ก็คือตามหัวข้อเลยค่ะ คือแต่ก่อนเราเป็นคนมีเหตุผลมากเข้าใจทุกอย่างแต่พอมีความรักอีกทีเรากลับลืมตัวกลายเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจ หาเรื่องทะเลาะกลายเป็นว่าเราอยากครอบครองเขา แต่เราไม่เคยรักเขาน้อยลงเลยนะคะคือแบบมีแต่มากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้ว่าเรางี่เง่าแต่เราควบคุมสติอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แต่ก่อนเราคิดว่าผู้หญิงแบบนี้ดูน่ารำคาญมากดูไม่มีค่า เราออกจะเป็นคนขี้รำคาญด้วยซ้ำเราพูดคำไหนคำนั้นเป็นคนที่ไม่ชอบพูดมากด้วยซ้ำเพราะรำคาญตัวเอง หรืออาจจะเป็นเพราะเราติดนิสัยจากเขาด้วยแหละมั้งคะ เขาเป็นคนขี้นอยส์ คิดมาก แบบขนาดซื้อกับข้าวมาละมันกินแล้วมันไม่ชอบมันก็พูดเรื่องกับข้าวนั่นทั้งคืนเราก็เลยคิดว่า มันเป็นเรื่องปกติเราก็คงทำได้มั้งคะ เราก็เลยลืมตัวไปเลย เราควรทำยังไงดีคะ เราไม่อยากงี่เง่าแบบนี้เลยถ้าเราเป็นเขาเราก็คงรำคาญตัวเอง