตั๋วเเล้วครับ
มีเวลาเหลือก่อนเกมส์นิดหน่อย เลยขอทัวร์สนามหน่อยครับ รูปนี้เป็นบริเวณด้านหน้าช้อปสโมสร เเละบริเวณจุดจำหน่ายตั๋วครับ
บริเวณด้านในช้อปของสโมสรครับ อาจจะไม่กว้างเท่าไหร่ แต่สินค้าหลากหลายเเละครับครันมากครับ
ได้ตั๋วมาเเล้วขอเช็คที่นั่งก่อนครับ ผมได้นั่งตรงโซน B ที่เป็นเมนเเสตนพอดี ทำให้มุมมองในการดูเกมส์ค่อนข้างที่จะดีทีเดียวครับ
รายชื่อ 11 ตัวจริงของทั้งสองทีมครับ และด้วยผมเป็นคนที่ชอบเล่นเกมส์ FM แล้วคุมทีมเล็ก ๆ อยู่เเล้ว เลยค่อนข้างตื่นเต้นที่ได้มาดู Kyle Knoyle เล่นตัวเป็น ๆ หลังจากที่เห็นฝีเท้าแค่ในเกมส์กันมานานครับ
เกมส์จะเริ่มเเล้ว ถึงเวลาเข้าสนามเเล้วครับ ซึ่งประตูเข้าสนามนั้นเล็กมากครับ ต้องเอี่ยวตัวเข้าไปเท่านั้น เดินตรง ๆ หมดสิทธิ์ครับ
บริเวณบันไดขึ้นไปแสตนครับ
เข้ามาในสนามเเล้วครับ สนามของที่นี้เรียกได้ว่าพอดีคำเลยครับ ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป แถมบรรยากาศดีสุด ๆ เพราะติดขอบสนามมากครับ
กองเชียร์ส่วนใหญ่เป็นคนอังกฤษครับ (ก็เเหงละ) ให้บรรยากาศเเบบต้นตำรับการดูบอลแบบฉบับของอังกฤษมาก ๆ ครับ เอาจริง ๆ ผมชอบบรรยากาศของการเชียร์บอลที่นี้มากกว่าทีมใหญ่ ๆ อีกนะครับ ผมเคยไปดูที่แอนฟิลด์ โอลด์แทรฟฟอร์ด และเอมิเรตส์มา ผมคิดว่าที่นี้เชียร์สนุกสุดครับ เพราะเท่าที่รู้สึกบางครั้งการดูบอลทีมใหญ่ ๆ นักท่องเที่ยวจะเข้าไปดูกันเยอะครับ บรรยากาศมันเลยไม่สนุกเท่าที่ควร อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ
แสตนโซนยืน ฝั่งกองเชียร์เจ้าบ้านครับ เชียร์กัน 90 นาทีไม่มีหมดเหมือนกันครับ
เกมส์จะเริ่มเเล้วครับ เจ้าบ้านชุดเหลืองต้อนรับการมาเยือนของทีมเยือนที่มาในชุดแดง
เอาจริงๆ ที่นั่งผมก็เกือบดีครับ มาติดไอเสาข้างหน้าแค่นั้นเเหละ ทำให้ดูไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ แต่รวม ๆ เเล้วโอเคครับ
บรรยากาศในเกมส์สนุกใช่เล่นนะครับ แถมกองเชียร์ก็เชียร์กันมันมากเพราะเป็นทีมท้องถิ่น มีจังหวะเเซว จังหวะร้องเพลงเชียร์กันตลอดทั้งเกมส์เลย มองรอบ ๆ ในสนามผมคิดว่าผมน่าจะเป็นคนต่างชาติคนเดียวในสนามด้วยซ้ำครับ
แสตนฝั่งกองเชียร์ทีมเยือนครับ ถือว่าขนมากันไม่น้อยเลยจากลอนดอน แต่จริง ๆ การเดินทางที่นี้สะวกมากครับ นั่งรถไฟจากลอนดอนมาชั่วโมงเดียวเท่านั้นครับ
หมดครึ่งเเรกเเล้ว ออกมาหาของกินกันหน่อยครับ รายการอาหารก็ทั่ว ๆ ไปครับ พวก Hot dog , Hot Chocolate เเละพวกชาต่าง ๆ
แต่สิ่งที่ผมมองหาคือสิ่งนี้ครับ The Dion Dublin Bar บาร์สำหรับขายน้ำยอดข้าวครับ
บรรยากาศข้างในถือว่าอบอุ่นครับ เป็นที่พบปะพูดคุยระหว่างเกมส์สำหรับแฟน ๆ ชั้นยอดเลยครับ
ขอข้ามไปตอนจบเกมส์เลยเเล้วกันครับ นอกจากผลการแข่งขันที่เจ้าบ้านแพ้ไป 2 -3 แล้ว อีกอย่างนึงที่ผมสังเกตคือทีนี้พอจบเกมส์เเล้ว ส่วนใหญ่แฟน ๆ จะลุกกลับบ้านเลยครับ ไม่มีมาร้องเพลงหลังเกมส์หรือตะโกนชื่อทีมเยือนเหมือนในไทยลีกเรา ซึ่งผมชอบบรรยากาศแบบไทยลีกมากกว่านะ ผมว่ามันดูอบอุ่นกว่าครับ
แต่อีกอย่างนึงที่น่าทึ่งคือระบบการระบายคนหลังเกมส์ครับ นี่คือภาพถ่ายตอนหลังเกมส์จบประมาณ 3 นาที เห็นได้ว่าคนออกจนเกือบเกลี้ยงเเล้วครับ พอผมเดินมาบริเวณหน้าถนน การจราจรก็ไม่ได้ติดขัดอะไรเลยครับ ถือว่าเป็นอีกจุดนึงที่ดี มาก ๆ เลยครับ
ปล. ยอดผู้ชมในวันนั้น ประมาณ 5500 คนครับ
ระหว่างเดินออกจากสนามมาเจอกราฟิตี้บนกำแพงครับ น่ารักดีครับ เลยถ่ายรูปมาให้ดูกัน นี่ถ้านักเตะคนไหนย้ายออก หรือย้ายเข้ามาก็คงต้องพ่นสีกันใหม่ใช่มั้ยครับเนี้ยยย (ฮา)
จบเเล้วครับ สำหรับกระทู้นี้ ก่อนอื่นอย่างที่บอกว่าตัวรูปภาพอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ เพราะตอนแรกไม่ได้คิดว่าจะมารีวิวครับ เเต่สุดท้ายก็ตัดสินใจมาตั้งกระทู้เพราะอยากเเชร์ประสบการณ์ในการดูบอลครั้งนี้ของผมด้วยครับ สำหรับใครมีความเห็นยังไงมาเเลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ขอบคุณครับ
SR - Sponsored Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ SR โดยที่เจ้าของกระทู้