คือ เราอยู่ต่างประเทศ และ พึ่งจะย้ายไปโรงเรียนประจำย้ายไปพร้อมเพื่อนสนิท เป็นคนไทยสองคนในโรงเรียน ตอนนี้อยู่ได้ 5 เดือนแล้ว เราเจอคนที่ชอบครั้งแรกตอนเพื่อนสนิทมาบอก "แกคนนั้นอ่ะ เค้านั่งข้างโต๊ะเราอ่ะ หล่อมาก" คือที่มันมาบอกเราก็เพราะว่าเค้าหน้าตาดีที่สุดในโรงเรียนก็นะ เพื่อนสนิทเราเห็นใครหล่อมาบอกเพื่อนตลอด แต่ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรอ่ะนะ พอ หลังๆเค้าเริ่มมาทักทาย ฝรั่งก็จะแบบว่าสนิทกันไว้ก่อนไรงี้ เราก็ไม่ได้คิดไรมากก็ แบบ เออๆเป็นเพื่อนก็เป็น แต่พออยู่ได้ 2-3 เดือนพวกเราก็เริ้มสนิทกันขึ้น เค้าพาเราไปเข้ากลุ่มเค้า คือกลุ่มนี้แบบดีที่สุดในโรงเรียนอ่ะทุกคนน่ารัก เห็นเราแบบเด็กไทยน่ารักๆอารมณ์ดีมากคนนึง แต่มีครั้งนึงเราทะเลาะกับเพื่อนสนิทแล้วเค้าก็มาถามเป็นอะไรไหม คือเราอ่ะเป็นคนไม่เคยจะเล่าอะไรให้ใครฟังอยู่แล้ว แต่คือเราจะโพสต์สตอรี่มากกว่าแบบ ภาษาอังกฤษไรงี้ เค้าก็ทักแชทมาว่า เป็นอะไรรึเปล่ามีอะไรเล่าให้ฟังได้นะ แต่เราบอกไม่มีอะไร แต่พอนานๆหลายวัน เค้าสังเกตุบอกว่าเราไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน แบบเมื่อก่อนเรายิ้มตลอด สดใส แต่ เดี๋ยวนี้ เศร้าหมอง คือเรายังไม่ได้คืนดีกับเพื่อนเลยเป็นแบบนั้นแต่เราก็ไม่ยอมบอก พอตอนกลางคืน คือเค้าเขียนมาแบบ "พวกเราต้องคุยกันละ มันไม่ดีสำหรับเธอเลยนะ มีอะไรก็เล่าให้ผมฟังสิ ผมเป็นห่วงชอบให้ยิ้ม ผมไม่ชอบเวลาคุณเศร้า" คือเราเห็นเค้าเขียนมาแบบนี้ก็เลยใจอ่อนยอมเล่าไปเค้าก็ให้กำลังใจเราคือ เราดีใจมากที่ได้ระบายออกไป แล้วเค้าก็ช่วยให้เราได้คืนดีกับเพื่อน ตั้งแต่ตอนนั้น คือ เออเริ่มชอบคนนี้แล้วอ่ะ ใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่เราก็คิดนะ เป็นไปไม่ได้หรอก วันต่อมาคือทุกวันต้องกินข้าวเช้า รวมกับทุกคนเป็นธรรมดาอยู่แล้ว เค้า เห็นเราแบบเด็กไทยน่ารักๆคนนึง เค้าก็ชวนเราไปคุยข้างนอกแบบ แค่สองคน เค้าบอกไหนยิ้มหน่อย คือเราก็ยิ้มไปนะ เค้าบอกดีแล้วตอนนี้เธออารมดีแล้วนิ แล้วเค้าก็กอดเราแบบแน่นมากกก แต่เราคิดว่ากอดก็ปกติของฝรั่งอยู่แล้วเพื่อนหลายคนก็ทำ เลยไม่คิดไรมากแต่ใจเต้นแรงอยู่ แล้วก็หลังจากเราเรียนเสร็จ เราต้องไปเตะบอล คือเราเข้า ทีมฟุตบอลหญิงของโรงเรียน ตอนกำลังไปรวมตัวกับคนอื่น เดินผ่านเค้า เค้า ถามอ่าวนี่เธอก็เข้าร่วมฟุตบอลด้วยหรอ? เราบอก"อื้ม" เค้าก็บอก"เหมือนผมเลย งั้นเวลาพวกเราไปแข่งบอลก็ได้ไปด้วยกันสิ" เราก็ยิ้มให้แล้วก็บอกเราขอตัวก่อนนะ เสร็จจากฟุตบอลกินข้าวไรเสร็จก็เวลาว่างตอนนั้น ค่ำๆประมาณ 1ทุ่มกว่าได้อ่ะนะ เราเห็นคนที่ชอบคุยกับเพื่อนผุ้หญิงที่สนิทอยู่กลุ่มเดียวกับเค้า เราก็เลยออกไปคุยโทรศัพท์กับพี่ที่สนิทด้วย แต่คือเหมือนไม่รู้เป็นอะไรรู้สึกอยากร้องไห้ น้ำตาก็ไหลออกมาแล้วคือคนที่เราชอบ เค้าก็เดินผ่านมาพอดีเค้าเห็นเราร้องไห้ ก็เลยเดินมาหาแล้วก็เข้ากอดเรา แล้วถามว่าร้องไห้ทำไม แต่คือเราไม่อยากบอกเหตุผลก็เลยบอกไปว่าไม่มีอะไรหรอกแล้วเราก็ปล่อยเค้าออกมาแล้วเดินไปคุยโทรศัพท์ต่อ แล้วเค้าก็ยืนมองเราคือ เรารู้สึกได้เลยว่าเค้ายังยืนมองเราอยู่ แล้วเราก็เล่าใฟ้พี่คนที่สนิทฟัง คือถึงเราจะบอกว่าไม่ค่อยจะเล่าให้ใครฟังแต่เราจะเล่าให้พี่คนนี้ตลอดเวลาไม่สบายใจที่โรงเรียน เราคุยนานหลายชั่วโมงแล้วคือเครียดจนปวดหัว แล้วที่ต่างประเทศตอนนั้นอากาศหนาวมากแต่เราใส่ฮูดี้มาแค่ตัวเดียว แล้วคือร้องไห้จนน้ำตาแบบจะแห้งแล้วอ่ะ เราก็เลยคิดว่าได้เวลากลับละวางสายเรียบร้อย เดินกลับโรงเรียน คือเดินออกมาไม่ไกลมากนะ ตอนเดินไกล้จะถึงโรงเรียนละ เจอคนที่ชอบยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนเค้า คือเราก็เลยรีบเดินไปที่อื้นเพราะไม่อยากคุยกับใครแล้วมีเพื่อนผู้หญิงสองคนเดินผ่านเราพอดี เพื่อนผู้หญิงทักเรา เราก็ทักกลับ แล้วเพื่อนผู้หญิงคนนึงเค้ากอดเราคือคนนั้นชอบกอดเพื่อนทุกกคน แล้วคือเรามีเริ่มมีอาการแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตามองไปทางไหนก็พร่ามัวไปแล้วเราก็ล้มทั้งๆที่เพื่อนยังกอดเราอยู่ แต่คือยังมีสติ อยู่หน่อย เราได้ยินเสียงเพื่อนผู้หญิงอีกคนเรียกให้คนมาช่วย แล้วกลุ่มของคนที่ชอบก็วิ่งมา แล้วคือเราไม่แน่ใจว่าหัวเราฟาดพื้นหรือป่าวนะ คือลงไปกองกับพื้นเลย