ผมไปงานแต่เพื่อนที่สนิทและรู้จักกันมานานหลายสิบปี เลยใส่ซองให้หลักหมื่นบาท
พอไปถึงงานก็ยื่นซองให้เพื่อนเจ้าสาว เพื่อรับของชำร่วย พร้อมกับเพื่อนผมอีกคน ผมก็มัวแต่คุยเลยไม่ได้มองว่าเขาเอาซองใส่กล่องให้หรือเปล่า
ที่นี้พอหลังจากวันงานเพื่อนผมโทรมาหาบอกว่า ทำไมไม่เห็นซองแต่งงานของผม แต่เห็นซองเพื่อนผมอีกคนนึงที่ยื่นพร้อมกัน
แถมบอกอีกว่าหลายหนแล้วก็ไม่เจอ คือผมใส่ซองเยอะมากซองเลยหนาขนาดนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เจอ
ผมก็เลยคิดว่าเพื่อนเจ้าสาวเนี่ยแหละ ขโมย เพราะเวลารับ คนรับจะรู้ทันทีว่าเงินเยอะเพราะซองมันหนาเพราะแบงค์พันที่ผมยัดใส่เข้าไป
ก็เลยมาเตือนเพื่อนๆครั้บว่า เวลาไปงานพวกนี้ ควรจะเป็นคนหย่อนใส่กล่องเอง ห้ามฝากคนอื่นหย่อนเป็นอัดขาดแม้แต่เพื่อนเราก็ตาม ขนาดเพื่อนเจ้าสาวที่มาช่วยงานเองยังเป็นขโมย
อุทาหรณ์ ซองงานแต่หลักหมื่นของผมหาย
พอไปถึงงานก็ยื่นซองให้เพื่อนเจ้าสาว เพื่อรับของชำร่วย พร้อมกับเพื่อนผมอีกคน ผมก็มัวแต่คุยเลยไม่ได้มองว่าเขาเอาซองใส่กล่องให้หรือเปล่า
ที่นี้พอหลังจากวันงานเพื่อนผมโทรมาหาบอกว่า ทำไมไม่เห็นซองแต่งงานของผม แต่เห็นซองเพื่อนผมอีกคนนึงที่ยื่นพร้อมกัน
แถมบอกอีกว่าหลายหนแล้วก็ไม่เจอ คือผมใส่ซองเยอะมากซองเลยหนาขนาดนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เจอ
ผมก็เลยคิดว่าเพื่อนเจ้าสาวเนี่ยแหละ ขโมย เพราะเวลารับ คนรับจะรู้ทันทีว่าเงินเยอะเพราะซองมันหนาเพราะแบงค์พันที่ผมยัดใส่เข้าไป
ก็เลยมาเตือนเพื่อนๆครั้บว่า เวลาไปงานพวกนี้ ควรจะเป็นคนหย่อนใส่กล่องเอง ห้ามฝากคนอื่นหย่อนเป็นอัดขาดแม้แต่เพื่อนเราก็ตาม ขนาดเพื่อนเจ้าสาวที่มาช่วยงานเองยังเป็นขโมย