มาดูชีวิตโสดๆของผม ว่ามันมีที่มาที่ไปยัง เริ่มเลยละกัน
ขอแนะนำตัวพอสังเขปนะครับ แต่ขอไม่บอกชื่อนาสกุลละกันเพราะมันไม่จำเป็น ณ จุดๆนี้ 555
ก็กลางปีนี้ผมอายุ 33 ปีแล้วครับ การศึกษาจบ ป.ตรี ปัจจุบันทำงานในสถานบันเทิง(ผับ)
ฐานะทางบ้าน ก็กลางๆครับค่อนไปทางจนด้วยซ้ำ แต่โชคดีที่ไม่มีหนี้ติดตัวนะครับ
หน้าตากลางๆครับไม่ขี้เหล่ พอไปวัดไปวาได้ ผิวไม่ขาวมาก จะออกตี๋หน่อย รูปร่าง ท้วม สูง อิอิ
เท่าที่ผมจำได้ซึ่งมันก็นานแล้วด้วยเนอะ ผมมีแฟนคนสุดท้าย(ล่าสุด) น่าจะตอนผม 24-25 นี่แหละ
(ตั้งแต่เกิดจนโตมาคบ ผญ แค่ 4 คนแค่นั้นครับ ซึ่งคนที่พูดถึง คนนี้เป็นคนที่ 4 ล่าสุดนั่นแหละครับ)
ซึ่งเธอคนนี้อายุน้อยกว่าผม 3 ปีเห็นจะได้ คือพอมันเกิน 20 ขึ้นมา มันก็คงไม่เหมือนเด็กคบกันหรอกครับ
มันก็จะเริ่มมีปัจจัยเข้ามาเกี่ยว เอาง่ายๆก็คือ เงิน แหละครับ ผมมีความรู้สึกว่าคบกับเธอคนนี้ผมหมดเยอะนะ
แถมตอนนั้นการงานผมก็ไม่ค่อยมั่นคงเท่าไร เงินเดือนก็พลอยน้อยไปด้วย คบกันแค่ระยะสั้นๆครับ ไม่ถึงปี
ประมาณ 6-8 เดือน สุดท้ายก็แยกย้าย แต่เหตุผลที่เลิกกันไม่เกี่ยวกับเรื่องเงินทองไรพวกนี้นะครับ
ซึ่งเธอคนนี้ทิ้งบาดแผลทางใจให้ผมอย่างนึงครับ "ความรักเพียวๆมันกินไม่ได้ครับ ต้องใช้เงินด้วยครับ"
เงินในที่นี้ไม่ได้หมายถึงต้องรวยเว่อร์ไรขนานนั้นนะครับ แต่แค่ขอให้มีซับพอตได้ ไรประมาณนี้
หลังจากนั้น มันเลยติดลบเลยครับ ผมก็เลยคิดของผมเอาเองฝ่ายเดียวไม่ปรึกษาเพื่อนฝูงเลย เลยกลายเป็นว่า
ผมคิดว่า ผมจะรักจะชอบใครไม่ได้ ถ้าผมไม่มีเงินเพียงพอ (อายุ 24-25 เองนะเรา ฮ่าา คิดแบบนี้)
อันนี้เป็นความคิดตอนนั้นนะครับ คือตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆ เหมือนคนเก็บกดเลยเนอะ
หลังจากนั้นผ่านมา 4-6 เดือนโดยประมาณ ผมมาได้งานในผับแห่งหนึ่ง เงินดีใช้ได้เลยครับ
ชีวิตการเงินดีขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตความรักแย่ลงเลยครับ เพราะอย่างที่ผมบอกไปแล้ว
ผมเลยกลายเป็นคนปิดกั้นไปเลย ไม่เที่ยว ไม่จีบใคร ใครมาจีบ มาอ่อย มาไร ไม่ยุ่งไม่เอาทั้งสิ้น
(ช่วงนั้นเป็นยุคบีบีตอนปลาย กะลังเข้าไอโฟนตอนต้นนะครับ เฟสกะลังมาด้วย 55)
เห็นผมปิดกั้นแบบนี้ แต่ท้ายที่สุดผลตอบรับมันออกมาดีนะครับ ผมทำงานที่นั่นมา 6 ปีเต็ม
