เราคบกับแฟนมา 2 ปี คือก็ไปได้ดีนะ เขาเทคแคร์เอาใจใส่ ดูแล พาไปไหนมาไหน เมาก็ไปรับ ไม่เคยนอกลู่นอกทาง อยู่กับเราตลอด แถมเข้ามาอยู่ที่บ้านเราด้วย เราทำนิสัยยังไงไปไม่รู้ตัวเลยจริงๆ
จนมาวันนึงเขาระเบิดออกมาแล้วบอกเราว่า เบื่อเรามาก เบื่อมานานแล้ว เพราะเราเอาแต่บงการขีวิตเขา ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไปนั่งเฝ้าเขาที่ทำงาน (แต่คือตัวเองเลิกงานแล้วนะ) เขาทำงานบริการ ส่วนเราทำงานออฟฟิศเลยมีเวลาช่วงหลัง 5 โมง เลยว่าง ไปหาเขาทุกวัน ต้องกลับพร้อมกัน ต้องกินข้าวด้วยกัน ต้องนอนพร้อมกัน แล้วพอมาอยู่บ้านเรา ก็กลายเป็นต้องมาทำตัวให้ถูกกับบ้านเราอีก ต้องเทคแคร์ที่บ้าน วันไหนที่เหนื่อยจากงานมา เราก็ไม่ค่อยไปอะไรเขา เขาอยากพัก แต่ในมุมเราคืออยากออกไปทำโน้นทำนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยพักทีเดียว (ก็คือเราขายของออนไลน์ด้วย) เขาต้องพาเราไปส่งของทุกวัน ไม่ว่าจะเลิกกี่โมง เลิก 3-4 ทุ่มก็ต้องพาไปส่ง เขาพยายามเข้ากับเพื่อนเราทุกคน แต่เราไม่คิดจะเข้ากับเพื่อนเขาเลย เพราะเราถือว่าไม่จำเป็นที่ต้องเข้าหา ในเมื่อไม่ชอบ ก็ไม่ยุ่ง เขายอมเราทุกอย่าง แต่พอเราจะไปเที่ยว เราบอกเขานะว่าถ้าเราจะไป ยังไงเขาก็ห้ามไม่ได้ เขาก็ไม่ว่า รอที่บ้าน รอรับกลับ บางทีก็ไปนั่งกับเพื่อนเราด้วย อยู่ยันดึกดื่น ก็อยู่ ทั้งๆที่พรุ่งนี้เข้างานเช้า ก็อยู่เป็นเพื่อน แต่พอเขาขอเราไปเที่ยวบ้าง เราด่าเขา เราไม่อยากให้เขาไป พอไปก็โวยวายด่าบ้านแตก หยาบคายมาก เขาเที่ยวกับเพื่อนน้อยมาก ไปเที่ยวแต่ละครั้งก็ไม่เคยมีความสุขเลยเพราะเราชวนเขาทะเลาะตลอด
จนมาวันนึงเราจับได้ว่าเขาคุยเล่นกับเพื่อนที่ทำงานคุยเหมือนหยอดกัน แต่พอเราจับได้ เขาก็เลิกคุย หลังจากนั้นพอผ่านคนนี้ไป เขาก็คุยอีก แต่อีกคนเป็นเพื่อนที่ทำงานใหม่เขา คุยเล่นเฮฮา มีหยอด โน้นนี้ โอเค เราไม่พอใจสิ ทีนี้ก็ระแวงเขาหนักกว่าเดิม เช็คมือถือทุกวัน ไปเฝ้าที่ทำงาน ไปด่าผู้หญิง จนเวลาเขาคุยงานหรือคุยเล่นกันต้องลบแชทหนีเรา แต่คือเอาจริงมันก็ไม่ถูก ถ้าเขาบริสุทธิ์ใจจริง เขาจะไม่ลบแชทเลย แต่เขาก็เลือกที่จะลบ แล้วทำให้เราไม่สบายใจ
พอเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกันอีก เราก็ยื่นคำขาด จะเลิก แล้วเขาก็พูดในสิ่งที่เขาอึดอัดมาตลอด คือเขาเบื่อเรา ที่เราเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่คบ โอเคเรายอมปรับให้ แต่เราก็ยังตามไปที่ทำงานเขา ดูแชทเขาตลอด ไปนั่งกดดันตอนเขาทำงาน ก็คือทำนิสัยแบบเดิม จนเขาไปเจอรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า แล้วก็แอบคุยกัน ขนาดเราเช็คมือถือทุกวัน เราไม่เจอนะ แต่เขาก็แอบคุย ลบแชทอีก จนมีวันนึงเรามาจับได้ว่าเขาคุย ตอนถามเราก็ด่า ใส่อารมณ์แล้วเรียบร้อย เรายื่นคำขาดไปแล้ว ว่าถ้าทำอีกจะเลิก ไม่ก็ห่างกันไปดีกว่ามั้ย
เขาก็เลือกที่จะห่าง
แล้วก็ขอพูดกับเราตรงๆ ว่าเขาอึดอัด อึดอัดที่เราบงการชีวิตเขา ตั้งแต่เขาเข้ามาเป็นแฟนเรา เราเลยถาม ว่าทำไมไม่เลิกไปเลย เขาก็บอกมันเบื่อ แต่ก็ยังรัก ไม่ได้หมดรัก มันแค่เบื่อ ที่เป็นแบบนี้ เขาเลยหาคนคุยที่ทำให้สบายใจ คุยเล่นได้ แล้วเขาก็บอกว่าถ้าอยากคบต่อ ลองปรับนิสัยมั้ย ใจเย็นลง เขาก็จะเลิกคุยให้ด้วย
คิดว่าความผิดมันเริ่มจากเราใช่มั้ย แล้วมีผู้หญิงคนไหนเคยเป็นแบบนี้บ้าง แล้วปรับตัวเองได้มั้ยเพื่อคบกับแฟนต่อไป
เรารู้ตัวนะ ว่าเป็นอะไรยังไง แต่ก็ยังทำอยู่ คือมันแก้ยากมากเลยจริงๆ
ใครเป็นคนชอบบงการแฟนตัวเองบ้าง คิดว่าเปลี่ยนตัวเองได้ไหม?
จนมาวันนึงเขาระเบิดออกมาแล้วบอกเราว่า เบื่อเรามาก เบื่อมานานแล้ว เพราะเราเอาแต่บงการขีวิตเขา ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไปนั่งเฝ้าเขาที่ทำงาน (แต่คือตัวเองเลิกงานแล้วนะ) เขาทำงานบริการ ส่วนเราทำงานออฟฟิศเลยมีเวลาช่วงหลัง 5 โมง เลยว่าง ไปหาเขาทุกวัน ต้องกลับพร้อมกัน ต้องกินข้าวด้วยกัน ต้องนอนพร้อมกัน แล้วพอมาอยู่บ้านเรา ก็กลายเป็นต้องมาทำตัวให้ถูกกับบ้านเราอีก ต้องเทคแคร์ที่บ้าน วันไหนที่เหนื่อยจากงานมา เราก็ไม่ค่อยไปอะไรเขา เขาอยากพัก แต่ในมุมเราคืออยากออกไปทำโน้นทำนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยพักทีเดียว (ก็คือเราขายของออนไลน์ด้วย) เขาต้องพาเราไปส่งของทุกวัน ไม่ว่าจะเลิกกี่โมง เลิก 3-4 ทุ่มก็ต้องพาไปส่ง เขาพยายามเข้ากับเพื่อนเราทุกคน แต่เราไม่คิดจะเข้ากับเพื่อนเขาเลย เพราะเราถือว่าไม่จำเป็นที่ต้องเข้าหา ในเมื่อไม่ชอบ ก็ไม่ยุ่ง เขายอมเราทุกอย่าง แต่พอเราจะไปเที่ยว