ทำไมความคิดถึงมันทรมานแบบนี้

คือต้องห่างกับแฟนเพราะต่างมีหน้าที่ของตัวเอง ห้องเดิมๆที่ไม่มีเขา ที่ๆกินข้าวด้วยกัน ที่ๆนั่งเล่นด้วยกัน นึกแล้วมันเคว้งๆ อยู่ๆน้ำตามันก็ไหล ใครพอมีวิธีทำให้หายเป็นแบบนี้ไหมคะ