คิดยังไงกับผญม.ปลายคบพี่มหาลัยคะ

คือเราอยู่ม.4พี่เค้าอยู่ปี2ถ้านับตามที่เรียนคือห่างกัน4ปีแต่อายุเราจริงๆห่างแค่3ปีค่ะถ้านับพ.ศ. เราคุยกันมาได้สักพักก็ดีค่ะเราชอบอะไรเหมือนๆกันเวลาก็ไม่ตรงกันแน่นอนค่ะพี่มหาลัยก็มีเรียนบ่ายๆบ้างเค้าก็ตื่นสายๆเราก็เริ่มเรียนแล้ว แต่เราก็ไม่มีปัญหาอะไรนะคะเพราะพักเที่ยงเราก็คุยกัน กลับมาเรามีการบ้านก็ทำส่วนพี่เค้าก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนบ้างซ้อมเทควันโดบ้างบอกก่อนเลยนะคะว่าพี่เค้าเป็นนักกีฬาเค้าเล่นกีฬาต่อสู้ทุกชนิดได้ จริงจังสุดแข่งบ่อยก็เทควันโด บางทีก็ต้องไปเป็นครูสอนเด็กๆเราเลยแบ่งเวลากันประมาณ2-3ทุ่มเราก็มาคุยกัน เราเคยนัดเจอกัน3ครั้งแล้วค่ะก็โอเคดีนะคะตอนอยู่ด้วยกันมีความสุขมากๆ เค้าจะเป็นคนกอดเราทุกครั้งเลยเค้าเคยพูดว่าเราจะคบกันวันเกิด เราเกิดวันเดียวกันด้วยค่ะเราดีใจมากๆบังเอิญจริงๆ เค้าลูบหัวเราแล้วพูดว่าอย่าหายไปไหนนะ เราเขินมากๆเราก็รักเค้ามากๆค่ะรักที่เค้าเป็นเค้า ฟังดูอาจจะไร้สาระรักคนที่คุยแต่ที่กล้าพูดว่ารักเพราะความรู้สึกทุกวันนี้มันชัดเจน แต่พอสักพักเค้าเริ่มไม่ค่อยตอบเเล้วเค้ามาบอกกับเราว่า เราเวลาไม่ค่อยตรงกันไหนจะซ้อมไหนจะสอนอีกเค้าคุยกับใครเค้าก็อยากอยู่ด้วย เราก็ไม่มีอะไรจะพูดค่ะเราเข้าใจเค้านะคะว่ามหาลัยมันเป็นช่วงที่ใช้ชีวิตอิสระกว่าม.ปลาย เเต่อยากถามว่ามันไม่มีโอกาสเลยหรอคะที่จะเราคบกับพี่มหาลัยแบบนี้ได้ คือเราก็แบ่งเวลานะคะ ตอนนี้เราลืมพี่เค้าไม่ได้เลยเราจริงจังกับเค้าเรารักเค้ามากเราถึงปล่อยเค้าไป มีวิธีจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงบ้าง ตอนนี้เราเริ่มใหม่กับใครไม่ได้เลยเราทำอะไรก็นึกถึงแต่เค้า เค้าเข้ากับเรา เพราะอย่างที่บอกเราชอบอะไรเหมือนๆกัน พี่ๆทุกคนว่าถ้าหนูรอพี่เค้ามันจะมีทางเป็นไปได้มั้ยคะ ถ้าโตไปสักวันนึงเราจะกลับมาพบกันอีก ขอคำตอบความคิดเห็นคำแนะนำและกำลังใจหน่อยค่ะ