เราบอกเขานะว่าถ้าเราจะไป ยังไงเขาก็ห้ามไม่ได้ เขาก็ไม่ว่า รอที่บ้าน รอรับกลับ บางทีก็ไปนั่งกับเพื่อนเราด้วย อยู่ยันดึกดื่น ก็อยู่ ทั้งๆที่พรุ่งนี้เข้างานเช้า ก็อยู่เป็นเพื่อน แต่พอเขาขอเราไปเที่ยวบ้าง เราด่าเขา เราไม่อยากให้เขาไป พอไปก็โวยวายด่าบ้านแตก หยาบคายมาก เขาเที่ยวกับเพื่อนน้อยมาก ไปเที่ยวแต่ละครั้งก็ไม่เคยมีความสุขเลยเพราะเราชวนเขาทะเลาะตลอด
จนมาวันนึงเราจับได้ว่าเขาคุยเล่นกับเพื่อนที่ทำงานคุยเหมือนหยอดกัน แต่พอเราจับได้ เขาก็เลิกคุย หลังจากนั้นพอผ่านคนนี้ไป เขาก็คุยอีก แต่อีกคนเป็นเพื่อนที่ทำงานใหม่เขา คุยเล่นเฮฮา มีหยอด โน้นนี้ โอเค เราไม่พอใจสิ ทีนี้ก็ระแวงเขาหนักกว่าเดิม เช็คมือถือทุกวัน ไปเฝ้าที่ทำงาน ไปด่าผู้หญิง จนเวลาเขาคุยงานหรือคุยเล่นกันต้องลบแชทหนีเรา แต่คือเอาจริงมันก็ไม่ถูก ถ้าเขาบริสุทธิ์ใจจริง เขาจะไม่ลบแชทเลย แต่เขาก็เลือกที่จะลบ แล้วทำให้เราไม่สบายใจ
พอเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกันอีก เราก็ยื่นคำขาด จะเลิก แล้วเขาก็พูดในสิ่งที่เขาอึดอัดมาตลอด คือเขาเบื่อเรา ที่เราเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่คบ โอเคเรายอมปรับให้ แต่เราก็ยังตามไปที่ทำงานเขา ดูแชทเขาตลอด ไปนั่งกดดันตอนเขาทำงาน ก็คือทำนิสัยแบบเดิม จนเขาไปเจอรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า แล้วก็แอบคุยกัน ขนาดเราเช็คมือถือทุกวัน เราไม่เจอนะ แต่เขาก็แอบคุย ลบแชทอีก จนมีวันนึงเรามาจับได้ว่าเขาคุย ตอนถามเราก็ด่า ใส่อารมณ์แล้วเรียบร้อย เรายื่นคำขาดไปแล้ว ว่าถ้าทำอีกจะเลิก ไม่ก็ห่างกันไปดีกว่ามั้ย
เขาก็เลือกที่จะห่าง
แล้วก็ขอพูดกับเราตรงๆ ว่าเขาอึดอัด อึดอัดที่เราบงการชีวิตเขา ตั้งแต่เขาเข้ามาเป็นแฟนเรา เราเลยถาม ว่าทำไมไม่เลิกไปเลย เขาก็บอกมันเบื่อ แต่ก็ยังรัก ไม่ได้หมดรัก มันแค่เบื่อ ที่เป็นแบบนี้ เขาเลยหาคนคุยที่ทำให้สบายใจ คุยเล่นได้ แล้วเขาก็บอกว่าถ้าอยากคบต่อ ลองปรับนิสัยมั้ย ใจเย็นลง เขาก็จะเลิกคุยให้ด้วย
คิดว่าความผิดมันเริ่มจากเราใช่มั้ย แล้วมีผู้หญิงคนไหนเคยเป็นแบบนี้บ้าง แล้วปรับตัวเองได้มั้ยเพื่อคบกับแฟนต่อไป
เรารู้ตัวนะ ว่าเป็นอะไรยังไง แต่ก็ยังทำอยู่ คือมันแก้ยากมากเลยจริงๆ