ทุกคนช่วยแบกเราเข้าข้างในไปห้องพักครูคือเรารู้สึกได้เลยว่าตัวแบบเย็นเป็นน้ำแข็งไปละขยับตัวไม่ได้ แล้วคือคนที่ชอบเค้าดูกระวนกระวายมากคือรู้ได้เลยว่าหน้าเค้าดูเศร้ามาก น้ำตาไหลเลยอ่ะ เค้าบอกครูว่าจะเฝ้าเราถึงขนาดเวลาที่ต้องเข้าห้องเตรียมตัวนอนแล้ว เค้าก็ยังจะเฝ้าเราต่อคือเวลาที่เค้าเฝ้าเนี่ย เค้าคอยจับที่มือจับเท้าตรวจที่หูกับคอว่ายังเย็นอยู่ไหม แล้วคราวนี้ครูบอกจะพาเราไปหาหมอเค้าบอกจะไปด้วยแต่ครูบอกไม่ได้ เค้าเลยถามโอเคใช่ไหมถ้าเค้าไม่ได้ไปด้วยคือเราพูดเสียงไม่ค่อออกก็เลยพยักหน้า เพราะพอขยับตัวได้หน่อย แล้วครูก็พาเราไปหาหมอตอนนั้นเวลาตี1เกือบตี2 คนที่ชอบเขียนมาถามว่าโอเคขึ้นไหม เราเขียนกลับไปว่าโอเคแล้ว แล้วเราก็กลับโรงเรียนกลับครู แล้วคือวันนั้นนอนห้องพยาบาลของโรงเรียนทั้งวัน ออกจากห้แงพยาบาลก็ประมาณ 4 ทุ่ม ได้แล้วเรารู้สึกอยากเจอคนที่ชอบเลยเขียนให้เค้าออกมาหาหน่อย คือเค้ารีบตอบเลยอ่ะ ว่า "ได้ๆฉันจะ รีบออกไป" คือพอเจอกันอ่ะ เค้ากอดเราแรงมากคือเค้าบอกว่าคราวหน้าจะออกไปไหนใส่เสื้อผ้าหนาๆด้วยเค้าเป็นห่วงแล้วมีอะไรไม่สบายใจบอกเค้าได้เค้ายินดีรับฟังทุกอย่าง แล้วคือเราอ่ะอยากจะบอกนะแต่โกหกไปว่าไม่มีอะไรหรอกแค่มีปัญหากับเพื่อนมาอีกไรงี้ เค้าก็เลยบอกโอเค แล้วก็บอกรีบไปพักผ่อนที่ห้องเถอะแล้วพวกเราก็แยกย้ายกัน แล้วเรารู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มีอาการเหมือนโรคซึมเศร้าแรงขึ้นทุกวัน คือเราเป็นมาหลายปีแล้วแต่ไม่เคยบอกใคร เราเลยลองบอกคนที่ชอบไปว่า "ถ้าเราเป็นซึมเศร้า คุณจะช่วยฉันไหม?" เค้าก็ เขียนตอบมา "แน่นอนสิฉันจะช่วยเธอ" คือตอนนัเนเราไม่ได้คิดแบบดีใจจนยิ้มเต้นไปทั่วนะ คือเป็นอาการแบบซึ้งใจมากจนน้ำตาไหลออกมา แล้วพวกเราก็เขียนคุยแบบเค้าให้คำปรึกษาเรามา 1 เดือนเต็ม แต่มีครั้งนึงแบบเราทะเลาะกับเพื่อนสนิทอีกแล้วกับเครียดเรื่องที่บ้าน แล้วคือ มีความรู้สึกอยากฆ่าตัวตายขึ้นมา เราไปหยิบแก้วมาจากในครัวไปหาห้องที่ไม่มีคนอยู่แล้วปาลงพื้น หยิบแก้วมาแถวข้อมือ (คือตอนนั้นคิดอยากทำให้ตัวเองเจ็บอยากให้ความเครียดออกแต่ไม่กล้าไปบอกใคร) แล้วพอเราเห็นเลือดตัวเองก็ตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยรีบหยิบโทรศัพท์ โทรหาคนที่ชอบแบบเรากลัวทำอะไรไม่ถูกแล้ว บอกไปว่าเราเหมือนทำบ้าอะไรไม่รู้ เค้าก็รีบมาแบบทันทีเลย พอเค้ามาถึงก็แบบวิ่งมากอดเราแล้วคือน้ำตาเราแบบแตกเลยอ่ะ แล้วคนที่ชอบก็จับตรงที่แขนเราดูว่าเลือดออกเยอะไหมแล้วก็จับหัวเราขึ้นเพราะเราแบบก้มหัวอ่ะ คือเค้าดันหัวเราขึ้น แล้วกอดอยู่แบบนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง เค้าเลยถามเราว่า"เป็นอะไรทำไมทำแบบนี้เราเลยบอกไป "ฉันเครียด ฉันไม่รู้จะทำยังไง มือมันไปเอง"
แบบจริงๆนั้นแหละ) เค้าก็เลยบอกเราว่า "ถ้าคิดจะทำแบบนี้อีกนะ เขียนหรือโทรหาเค้าทันที!!" คือพวกเราเลยคุยกันว่าจะยังไม่ไปคุยกับครู เพราะเรากลัวครูจะบอกพ่อกับแม่ แล้วจะไม่ได้กลับมาเรียนอีก ผ่านไปหลายวันก็ ประมาณ1-2อาทิตย์ เราก็แบบกรีดข้อมือทุกวันแต่เฉพาะกลางคืนเพราะเหมือนเราเครียดตรอดเวลากลางคื บางครั้งเราเขียนไปหาคนที่ชอบบ้างไม่เขียนบอกบ้าง แต่เค้าจะถามเราตลอดว่าได้ทำไหม? คือเราก็ดีใจนะที่มีคนเป็นห่วงแต่เราก็สงสารเค้าอ่ะ แล้วก็ตอนคริสมาสต์ โรงเรียนเราจัดงานเลี้ยง ทุกคนแต่งสวยชุดเดรสไรกัน เราก็ใส่ชุดสีแดงเพราะมันเป็นตีมคริสมาสต์ ตอนเราเดินเข้างานอ่ะ คือคนที่ชอบมันคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่ แล้วเค้าก็จ้องเราแบบยิ้มแล้วพูดว่าสวยจังเลยนะวันนี้ แล้วเธอจะต้องยิ้มมีความสุขทั้งคืนเลยนะ คือแบบเราก็เขิลอ่านะ แล้วก็เดินไปคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ แต่เราแบบมองแบบหางตาอ่ะ คนที่ชอบเค้าจ้องเราอยู่ (โอ้ยยยยเขิล) เสร็จจากงานก็แยกย้ายกันเข้าห้องแต่ก่อนที่เราจะเข้าห้องอ่ะคนที่ชอบเค้ามาบอกว่า "ดีใจนะที่เห็นเธอยิ้มได้" (เอ้าาชมอีกแล้วยิ้มในใจคือเขิลมาก) แล้ววันต่อมาคือทุกคนต้องกลับบ้านกันเพราะปิดคริสมาสต์ แล้วคือก่อนกลับอ่ะคนที่ชอบเข้ามากอดแล้วบอก "ขอให้สนุกกับวันหยุดนะ เวลาที่เธอไม่สบายใจเขียนมานะ จำไว้ฉันอยู่กับเธอเสมอ" ตอนนี้มีเท่านี้แหละคะ ช่วยบอกทีได้ไหมที่เค้าทำแบบนี้เพราะชอบเรากลับรึเปล่าคือ ยังไม่มีประสบการณ์ความรักมาก่อนช่วยหน่อยนะ คะ😉
ช่วยหน่อยได้ไหมคะ ว่าเค้าคิดยังไงกับเรา