15 นาทีแห่งความน่าทึ่ง

ยอมรับเลยครับว่าแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดคือทีมที่ต่อกรกับลิเวอร์พูลได้สนุกที่สุด
ผมหมายถึงด้วยรูปเกมส์นะ เพราะแทคติคของกุนซืออย่างโอเล่ นั้นดูจะเหมาะกับทีมอย่างลิเวอร์พูลจริงๆ
เมื่อมีแข็งก็ต้องมีอ่อน มีหยินมีหยาง
 
เมื่อคืนเกมส์สนุกมากครับ ผมว่าแฟนแมนฯยู คงไม่ต้องเสียดายอะไรมากครับ ทีมเล่นดีแล้ว
เพียงแต่ squad นั้นยังไม่สมบูรณ์ หากมีทั้ง ป้อกบา แมคโทฯ และ แรชฟอร์ด ลิเวอร์พูลน่าจะเจอปัญหามากกว่านี้
 
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมกลับทึ่งในปรัชญาเกเก้นเพรสซิ่งที่ นักเตะลิเวอร์พูลได้ถ่ายทอดผ่านการเล่น
ตอนต้นครึ่งหลัง จนถึงนาทีที่60 ที่ลูกทีมของคล็อปป์ กระหน่ำ ถาโถมเป็นพายุบุแคมซัดฝั่งบุกแบบไม่ลืมหูลืมตาขนาดนั้น
 
ผมว่าสิ่งนี้น่าจะเป็นเกเก้นเพรสซิ่งที่สมบูรณ์ที่สุดเท่าที่นักเตะหงส์แดงเคยแสดงมันออกมา
ส่วนตัวคิดว่านักเตะน่าจะทำได้ตามทัศนคติของเจอเก้นคล็อปป์ อย่างน้อยก็น่าจะ90% ขึ้นไปแน่ๆ
 
ลองคิดเล่นๆว่าหากนักเตะสามารถวิ่งตามระบบนี้ได้สัก 45 นาที การระเบิดตาข่ายฝ่ายตรงข้าม
สกอร์มันจะไหลระเบิดระเบ้อขนาดไหน(ถ้ามีตัวจบคมๆกว่านี้)
แต่ก็นั่นแหละสิ่งนั้นคงเป็นไปไม่ได้ ไม่งั้นนักเตะคงต้องเป็นพวกตัดต่อพันธุกรรม หรือมนุย์ ดัดแปลงแล้วล่ะมัง
 
 
 
 
 
 
 
ปล. ผมสงสัยว่า อลิซน เบ็คเกอร์ เขาเตะจากปากประตูเสร็จแล้ววิ่งตามขึ้นมาเลยใช่ไหม ไปถึงซาลาห์ก่อนคนแรกเลย
 
เผลอๆหากมีชนเสากระเด็นออกมาแกจะตามไปซ้ำทันไหมน้อ