จนร้านมันปิดกิจการลง พูดง่ายๆอยู่จนมั้ยเจ้งอ่าครับ55 ผมเก็บเงินได้เยอะมากนะครับ
แต่มันก็แลกมาด้วยความโสดเต็มๆ 6 ปี ที่ทำงานที่นั้น (เงินเอาไปซื้อห้องอยู่แล้วครับ ซื้อสดด้วยนะ อิอิ)
**************************************************************************************************************************
เล่ามาถึงตรงนี้ มันจะดูย้อนแย้งกันนะครับ คนอาจจะงงว่า เอ้ะ พอการงานรึเงินเริ่มดีแล้ว มันก็ตอบโจทย์
กับที่เราตั้งใจไว้แล้วไง แต่ป่าวเลยครับ ที่ผมเลือกที่จะอยู่เป็นโสดต่อไป เพราะตอนนั้นผมเริ่มคิดครับว่า
ตัวเรา บ้านก็ไม่มี รถก็ไม่มี อายุมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราควรจะมีตรงนั้นก่อนมั้ย เรื่องความรักเรื่องผู้หญิงเอาไว้ทีหลัง
มองผ่านๆจากที่ผมคิด มันเหมือนผมคิดว่า การคบ ผญ เป็นเรื่องสิ้นเปลืองเลยนะครับ แต่จริงๆไม่ได้คิดแบบนั้นซะทีเดียว
มันแวดล้อมหลายๆอย่างด้วยนะครับ (ถ้ามี ผญ มาตอบกระทู้ต้องขออภัยด้วยนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมความคิดอะไรทุเรศๆ)
**************************************************************************************************************************
มาต่อครับ หลังจากนั้นมันก็แปลกๆดีนะครับ พอผมเข้าอายุ 30 คือเราห่างเรื่องพวกนี้มานานไง จนมันเริ่มเฉยๆไปละ
เจอคนสวยคนน่ารัก ถามว่าชอบมั้ยชอบนะ แต่เราก็เลือกปล่อยผ่าน ไปขอไลน์เค้ามา คุยได้ไม่นาน ผมก็จะหายไปเอง
และเป็นแบบนี้หลายคนมาก จนผมไม่แน่ใจตัวเองละว่า ผมมีความรู้สึกชินรึว่าชอบ กับไอการอยู่คนเดียวเนี้ย
ตอนนี้ผมก็เลยนิ่งเลยครับ เรื่องพวกนี้ คือเฉยๆละ คิดซะว่าอยู่ที่ดวงด้วย ถ้าจะเจอใครจะคบใครอ่านะ
เคยได้ยินคำที่ว่า "โสดไม่มีใครเอา" แต่กรณีผมไม่ใช่แน่นอนครับ ของผมมัน "โสดไม่เอาใคร" 555
เกือบลืมไปเลยครับว่า เวลาคนถามว่าผมสถานะเป็นไง คือผมรู้สึกอายมากเลยนะ ที่มันโสดนานแบบนี้
บางทีไม่กล้าตอบความจริงเลยครับ ต้องแกล้งโกหกว่า "อ๋อ ผมเพิ่งเลิกกะแฟนครับ" ไรแบบนี้ ฮือๆๆ
(ออกตัวก่อนเลย ผมไม่มีเรื่องเบี่ยงเบนทางเพศนะครับ ยังชอบ ผญ ร้อยเปอร์เซ็นต์ ฮ่าาาาาาาาาาา)
ทั้งหมดก็จะประมาณนี้ครับ......
