กว่าจะผ่านมาได้แต่ละวัน

ฟังเพลงเศร้าบ่อย เอามาถามหน่อยดีกว่า . . ระหว่าง "หายไปเฉยๆ" กับ "บอกข้อเสีย" (หรือข้ออ้างอะไรสักอย่าง) . . จบแบบไหนเจ็บกว่ากัน . .

เราอายุ 30++แล้ว ทำงานกรุงเทพฯ ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ เช่าเขาอยู่ และเดินทางขนส่งสาธารณะ เข้าใจว่ามันอาจจะดูไม่มีอะไรเป็นของตัวเองให้คนอื่นเห็น (แต่เรามีงาน มีเงินเก็บ ไม่มีหนี้นะคะ) คำถามของเราคือ การไ

มีหมอโสดๆไหม มีคลีนิคเวชกรรม เบื่อจะง้อหมอมาลงเวร อยากมีหมอประจำ ขอหมอผู้ชายน่ารักๆ ที่โสดๆมาคบกัน คุยกัน #เราเป็นเกย์สาว

มันก็แค่เรื่องเมื่อวาน แต่อยากจะบอกว่ามีความสุขมากนะ ที่ได้เจอ❤️

ตั้งแต่ไม่มีเธอ รู้ว่าต้องก้าวต่อไป แต่ทำไมการก้าวไปข้างหน้ามันช่างยากเย็น และทุกข์ทนเหลือเกิน มีวิธีไหนให้ผมไม่นึกถึงเธอที่ใจร้ายกับผมบ้าง? ปล.เหมือนทิ้งผมไปมีคนใหม่เลยครับ

อยากเลิกใจสั่น ใจเต้น กระวนกระวาย โหยหาเขาค่ะ อยากกลับมาเป็นปกติ แบบใช้ชีวิตคนเดียวได้ ไม่อยากให้เขาเข้ามาวิ่งวนอยู่ในใจ พอดีมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราทั้งคู่ที่ยังรู้สึกดีต่อกันมากๆ ต้องเลิกคุยกัน แบบคน

เจอแต่คนใจร้าย รักแต่ตัวเอง เศร้า…

เป็นกันไหมค่ะความรู้สึกนี้ พอเราเริ่มรู้สึกดีใคร ต้องมีเรื่องต้องเสียใจทุกที อยู่โสดๆแบบนี้ก็คงจะดีแล้วมั่ง บ่นๆๆ

http://line.me/ti/g/pMPeH7FYZb

เรื่องของเราคือโดนเขาบอกเลิกเพราะเรื่องโคตรงี่เง่า หรือ อาจเป็นเพราะเค้าเบื่อเรื่องนี้เลยเป็นข้ออ้างในการบอกเลิกมากกว่า เคยผ่านเรื่องราวตั้งมากมายมาด้วยกันแต่ตอนจะเลิกกลับเลิกด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง