โมโหตัวเอง

โมโหตัวเองจริงๆโว้ยยยยยย พอเค้ากลับมา มาขอโทษ มาคุย เรายิ้มก็ดันใจอ่อน กลับไปคุยกลับไปเจ็บ ทั้งๆที่ทำใจมาตั้งนานแล้วมันกำลังจะดีแล้ว ดันกลับไป ไปคุยไปกินข้าวไปดูหนัง แล้วเมื่อไหร่จะมูฟออนได้จริงๆสักที เกลียดตัวเอง ที่ยิ้มมูฟออน แต่ไม่จริง ยังยิ้มแอบหวังและรอในความรุ้สึก และพอเค้ากลับมายิ้มกลับไป ใครเปนบ้าง เบื่อตัวเองว่ะ ความรุ่สึกมันวนเวียน ลืมไปแล้วแท้ๆ กว่าตัวเองจะดีขึ้นได้ ดันกลับมาเจบอีก กว่าจะดีขึ้นได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่