เคยรู้สึกขนลุกกับใครสักคนไหมครับ

ต้องออกตัวก่อนว่าเราเป็นเกย์นะ สิ่งที่เราชอบคือการได้ไปเต้นให้โลกจำหน้าเวที โดยเฉพาะหน้าเวทีหมอลำนี่ คือชอบที่สุดเลย เพราะนอกจากไม่ต้องไปเบียดคนอื่นเพื่อเข้าไปจับมือนักร้องแล้ว พี่ๆเค้ายังใจดีถึงขนาดให้หอมแก้มด้วย เรามีหมอลำในดวงใจอยู่คณะหนึ่ง ซึ่งเราไม่เคยได้ดูจริงๆหน้าเวทีสักทีเพราะแถวบ้านเราเค้าไม่เคยมาเลย แต่สองปีมานี้ตลาดแถวบ้านจ้างมาลง 2 รอบล่ะ (ปีละรอบ)
เข้าเรื่องเลยดีกว่าคืออย่าที่เราเกริ่นไว้เบื้องต้นว่าพี่ๆนักร้องวงหมอลำเค้าใจดีถึงขั้นให้หอมแก้มได้ เราเลยเข้าไปหอมแก้มพี่นักร้องคนหนึ่ง ปีแรกที่เค้ามาแถวบ้านเรากับการหอมแก้มครั้งแรก ทำให้เรารู้สึกเฉยๆนะ เอาตรงๆก็เขินแหละ ตามประสาเอฟซีทั่วไป แต่พอเค้ามาปีที่ 2 เหมือนเราได้รับพลังลบบางอย่างจนถึงขั้นรู้สึกไม่อยากมองหน้าพี่เค้า คั่นเนื้อคั่นตัวแปลกๆ เรารู้นะว่าไม่ได้เกิดจากพี่เค้า เพราะตอนก่อนจบพี่เค้าออกมาร้องเพลงรวม (เต้ยลา) เราถ่ายรูปทุกคน ยกเว้นพี่เค้า พอพี่คนนี้กวักมือเหมือนจะให้เราถ่ายรูปเค้าด้วยเรากลับรู้สึกไม่อยากถ่ายเค้า ใครช่วยอธิบายความรู้สึกเราที เรารู้สึกมา จะเต็มวันล่ะ