พนักงานมาสายทุกวันตลอดทั้งเดือนและทำงานไม่มีประสิทธิภาพการให้ออกจากงานแบบไม่ขัดกฎหมายแรงงานได้อย่างไรบ้าง?

สิทธิของลูกจ้างกรณีเลิกจ้าง มีสองอย่าง
1. การบอกกล่าวล่วงหน้า ตาม พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงานฯ มาตรา 17 ประกอบ ป.พ.พ. มาตรา 582 - 583
2. ค่าชดเชยตามมาตรา 118 - 119

การไปทำงานสาย ถือว่าเป็นการทำประการอันไม่สมแก่การปฏิบัติหน้าที่ของตนให้ลุล่วงไปโดยถูกต้องและสุจริต ตาม ป.พ.พ. มาตรา 583
ดังนั้น หากนายจ้างเลิกจ้างด้วยเหตุลูกจ้างไปทำงานสาย  นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

แต่สำหรับค่าชดเชย ต้องดูเงื่อนไขอายุงาน กับ ลูกจ้างกระทำความผิดหรือไม่
ถ้าลูกจ้างอายุงานไม่ครบ 120 วัน  ก็ไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชย
แต่ถ้าอายุงานครบ 120 วัน แล้ว  การไปทำงานสายให้ดู มาตรา 119 วรรคหนึ่ง (4) เรื่องการฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับการทำงาน หรือคำสั่งของนายจ้าง ซึ่งนายจ้างต้องตักเตือนเป็นหนังสือ
หมายความว่า  การไปทำงานสายเป็นการฝ่าฝืนคำสั่งของนายจ้าง แต่นายจ้างจะยังเลิกจ้างไม่ได้
จนกว่าจะได้ตักเตือนลูกจ้างเป็นหนังสือแล้ว และลูกจ้างผิดซ้ำคำเตือน
หากเลิกจ้างโดยไม่เตือนเป็นหนังสือก่อน  นายจ้างยังต้องจ่ายค่าชดเชย
ดังนั้น หากลูกจ้างไปทำงานสาย นายจ้างควรตักเตือนเป็นหนังสือ พร้อมคาดโทษไว้ว่าหากฝ่าฝืนคำสั่งอีก จะลงโทษด้วยการเลิกจ้าง
หลังจากนั้นภายใน 1 ปี นับแต่วันที่ลูกจ้างกระทำความผิด แล้วยังไม่ทำงานสายอีก
นายจ้างไม่ต้องเตือนซ้ำสอง  แต่สามารถเลิกจ้างได้เลย
เพราะถ้าลูกจ้างทำผิดและนายจ้างตักเตือนแล้ว ถือว่าลงโทษไปแล้ว
ต่อมาลูกจ้างทำผิดในเรื่องเดิมอีก นายจ้างก็ตักเตือนอีก ก็ถือว่าลงโทษแล้วอีกเช่นกัน
ดังนั้น ถ้าทำผิด ควรเตือนเป็นหนังสือ แล้วถ้าทำผิดซ้ำเรื่องเดิม ก็เลิกจ้าง โดยไม่ต้องเตือนอีก

แต่ทั้งนี้ ควรดูระเบียบข้อบังคับของบริษัทฯ ด้วยว่ากำหนดขั้นตอนการลงโทษอย่างไร
เช่น เตือนด้วยวาจา 3 ครั้ง เตือนเป็นหนังสืออีก 2 ครั้ง  ก็ควรทำไปตามนั้น ลัดขั้นตอนไม่ได้