มาตรฐานที่แท้จริง อาจจะต้องใช้เวลา เพื่อหาค่าเฉลี่ยการพีค ขึ้น ลง ในช่วงสั้นๆ คงไม่สามารถสรุปคุณภาพ หรือ พัฒนาการได้ชัด

หมายถึง การที่จะมองว่ามาถูกทาง ผิดทาง ทางไหน ทางนี้ไหม หรือ ทางนั้น ชนะเยอะวันนี้ แพ้วันนั้น มะรืน แพ้ขาด หรือ เสมอ หรือ ชนะ

  สุดท้ายแล้วผมว่า มันคือการต้องใช้เวลาพิสูจน์ โดย ให้ค่าเฉลี่ยมันทำงานของมัน เราได้แต่ วิจารณ์ เฝ้ามอง คนทำงานก็พัฒนากันไป

สำหรับผม ผมคิดว่า พอชนะเราอาจจะตื่นเต้น พอแพ้เรากลับมาหาคำตอบที่คิดว่ามันต้องยังงั้นยังงี้บางที ก็อาจจะไม่ใช่ ข้อเท็จจริง

  เรื่องพละกำลัง ประเทศไทยเป็นมานานแล้ว กล้ามเนื้อก็เห็นๆ ว่าเวียดนาม แซง ไปพร้อมความฟิต

การที่เราพยายามหาข้อโต้แย้งว่าเรากำลังกลับมา หรือ ทำได้ดีกว่า ในบางเรื่อง ก็น่าสนุก และ น่าดีใจที่มีพัฒนาการ

แต่สุดท้าย ผมว่าเชียร์ไปพร้อมรับสภาพความจริงตามผลงาน น่าจะเหมาะในเวลานี้

  อย่าว่าไปเชียร์เวียดเลย เชียร์ไทยนี่ละ เพียงแต่ รอบนี้ในนามเจ้าภาพ ถ้าเราไปไม่ถึงฝัน แล้วเวียด ได้เข้าชิง ได้ตั๋ว (ที่ต้องเทียบเวียดเพราะน่าจะมีอิทธิพลกับเราที่สุดแล้วในภาพรวมคนหมู่มาก)

  ทางเราคงมีหลายคนมองว่า เราแพ้พัฒนาการของเขา
แต่ถ้าตกรอบทั้งคู่ล่ะ เราจะบอกว่า เราเท่าเขาเหรอ

  วัดกันที่ความสำเร็จที่จับต้องได้ดีกว่า ถ้วยรางวัล ตั๋วไปทัวร์นาเม้นต่างๆ ที่ได้มาอย่างยากลำบาก

และ อันดับโลก เพราะถ้ายังเอาเหตุผลต่างๆมาทานกัน ผมว่ามันหาข้อสรุปยาก วัดกันแค่นั้นไปก่อน5555555

ถึงวันนั้นซึ่งคิดว่าไม่เกิน ปีนี้ เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกที เพราะราคามันมาถึงจุดต้องเลือกแล้ว จะขึ้น หรือ จะลง