ⓜ ⓔ ⓜ ⓞ ⓡ ⓨ บันทึกประสบการณ์กับ "เขา"ช้างเผือก ◕‿◕

          ช่วงนี้เมื่อปีที่แล้ว คงเป็นความท้าทายในชีวิตครั้งแรกในการขึ้นเขา ธรรมดาซะที่ไหน ขึ้นเขาครั้งแรก ก็ “เขาช้างเผือก” กันเลยจ้า…. เขาที่เขาว่ากันว่าโหด ตั้งแต่โทรจอง 555 หลายคนอาจจะไม่รู้จัก เขาช้างเผือก ว่าแล้วมันเป็นยังไง อยู่ที่ไหน ก็ต้องเท้าความกันนิด (เล่าประหนึ่งเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน) “เขาช้างเผือก” ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี ได้ชื่อว่าเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของอุทยานฯ ความสูง 1,249 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ส่วนเส้นทางเดินป่า เป็นป่าโปร่งสลับกับทุ่งหญ้า ระยะทางเดินเท้าประมาณ 8 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทาง 4-5 ชั่วโมง แล้วแต่ความมุมานะของตัวเองและทีม “เขาช้างเผือก” เปิดให้ขึ้นช่วงเดือนพฤศจิกายน - มกราคม ของทุกปี (หรือโปรดติดตามประกาศจากอุทยาน อย่างใกล้ชิด) จุดไฮไลท์สำคัญของการขึ้นเขาช้างเผือก ที่เขาว่ากัน นั่นก็คือ “สันคมมีด” นั่นเอง…...
          ทริปนี้ เราไปกับทีม “.....ทัวร์” (ถ้าอยากรู้ชื่อทัวร์ก็ถามกันอีกทีนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะผิดกฎมั้ย ถ้าระบุชื่อทัวร์เลย 555) ก็แน่นอนล่ะ ไม่มีประสบการณ์เที่ยวแอดเวนเจอร์แบบนี้ จะไปลุยเดี่ยว ตายเอาดาบน้ำ ก็ดูจะไม่เข้าท่า หลังจากที่ เพจ....ทัวร์ ประกาศว่า “เขาช้างเผือก” เปิดจองแล้ว ก็จัดฮะ  ก็ลุ้นกันที่หน้าเพจทุกวัน เนื่องจากอุทยานฯ จำกัดคนขึ้นเขาช้างเผือกให้มีแค่ 60 คน/วัน (ตอนแรกก็สงสัยนะ ทำไมไม่ให้ขึ้นไปเยอะๆ ล่ะ จะได้มีรายได้เยอะๆ พอขึ้นไปเท่านั้นแหละ เก็ท… ไหนจะที่หลับที่นอน ห้องน้ำห้องท่า การดูแลความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่อุทยาน พี่ๆ ทหาร) ก็เหมาะสมแล้วค่า…. ไม่เถียงซักคำ
          “ขึ้นเป้” เอาแระ ละมันคือยังไงล่ะ ก็ต้องทำการบ้านพอสมควร อะไรที่ควรเอาไป โน่นก็ดี นี่ก็ดี เยอะไปหมด เสื้อผ้า กางเกงเดินเขา ปลอกแขน รองเท้าเดินเขา กระติกน้ำพกพา หยูกยา ผ้าห่ม หมอนลม และอื่นๆ อีกมากมายที่ยัดไม่ลง เลยต้องเอาออกในท้ายที่สุด 555
          หลังจากดื่มด่ำบรรยกาศด้านบนก็ต้องรีบกลับลงมา เพราะถ้าเย็นแล้วลงมาไม่ทัน คืออันตราย แต่พี่ๆ ทหารก็ยังคงรออยู่ที่จุดเดิม คือต้องตะกายลง เพราะเราไม่รู้ว่าปลายเท้าเราจะลงตรงไหน เนื่องจากมองไม่เห็น พี่ๆ ทหารก็คอยจับเท้าเพื่อ ให้เราวางเท้าลงมากันได้อย่างปลอดถัย
          หลายๆ คน สงสัยแล้วได้อาบน้ำ เข้าห้องน้ำมั้ย ไม่ค่า ไม่ได้อาบน้ำ เนื่องจากลานกางเต๊นท์ ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ ที่มีน้ำก็คือ พวกเราที่หิ้วมากัน หรือที่ให้ลูกหาบหิ้วมาแค่นั้น ส่วนห้องน้ำนั้น ก็เป็นเอิ่มมมม…… ส้วมหลุม… ใช่ค่า ส้วมหลุม เราไม่ได้เข้าไปนะ ไม่มีธุระที่ต้องเข้าไป ทำได้แค่ล้างหน้าแปรงฟัน ชมวิวพาโนรามา 2 ข้างทางเท่านั้น
          ตกกลางคืนก็แคมปิ้งรอบกองไฟ ทำกับข้าวกินกันภายใต้เพิงมาแหงน นั่งดูทางช้างเผือก และดาวเต็มท้องฟ้า น้องที่ไปด้วยกัน “เจ้าพลอย” ถ่ายรูปดาวเก่งมาก เทคนิคแอดแว๊น (ขออนุญาตยืมเจ้าของภาพ) ไม่เคยเห็นทางช้างเผือกมาก่อน ได้เห็นก็คราวนี้แหละ…
          ช่วงดึกที่นี่หนาวและลมแรงมากๆ อุณภูมิประมาณ 13-15 องศา ไม่รวมแรงลม
           นอนเต๊นท์ปกติ ก็ค่อนข้างจะไม่สบายแล้ว เจออากาศที่เย็นไปอีก ไหนจะถูกจำกัดด้วยการขนอุปกรณ์อำนวยความสะดวกขึ้นไป ก็ต้องนอนอย่างงั้นละจ้า (คือปกติ พร๊อพก็จะเยอะๆ หน่อย)
          เช้าวันรุ่งขึ้น ดื่มด่ำบรรยากาศยามเช้า แล้วก็เก็บสัมภาระเดินลงเขา ประมาณ 8 โมงกว่าๆ มาทางไหนก็กลับทางนั้น แค่นึกถึงเส้นทางขากลับ ก็ ไม่รอช้า รีบเลยจ้า เด๋วจะร้อนไปกว่านี้ ระหว่างทางกลับก็เหมือนเดิม ตะคริวน้อยลงกว่าขาขึ้น แต่ก็ใช้ก้นไถลลงมาเหมือนเดิม 555