ใครที่เป็นห่วงแฟนมากไม่อยากให้เขาลำบากเพราะรักเขามาก

คือผม เป็นคนที่รักแฟนมากแต่บางครั้งผมก็พูดแรงไปเพราะผมเป็นห่วงและกลัวเขาลำบาก คือแบบผมอยากเจอเขาเพราะคิดถึงเขา เขาบอกว่าให้ไปหาได้นะผมก็บอกว่า ”ไม่ต้อง เค้าไปเอง เค้าอยากเจอเธอเอง ไม่ต้องลำบากหรอก เดี๋ยวไปนะ”  แล้วก็บอกว่า “เธอขับรถมาอันตรายเค้ากลัวเธอเหนื่อย” บางครั้งเราไปส่งกันทำธุระ แฟนผมปวดฉี่ ผมก็บอกให้ไปฉี่ แล้วรอผมแปปนะไปทำธุระก่อน พอทำเสร็จกลับมาแฟนผมบอกผมว่า “พาไปห้องน้ำหน่อย”  “ผมก็เอ้า บอกให้ไปฉี่ตั้งนานแล้วทำไมต้องรอเค้ากลับมาก่อนละ เดวเป็นไรเกี่ยวกับร่างกายเธอนะ”ผมพูดแบบหงุดหงิดใส่เพราะผมเป็นห่วง แล้วแม่ผมครอบครัวผมเลี้ยงดูผมมาโดยการพูดแรงๆมาตั้งแต่เด็กละให้ผมจำเวลาไปไหนมาไหนเราลำบากเราจะได้ขอเขาช่วยได้เช่น ห้องน้ำมีไหนครับ แล้วสอนให้ผมเข้าสังคัมไม่ให้ผมเป็นเด็กที่ไม่เข้ากับใครเลยไม่อะไรกับใครเลยผมเลยชอบเข้าสังคมมาก เรื่องมารยาทในการเข้าสังคมผมก็โดนสอนมา ทำให้ผมรู้ว่าเออ ทำแบบนี้นะเพื่อที่จะให้เราเจอสังคมดีๆที่เราควรเข้าไปรู้จักเขา แต่แฟนผมไม่เคยโดนตะคอกหรือการว่ากล่าวตักเตือนมาก่อนเลย บางครั้งผมก็พูดจาหวุดหวิดใส่เขาว่า”ทำไมเธอไม่สวัสดีพ่อแม่เค้าอ่ะ” ทำไมเธอ”ไม่พูดขอบคุณเขาอ่ะ ต้องทำนะจะได้ดูน่ารักมากขึ้น”  แล้วเขาก็ร้องไห้ผมก็พูดขอโทษไปว่า”ขอโทษนะเค้าพูดแรงมากไปเนอะขอโทษนะคะ” ผมเป็นคนแบบนี้แหละผมใจอ่อนแล้วยังอารมณ์อ่อนไหวตามใจคนอื่นเก่งอีก ผมอยากระบายผมเลยมาตั้งกระทู้สนทนาในนี้เผื่อมีคนเป็นเหมือนผมด้วย ขอบคุณครับ