สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่2ของเรา เรามีปัญหาค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาปีกว่าแล้ว เราเปิดตัวกับทางบ้าน แต่ดูพ่อแม่จะรับไม่ค่อยได้ เลยให้เรา2คนห่างๆกัน เรา2คนก็มีแอบไปหากันบ้าง นานๆมาบ้านเรามีบ้าง ไม่ได้มานอนค้างนะ มาช่วยงาน มาเล่นด้วย มาพาไปเล่นกีฬา ไปซื้อของ เราเรียนวิทยาลัยการอาชีพแห่งหนึ่ง ตอนนี้แฟนกับเราอยู่ปี2 แม่กับพ่อพยายามจะให้เราไปอยู่ด้วย เหตุผลหลักๆคือ 1.เราต้องไปหาหมอ เพราะเราเป็นโรคซึมเศร้า 2.อยากให้เรากับอฟนห่างกัน 3.อยากให้เราอยู่ในสายตา ที่พักที่พ่อกับแม่อยู่เป็นห้องเช่า ค่อนข้างเล็ก เพราะของเยอะมาก เราเป็นวัยรุ่น อยากมีห้องส่วนตัวเหมือนที่บ้าน เราเลนไม่อยากไป เพราะติดเพื่อนติดแฟนติดบ้าน ไม่เคยไปไกลบ้านเลย ห่วงป้าด้วย ป้าเลี้ยวมาตั้งแต่เล็กค่ะ ลำบากมาด้วยกันเลยเป็นห่วงแก แต่กลับกลายเป็นว่าเขามองเราติดผู้ชาย อยากได้ผัว เรารักเรียนมากๆ เกรดไม่เคยตก3.5เลย ได้เกินมาตลอด เราไม่มีปัญหาเรื่องการเรียนเพราะมีแฟน เราช่วยกันเรียน เราไม่ได้ท้องด้วยเพราะป้องกันตลอด เราตั้งใจจะเรียนโลจิสติกส์สายการบิน เพื่อตะได้อนาคตที่ดี แต่เมื่อคืนแอบฟังป้าคุยกับแม่ทางโทรศัพท์ ป้าบอก มีผัวแล้ว ไปเรียนมันไม่คือ มีผัวแล้วพ่อแม่เขาไม่ส่งเรียนหรอก อยากอยู่ด้วยกันก็ไปหาเงินไปปลูกบ้าน ไม่ก็ไปเช่าห้องอยู่ ไม่อยากให้มาอยู่บ้าน สงกรานต์นี้ แม่จะมาคุยกับพ่อของแฟนเรา ให้ผู้ใหญ่รับรู้ แต่แม่ก็พูดว่าต้องเรียกเงิน แล้วเราพร้อมหรอที่จะใช้ชีวิตคู่ คืออะไร?งง ไหนบอกแค่คุยกัน ในความคิดเรา แค่ผู้ใหญ่รับรู้กัน ไปมาหาสู้กันบ้าง ไม่ได้อยากนอนค้างบ้าน หรือไปใช้ชีวิตคู่ หรือแต่งงาน เรามองการแต่งงานตอนนี้เป็นการบังคับ และผูกมัดเราสองคน เพราะเรายังไม่พร้อม เรายังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่น ยังอยากที่จะเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ แต่ผู้ใหญ่มองว่าเรามักง่าย ทำเป็นเรื่องเล่นๆ ผู้ใหญ่แคร์ขี้ปากชาวบ้าน แต่ทำไม่คิดว่าการแต่งงานเป็นการประกาศว่าลูกมีผัวแล้ว เราอึดอัดมาก ร้องไห้มาหลายคืนเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี เราแค่ต้องการชีวิตปกติ วัยรุ่นมีแฟน แต่ก็ไม่ทิ้งความฝันทิ้งการเรียน หรือการมีเพศสัมพันธ์แต่ป้องกันเป็นเรื่องผิด ถึงป้องกัน แต่สังคมไม่ยอมรับ ต้องโดนบังคับแต่งงาน พ่อแม่เลิกส่งเสีย ไปใช้ชีวิตกันเอาเอง เราคิดนะว่า หรือเราเลิกกันดี จะได้จบปัญหา ไม่ต้องคบใครอีก เรียนอย่างเดียว
มีแฟนในวัยเรียน แต่พ่อแม่ไม่ยอมรับ