. สวัสดีค่ะ จขกท. กำลังเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้อยู่ชั้นปีที่ 4 แล้ว (เป็นคณะที่เรียน 6 ปี) ไม่ใช่คณะที่ชอบแต่ก็ไม่ได้เกลียด เราเลือกเพราะเป็นคณะที่จบไปแล้วมั่นคง แต่ยิ่งเรียนยิ่งรู้สึกว่าไม่ใช่ทาง มันฝืนไปหมด ที่จริงรู้สึกมานานแล้วแต่ก็ทนๆเรียนมาจนถึงทุกวันนี้ คิดว่ายังไงก็คงผ่านไปได้ อาจจะแค่ยากหน่อยและต้องอดทน พยายามให้มากขึ้น แต่พอเข้าสู่ช่วงคล้ายๆฝึกงานมาได้ซักพักก็รู้สึกว่าเราไม่มีความสุขเลย รู้สึกว่าผ่านมันไปไม่ได้ มันยาก มันฝืน มันเหนื่อย ยุ่งจนคิดว่าร้องไห้นานยังไม่ได้เพราะเสียเวลา เรื่องจะไปพบจิตแพทย์ไม่ต้องพูดถึง อยากไปนะคะแต่ก็รู้สึกว่ายังมีอะไรต้องทำอีกมาก เวลาอยู่กับเพื่อนก็ร่าเริงปกติ แต่อยู่คนเดียวแล้วมันอ่อนแอไปหมด เราเครียดทุกวัน เรารู้สึกแย่กับสิ่งที่ต้องรับผิดชอบในแต่ละวัน จนถึงขั้นไม่อยากตื่นขึ้นมาแล้วต้องพาตัวเองไปอยู่จุดนั้นแล้ว ไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะคะ เพราะเราไม่อยากทำให้คนที่รักเราเสียใจ พวกเค้าไม่ผิดอะไรเลย คือเราไม่ฆ่าตัวตายแน่ๆแต่คิดว่าถ้าตายไปตอนนี้ก็ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรที่ติดค้างในชีวิตแล้ว เรารู้สึกว่าตั้งแต่เข้ามาเรียนคณะนี้ ความสุขเราลดลง สุขภาพทั้งกายและจิตแย่ลงมากๆ ลืมไปแล้วว่าเคยชอบอะไร เวลาว่างทำอะไร เพราะไม่ค่อยว่างได้ทำในสิ่งที่อยากทำซักเท่าไหร่ เป็นคนติดครอบครัวมาก แต่ไม่ค่อยได้กลับบ้านเพราะเรียนหนัก งานเยอะ
เราคิดว่าการที่เรารู้สึกว่าตายก็ได้มันไม่ใช่เรื่องปกติ และอยากหยุดความคิดแบบนี้ ไม่อยากให้ตัวเองดิ่งไปมากกว่านี้อีกแล้ว ตอนนี้คิดแต่เรื่องจะสมัครสอบเข้าเรียนปี 1 ใหม่อยู่ตลอดเวลา คิดทุกวัน ไม่มีความอยากทำอะไรที่เกี่ยวกับคณะในปัจจุบันเหลืออยู่เลย แค่คิดเรื่องงานที่ได้รับมอบหมายมาก็คลื่นไส้แล้ว เราเครียดกับมันมากจริงๆค่ะ แต่เรื่องจะย้ายคณะ เราก็ไม่ได้มีแพลนว่าถ้าเรียนไม่จบจากที่นี่จะทำยังไงต่อ เคยคิดแค่ว่าต้องจบจากที่นี่ให้ได้ ไม่มีอาชีพในฝัน มีแต่สิ่งที่คิดว่าตัวเองน่าจะชอบและทำได้ แต่ก็ลองคิดหาลู่ทางเอาไว้บ้างแล้วค่ะ แค่ยังลังเลว่าจะอยู่หรือจะไปดี เพราะการที่เราที่อยู่ปี 4 แล้ว จะกลับไปเริ่มใหม่ ไปทำความรู้จักสังคมใหม่ที่มีแต่รุ่นน้องที่ห่างกัน 4 ปี จะเข้ากันได้มั้ย แล้วคณะที่ย้ายไปจะเหมาะกับเรามากกว่าคณะที่กำลังเรียนอยู่หรือเปล่า ถ้าย้ายก็ต้องนับหนึ่งใหม่หมด ในขณะที่อายุเราก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กว่าจะจบมาก็คงเกือบ 30 และไม่มีอะไรรับประกันเลยว่าย้ายแล้วจะดีกว่าเดิม แต่การอยู่ต่อมันก็ยากสำหรับเราพอๆกัน
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเรียนต่อให้จบ เราเสียดายเวลาที่ผ่านมา เสียดายเงินที่เสียไปกับที่นี่ทั้งหมด (และต้องเสียอีกก้อนใหญ่ถ้าจะลาออก) เสียดายความรู้และประสบการณ์ในวิชาชีพที่เคยได้รับมา เรารู้สึกว่าเรารู้เรื่องของคณะเราตอนนี้มากกว่าคนทั่วไป แต่ก็ยังรู้ไม่มากพอที่จะประกอบอาชีพนี้ในอนาคตได้อย่างดี เรารู้สึกว่าเราไม่ไหว มันหนักเกินไป และอีก 2 ปีที่เหลือมันก็ไม่ได้ง่าย มันไม่ใช่แค่สองปี แต่คือตั้งสองปีสำหรับเรา ก็เลยตัดสินใจไม่ได้ว่าจะอยู่หรือจะไปดี เคยลองคุยกับที่บ้าน เค้าก็อยากให้เรียนต่อค่ะแต่ก็แล้วแต่เรา ถ้าเราไม่ไหวจริงๆที่บ้านก็โอเค เค้าให้อิสระเราในการตัดสินใจ ซึ่งเราก็คิดว่าชีวิตเรา เราจะเป็นคนตัดสินใจเองก็ถูกแล้ว แต่พอมาอยู่ในจุดนี้ การเลือกทางไหนมันก็ยากทั้งหมด
