ขอเริ่มกระทู้แบบไม่พูดพร่ำทำเพลงนะค่ะ คือเรื่องมันมีคือว่าแฟนเราเค้าไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนโดยไม่มีเราเมื่อประมาณต้นปีที่แล้ว มีการใส่ชุดไทยถ่ายรูปกับแก้งค์เพื่อน (เราอยากใส่มานานแล้ว นางเคยบอกจะพาไปแต่ก็ผลัดตลอด)
เพื่อนก็ลงรูปเราเลยถามว่าตัวนางไม่ได้ใส่หรอ นางบอกไม่ได้ใส่ ร้อน และมารอใส่พร้อมเรา จนทุกวันนี้เกือบปีแล้ว ไปที่จว.นั้นก็บ่อยแต่นางไม่เคยพาเราไปถ่ายเลย บอกว่าแสงไม่สวย ง่วงขก.ตื่น แดดร้อนสารพัด
จนความแตกเพื่อนนางมาโพสว่าอยากไปอีกและมีนางใส่ชุดไทย(ที่พูดว่าจะรอใส่พร้อมเรา) ตอนที่เห็นคือแบบเสียใจมากหลอกกันได้ไงมาเป็นปี ถึงมันจะเรื่องแค่นี้ แต่สำหรับเรามันใหญ่ เพราะโกหก เพราะเวลาเราให้พาไปเอาแต่ผลัด
---เราไม่มีสิทธิเสียใจบ้างหรอ แล้วมาพูดประโยคเดิมซ้ำซากว่าเดี๋ยวพาไป....เหมือนเดิม
เราผิดมากไหมที่เสียใจกับเรื่องที่คนอื่นคิดว่าไม่สำคัญ
เพื่อนก็ลงรูปเราเลยถามว่าตัวนางไม่ได้ใส่หรอ นางบอกไม่ได้ใส่ ร้อน และมารอใส่พร้อมเรา จนทุกวันนี้เกือบปีแล้ว ไปที่จว.นั้นก็บ่อยแต่นางไม่เคยพาเราไปถ่ายเลย บอกว่าแสงไม่สวย ง่วงขก.ตื่น แดดร้อนสารพัด
จนความแตกเพื่อนนางมาโพสว่าอยากไปอีกและมีนางใส่ชุดไทย(ที่พูดว่าจะรอใส่พร้อมเรา) ตอนที่เห็นคือแบบเสียใจมากหลอกกันได้ไงมาเป็นปี ถึงมันจะเรื่องแค่นี้ แต่สำหรับเรามันใหญ่ เพราะโกหก เพราะเวลาเราให้พาไปเอาแต่ผลัด
---เราไม่มีสิทธิเสียใจบ้างหรอ แล้วมาพูดประโยคเดิมซ้ำซากว่าเดี๋ยวพาไป....เหมือนเดิม