ตั้งกระทู้แรกเลยเพราะคิดถึงx1มากๆ ผ่านไปไม่ถึง 1 วันยังรู้สึกคิดถึงมากขนาดนี้เพราะไม่มีอะไรให้รอคอยอีกแล้วไม่มีx1อีกแล้ว ตอนเช้าจะมาทำงานยังเหมือนเอาแต่ร่างมาทำงานเลยแต่ก็ไม่ได้เศร้าฟูมฟายมากขนาดนั้นเพราะตลอด 4-5 เดือนที่ผ่านมามันเจ็บซ้ำๆโดนเลี้ยงไข้จนชินแล้ว ได้แต่คิดว่าเรายังเสียใจขนาดนี้แล้วน้องๆจะเสียใจขนาดไหน นี่ก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหนจะได้กลับมาแอคทีฟกันอีก ห่วงเด็กๆทุกคนมาโดยเฉพาะเมนตัวเองอูซอก น้องเหมือนเจ็บซ้ำแล้วซ้ำอีกขนาดครั้งสุดท้ายที่น้องใช้ความกล้าเอาความฝันทั้งหมดมาเดิมพันมันยังพังไม่เป็นท่าเลย สภาพจิตใจน้องคงแย่พอสมควร สงสารตัวเองด้วยไม่คิดว่าการเป็นแฟนคลับจะเหนื่อยใจได้ขนาดนี้ เราก็อุตส่าห์รออย่างมีความหวังและดูว่ามันกำลงัไปในทิศทางที่ดีขึ้นแต่สุดท้ายก็เหมือนโดนผลักลงจากผาแบบไม่ทันตั้งตัว บ่นมาเยอะแล้วสุดท้ายนี้ที่อยากจะเห็นคือ แต่ละค่ายประกาศแผนงานทิศทางของแต่ละคน อย่าปล่อยให้หายหน้าหายตาไปนาน อย่าประมาทว่าตกแฟนคลับมาได้จากx1 ระยะเวลาสั้นมากไม่มีอะไรรับประกันได้เลยว่าแฟนจะตามไปมากน้อยแค่ไหน สุดท้ายสำคัญมากคืออย่าผีกับการโปรโมทในเมื่อคุณตัดสินใจเอาเด็กกลับมาแล้วก็ต้องดันเค้าให้ได้สูงที่สุดเท่าที่เค้าควรได้รับ วันอิทไม่ขออะไรมากเลยขอแค่ให้เค้ามีความสุข ประสบความสำเร็จในสิ่งที่เค้ารักแค่นั้นเอง จะให้รอเท่าไหร่ก็จะรอได้ตั้งแต่อยู่ด้อมนี้ก็รอมาตลอดแต่ขอแค่ให้รู้ว่ารออะไร จุดหมายปลายทางของการรอคือเมื่อไหร่เท่านั้นพอ ดาวยังไงก็เป็นดาวมันจะส่องแสงสว่างในตัวเสมอ Fly high ไปด้วยกันอีกครั้งนะ รักเสมอจากวันอิทของพวกคุณ...