เจ้าของกระทู้เองก็เป็นไปตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้คือ "ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นธรรม" ย้อนไปก่อนเข้าวงการ...ชีวิตสุขสบายดีตามสมควร ทุกข์หนักๆไม่มี ตอนนั้นมีทั้งพ่อแม่ พี่น้อง และคนรอบตัวชวนฟังธรรม ปฏิบัติธรรมก็ไม่ได้สนใจ เรียกว่าใช้ชีวิตแบบโลกสวย และไม่มีภูมิคุ้มกันชีวิตเลย จนชีวิตเจอทุกข์หนักเรื่องงานที่ผิดพลาดไม่เป็นไปดั่งคาดหวัง เมื่อพบโลกธรรมฝ่ายลบเข้าครั้งแรก แม้จะเป็นทุกข์เพียงเล็กน้อยเมื่อมองกลับไปในตอนนี้ แต่สำหรับ จขกท.ตอนนั้น...มันเหมือนโลกทั้งใบถล่มทลาย รับไม่ได้ โทษทุกคน..ยกเว้นตัวเอง และคิดแต่จะหนีปัญหาโดยการลาออก
โชคดีที่ไปร้องไห้กับกัลยาณมิตรถูกคน ท่านไม่ได้ยุส่งให้ลาออก ไม่ได้ผสมโรงช่วยเราด่าและโทษคนอื่น แต่ท่านกลับพาเราไปฉีดวัคซีนธรรมให้ชีวิต โดยการพาไปปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธิกสมาคมค่ะ เมื่อครบ 7 คืน 8 วัน จขกท.จึงเหมือนได้รับการผ่าตัดจิตวิญญาณ...ให้ใจนี้มีภูมิคุ้มกันต่อความเป็นไปต่าง ๆ ในโลก..ตั้งแต่บัดนั้น..จนถึงบัดนี้
ผ่านไปเกือบ 20 ปี ที่เราเห็นว่าธรรมะเป็นสิ่งดีและมีประโยชน์ ก็ได้เชิญชวนคนรอบตัวเข้าวงการบ้าง คำตอบก็มีทั้ง Yes และ No
เมื่อได้รู้เรื่องราวกับผู้ที่ Say yes ก็พบว่าส่วนใหญ่..เพิ่งผ่าน..หรือเคยผ่านทุกข์มา เมื่อถูกชวนเข้าวงการธรรมะ..ใจจึงน้อมมาอย่างเข้าใจ
แต่กับผู้ที่ Say no นั้น... จขกท.มองไปแล้วเหมือนเห็นตัวเองเมื่อก่อนนี้ ที่พวกเขายังไม่มีทุกข์ใด ๆ จึงมองไม่เห็นว่าจะต้องปฏิบัติธรรมหรือฟังธรรมะไปทำไม
สิ้นปีที่ผ่านมาได้หยุดยาว เลยมามองย้อนว่า "เออเนอะ...เหตุปัจจัยที่พาคนเราเข้าวงการธรรมะนั้นก็คงหลากหลาย แตกต่างกันไป" วันนี้จึงขอชวนเพื่อน ๆ มาแชร์ประสบการณ์หรือเหตุการณ์ผลักดันให้หันเข้ามาศึกษาธรรมะหรือปฏิบัติธรรมกันค่ะ
อยากรู้ว่า...พวกเราเข้าวงการธรรมะ/ปฏิบัติธรรมกันได้อย่างไร มีเหตุการณ์อะไรผลักดันหรือมีสิ่งใดเป็นแรงบันดาลใจคะ
โชคดีที่ไปร้องไห้กับกัลยาณมิตรถูกคน ท่านไม่ได้ยุส่งให้ลาออก ไม่ได้ผสมโรงช่วยเราด่าและโทษคนอื่น แต่ท่านกลับพาเราไปฉีดวัคซีนธรรมให้ชีวิต โดยการพาไปปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธิกสมาคมค่ะ เมื่อครบ 7 คืน 8 วัน จขกท.จึงเหมือนได้รับการผ่าตัดจิตวิญญาณ...ให้ใจนี้มีภูมิคุ้มกันต่อความเป็นไปต่าง ๆ ในโลก..ตั้งแต่บัดนั้น..จนถึงบัดนี้
ผ่านไปเกือบ 20 ปี ที่เราเห็นว่าธรรมะเป็นสิ่งดีและมีประโยชน์ ก็ได้เชิญชวนคนรอบตัวเข้าวงการบ้าง คำตอบก็มีทั้ง Yes และ No
เมื่อได้รู้เรื่องราวกับผู้ที่ Say yes ก็พบว่าส่วนใหญ่..เพิ่งผ่าน..หรือเคยผ่านทุกข์มา เมื่อถูกชวนเข้าวงการธรรมะ..ใจจึงน้อมมาอย่างเข้าใจ
แต่กับผู้ที่ Say no นั้น... จขกท.มองไปแล้วเหมือนเห็นตัวเองเมื่อก่อนนี้ ที่พวกเขายังไม่มีทุกข์ใด ๆ จึงมองไม่เห็นว่าจะต้องปฏิบัติธรรมหรือฟังธรรมะไปทำไม
สิ้นปีที่ผ่านมาได้หยุดยาว เลยมามองย้อนว่า "เออเนอะ...เหตุปัจจัยที่พาคนเราเข้าวงการธรรมะนั้นก็คงหลากหลาย แตกต่างกันไป" วันนี้จึงขอชวนเพื่อน ๆ มาแชร์ประสบการณ์หรือเหตุการณ์ผลักดันให้หันเข้ามาศึกษาธรรมะหรือปฏิบัติธรรมกันค่ะ