***************************************************************************************************
ซึ่งจากเรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมด ถ้าถามผมนะ ผมรู้สึกเสียใจอย่างนึงครับ
ผมว่าผมใช้ชีวิตไม่ค่อยคุ้มเลย ตอนช่วง 25-30 (แค่ในเรื่องความรักนะครับ)
แต่ที่เหลือก็ถือว่าโอเคนะครับ ในเรื่องอื่นๆ การใช้ชีวิต การงาน การเงิน ฯ
**************************************************************************************************
สุดท้ายผมยังไม่ได้บอกเลยครับว่า......... คือ ผมโสดมาได้ 8 ปีละ ยังมีใครนานกว่าผมอีกมั้ยครับ อิอิ
ปล. พูดคุยกันได้นะครับ พิมพ์มาซะยาวเลย ผิดถูกประการใดผมขออภัยด้วย
ละก็ขอขอบพระคุณไว้ล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะครับ
คุณโสดกันมากสุดนานแค่ไหนครับ??? ผมอยากเอาเรื่องของตัวเองมาแชร์พูดคุยกัน
ขอแนะนำตัวพอสังเขปนะครับ แต่ขอไม่บอกชื่อนาสกุลละกันเพราะมันไม่จำเป็น ณ จุดๆนี้ 555
ก็กลางปีนี้ผมอายุ 33 ปีแล้วครับ การศึกษาจบ ป.ตรี ปัจจุบันทำงานในสถานบันเทิง(ผับ)
ฐานะทางบ้าน ก็กลางๆครับค่อนไปทางจนด้วยซ้ำ แต่โชคดีที่ไม่มีหนี้ติดตัวนะครับ
หน้าตากลางๆครับไม่ขี้เหล่ พอไปวัดไปวาได้ ผิวไม่ขาวมาก จะออกตี๋หน่อย รูปร่าง ท้วม สูง อิอิ
เท่าที่ผมจำได้ซึ่งมันก็นานแล้วด้วยเนอะ ผมมีแฟนคนสุดท้าย(ล่าสุด) น่าจะตอนผม 24-25 นี่แหละ
(ตั้งแต่เกิดจนโตมาคบ ผญ แค่ 4 คนแค่นั้นครับ ซึ่งคนที่พูดถึง คนนี้เป็นคนที่ 4 ล่าสุดนั่นแหละครับ)
ซึ่งเธอคนนี้อายุน้อยกว่าผม 3 ปีเห็นจะได้ คือพอมันเกิน 20 ขึ้นมา มันก็คงไม่เหมือนเด็กคบกันหรอกครับ
มันก็จะเริ่มมีปัจจัยเข้ามาเกี่ยว เอาง่ายๆก็คือ เงิน แหละครับ ผมมีความรู้สึกว่าคบกับเธอคนนี้ผมหมดเยอะนะ
แถมตอนนั้นการงานผมก็ไม่ค่อยมั่นคงเท่าไร เงินเดือนก็พลอยน้อยไปด้วย คบกันแค่ระยะสั้นๆครับ ไม่ถึงปี
ประมาณ 6-8 เดือน สุดท้ายก็แยกย้าย แต่เหตุผลที่เลิกกันไม่เกี่ยวกับเรื่องเงินทองไรพวกนี้นะครับ
ซึ่งเธอคนนี้ทิ้งบาดแผลทางใจให้ผมอย่างนึงครับ "ความรักเพียวๆมันกินไม่ได้ครับ ต้องใช้เงินด้วยครับ"
เงินในที่นี้ไม่ได้หมายถึงต้องรวยเว่อร์ไรขนานนั้นนะครับ แต่แค่ขอให้มีซับพอตได้ ไรประมาณนี้
หลังจากนั้น มันเลยติดลบเลยครับ ผมก็เลยคิดของผมเอาเองฝ่ายเดียวไม่ปรึกษาเพื่อนฝูงเลย เลยกลายเป็นว่า
ผมคิดว่า ผมจะรักจะชอบใครไม่ได้ ถ้าผมไม่มีเงินเพียงพอ (อายุ 24-25 เองนะเรา ฮ่าา คิดแบบนี้)
อันนี้เป็นความคิดตอนนั้นนะครับ คือตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆ เหมือนคนเก็บกดเลยเนอะ
หลังจากนั้นผ่านมา 4-6 เดือนโดยประมาณ ผมมาได้งานในผับแห่งหนึ่ง เงินดีใช้ได้เลยครับ
ชีวิตการเงินดีขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตความรักแย่ลงเลยครับ เพราะอย่างที่ผมบอกไปแล้ว
ผมเลยกลายเป็นคนปิดกั้นไปเลย ไม่เที่ยว ไม่จีบใคร ใครมาจีบ มาอ่อย มาไร ไม่ยุ่งไม่เอาทั้งสิ้น
(ช่วงนั้นเป็นยุคบีบีตอนปลาย กะลังเข้าไอโฟนตอนต้นนะครับ เฟสกะลังมาด้วย 55)