จริงๆมีรายละเอียดเยอะกว่านี้มากแต่ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เล่าได้ไม่หมด เราไม่รู้จะอธิบายยังไงให้คนอ่านเข้าใจทั้งหมด แต่ก็อยากได้รับความเห็นว่าเท่าที่อ่านมา รู้สึกว่าเราควรไปทางไหน มีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกันบ้างมั้ยคะ อย่างเช่นเรียนอยู่ปีสูงแล้วอยากซิ่ว หรือเรียนจบแล้วไม่มีงานทำเลยกลับไปสมัครเรียนปี 1 ใหม่ เราอยากรู้เหตุผลที่ตัดสินใจเลือกทางที่กำลังทำอยู่ และผลของมันดีหรือไม่ดี รบกวนแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
กำลังเรียนมหาลัยปี 4 แต่อยากลาออกไปเรียนปี 1 ใหม่คณะอื่น
เราคิดว่าการที่เรารู้สึกว่าตายก็ได้มันไม่ใช่เรื่องปกติ และอยากหยุดความคิดแบบนี้ ไม่อยากให้ตัวเองดิ่งไปมากกว่านี้อีกแล้ว ตอนนี้คิดแต่เรื่องจะสมัครสอบเข้าเรียนปี 1 ใหม่อยู่ตลอดเวลา คิดทุกวัน ไม่มีความอยากทำอะไรที่เกี่ยวกับคณะในปัจจุบันเหลืออยู่เลย แค่คิดเรื่องงานที่ได้รับมอบหมายมาก็คลื่นไส้แล้ว เราเครียดกับมันมากจริงๆค่ะ แต่เรื่องจะย้ายคณะ เราก็ไม่ได้มีแพลนว่าถ้าเรียนไม่จบจากที่นี่จะทำยังไงต่อ เคยคิดแค่ว่าต้องจบจากที่นี่ให้ได้ ไม่มีอาชีพในฝัน มีแต่สิ่งที่คิดว่าตัวเองน่าจะชอบและทำได้ แต่ก็ลองคิดหาลู่ทางเอาไว้บ้างแล้วค่ะ แค่ยังลังเลว่าจะอยู่หรือจะไปดี เพราะการที่เราที่อยู่ปี 4 แล้ว จะกลับไปเริ่มใหม่ ไปทำความรู้จักสังคมใหม่ที่มีแต่รุ่นน้องที่ห่างกัน 4 ปี จะเข้ากันได้มั้ย แล้วคณะที่ย้ายไปจะเหมาะกับเรามากกว่าคณะที่กำลังเรียนอยู่หรือเปล่า ถ้าย้ายก็ต้องนับหนึ่งใหม่หมด ในขณะที่อายุเราก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กว่าจะจบมาก็คงเกือบ 30 และไม่มีอะไรรับประกันเลยว่าย้ายแล้วจะดีกว่าเดิม แต่การอยู่ต่อมันก็ยากสำหรับเราพอๆกัน
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเรียนต่อให้จบ เราเสียดายเวลาที่ผ่านมา เสียดายเงินที่เสียไปกับที่นี่ทั้งหมด (และต้องเสียอีกก้อนใหญ่ถ้าจะลาออก) เสียดายความรู้และประสบการณ์ในวิชาชีพที่เคยได้รับมา เรารู้สึกว่าเรารู้เรื่องของคณะเราตอนนี้มากกว่าคนทั่วไป แต่ก็ยังรู้ไม่มากพอที่จะประกอบอาชีพนี้ในอนาคตได้อย่างดี เรารู้สึกว่าเราไม่ไหว มันหนักเกินไป และอีก 2 ปีที่เหลือมันก็ไม่ได้ง่าย มันไม่ใช่แค่สองปี แต่คือตั้งสองปีสำหรับเรา ก็เลยตัดสินใจไม่ได้ว่าจะอยู่หรือจะไปดี เคยลองคุยกับที่บ้าน เค้าก็อยากให้เรียนต่อค่ะแต่ก็แล้วแต่เรา ถ้าเราไม่ไหวจริงๆที่บ้านก็โอเค เค้าให้อิสระเราในการตัดสินใจ ซึ่งเราก็คิดว่าชีวิตเรา เราจะเป็นคนตัดสินใจเองก็ถูกแล้ว แต่พอมาอยู่ในจุดนี้ การเลือกทางไหนมันก็ยากทั้งหมด
จริงๆมีรายละเอียดเยอะกว่านี้มากแต่ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เล่าได้ไม่หมด เราไม่รู้จะอธิบายยังไงให้คนอ่านเข้าใจทั้งหมด แต่ก็อยากได้รับความเห็นว่าเท่าที่อ่านมา รู้สึกว่าเราควรไปทางไหน มีใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกันบ้างมั้ยคะ อย่างเช่นเรียนอยู่ปีสูงแล้วอยากซิ่ว หรือเรียนจบแล้วไม่มีงานทำเลยกลับไปสมัครเรียนปี 1 ใหม่ เราอยากรู้เหตุผลที่ตัดสินใจเลือกทางที่กำลังทำอยู่ และผลของมันดีหรือไม่ดี รบกวนแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