นิราศเขาโล้น (๒)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้๏ นิยายเด็ดเพชรพระอุมานั่น
บทกวีพนมเทียนเพียรประพันธ์
ยังตราตรึงใจฉันทุกวันวาร

๏ โอ้ขบวนจิ๊ปดอจ์ดเจ้ายอดรถ
ชะลอลดกำลังดั่งช้างสาร
ครางกระหึ่มกระดืบค่อยคืบคลาน
ทยอยผ่านประตูสู่ไวล์ดไลฟ์

๏ โกลาหลวุ่นวายเสียงทายทัก
คงคึกคักเช่นทุกครั้งดังไฉน
ทั้งเสียงสัตว์เสียงคนปะปนไป
ณ สถานภายในไวล์ดไลฟ์นั้น

๏ สถานีกักสัตว์จัดส่งออก
ยังเมืองนอกเมืองนาสารขัณฑ์
มีกรงสัตว์สารพัดสารพัน
ล้อมรั้วกั้นกำแพงแข็งแรงเทียว

๏ มีอาคารสำนักงานทันสมัย
อยู่กึ่งกลางศิวิไลซ์กับไพรเปลี่ยว
อันกรงสัตว์ล้อมอยู่ดูกลมเกลียว
ปานเขาเขียวเขาดินจะจินตนา

๏ ชายในรถชุดสีตุ่นโดดผลุนลง
เลี่ยงมายืนอยู่ตรงต้นฉำฉา
ถอดหมวกคาดหนังเสือดาววาวแวววา
ตบที่ขาฝุ่นกระจายสลายไป

๏ นั่นไงครับ นายพรานเราเขามาแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วผู้ผ.อ.,บ.'ไวล์ดไลฟ์'
อำพล พลากร รีบร้อนไร
คลายสงสัยแก่แขกแปลกเวลา

๏ แขกทั้งสามชายสองน้องหญิงหนึ่ง
เลยรีบบึ่งตามชะแง้เหลือบแลหา
ทั้งสามคนหมายมุ่งพุ่งสายตา
มองลงมาจากบนตึกทึกทักเอา

๏ ยืนอยู่ข้างประตูผู้นั่นหรือ
นั่นแหละคือผู้คุณชายหมายพบเขา
แขกคนแรกดูสูงศักดิ์ทักเบาเบา
ดูอำพลจะเคารพนบนอบนา

๏ อีกชายหนึ่งซึ่งยืนดูอยู่ข้างข้าง
ดูท่าทางระรื่นชื่นสุขา
ฉันชักชอบแม้เพิ่งเห็นเป็นขวัญตา
หลุดปากมาปากไวใจตรงกัน

๏ ส่วนหญิงสาวร่างโปร่งหน้าทรงไข่
พิมพ์ประไพคล้ายแขกคนแรกนั่น
หล่อนยกกล้องส่องทางไกลทันใดนั้น
พลางยิ้มหยันส่องกล้องจ้องมองไป

^^

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผ.อ. ,บ.'ไวล์ดไลฟ์' จงอ่านว่า ผอ-ออ -บอ 'ไวล์ดไลฟ์'  



>>> pixabay.com/ <<<