เห็นผมปิดกั้นแบบนี้ แต่ท้ายที่สุดผลตอบรับมันออกมาดีนะครับ ผมทำงานที่นั่นมา 6 ปีเต็ม
จนร้านมันปิดกิจการลง พูดง่ายๆอยู่จนมั้ยเจ้งอ่าครับ55 ผมเก็บเงินได้เยอะมากนะครับ
แต่มันก็แลกมาด้วยความโสดเต็มๆ 6 ปี ที่ทำงานที่นั้น (เงินเอาไปซื้อห้องอยู่แล้วครับ ซื้อสดด้วยนะ อิอิ)
**************************************************************************************************************************
เล่ามาถึงตรงนี้ มันจะดูย้อนแย้งกันนะครับ คนอาจจะงงว่า เอ้ะ พอการงานรึเงินเริ่มดีแล้ว มันก็ตอบโจทย์
กับที่เราตั้งใจไว้แล้วไง แต่ป่าวเลยครับ ที่ผมเลือกที่จะอยู่เป็นโสดต่อไป เพราะตอนนั้นผมเริ่มคิดครับว่า
ตัวเรา บ้านก็ไม่มี รถก็ไม่มี อายุมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราควรจะมีตรงนั้นก่อนมั้ย เรื่องความรักเรื่องผู้หญิงเอาไว้ทีหลัง
มองผ่านๆจากที่ผมคิด มันเหมือนผมคิดว่า การคบ ผญ เป็นเรื่องสิ้นเปลืองเลยนะครับ แต่จริงๆไม่ได้คิดแบบนั้นซะทีเดียว
มันแวดล้อมหลายๆอย่างด้วยนะครับ (ถ้ามี ผญ มาตอบกระทู้ต้องขออภัยด้วยนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมความคิดอะไรทุเรศๆ)
**************************************************************************************************************************
มาต่อครับ หลังจากนั้นมันก็แปลกๆดีนะครับ พอผมเข้าอายุ 30 คือเราห่างเรื่องพวกนี้มานานไง จนมันเริ่มเฉยๆไปละ
เจอคนสวยคนน่ารัก ถามว่าชอบมั้ยชอบนะ แต่เราก็เลือกปล่อยผ่าน ไปขอไลน์เค้ามา คุยได้ไม่นาน ผมก็จะหายไปเอง
และเป็นแบบนี้หลายคนมาก จนผมไม่แน่ใจตัวเองละว่า ผมมีความรู้สึกชินรึว่าชอบ กับไอการอยู่คนเดียวเนี้ย
ตอนนี้ผมก็เลยนิ่งเลยครับ เรื่องพวกนี้ คือเฉยๆละ คิดซะว่าอยู่ที่ดวงด้วย ถ้าจะเจอใครจะคบใครอ่านะ
เคยได้ยินคำที่ว่า "โสดไม่มีใครเอา" แต่กรณีผมไม่ใช่แน่นอนครับ ของผมมัน "โสดไม่เอาใคร" 555
เกือบลืมไปเลยครับว่า เวลาคนถามว่าผมสถานะเป็นไง คือผมรู้สึกอายมากเลยนะ ที่มันโสดนานแบบนี้
บางทีไม่กล้าตอบความจริงเลยครับ ต้องแกล้งโกหกว่า "อ๋อ ผมเพิ่งเลิกกะแฟนครับ" ไรแบบนี้ ฮือๆๆ
(ออกตัวก่อนเลย ผมไม่มีเรื่องเบี่ยงเบนทางเพศนะครับ ยังชอบ ผญ ร้อยเปอร์เซ็นต์ ฮ่าาาาาาาาาาา)
ทั้งหมดก็จะประมาณนี้ครับ......
***************************************************************************************************
ซึ่งจากเรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมด ถ้าถามผมนะ ผมรู้สึกเสียใจอย่างนึงครับ
ผมว่าผมใช้ชีวิตไม่ค่อยคุ้มเลย ตอนช่วง 25-30 (แค่ในเรื่องความรักนะครับ)
แต่ที่เหลือก็ถือว่าโอเคนะครับ ในเรื่องอื่นๆ การใช้ชีวิต การงาน การเงิน ฯ
**************************************************************************************************
สุดท้ายผมยังไม่ได้บอกเลยครับว่า......... คือ ผมโสดมาได้ 8 ปีละ ยังมีใครนานกว่าผมอีกมั้ยครับ อิอิ
ปล. พูดคุยกันได้นะครับ พิมพ์มาซะยาวเลย ผิดถูกประการใดผมขออภัยด้วย
ละก็ขอขอบพระคุณไว้ล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะครับ