ไม่มีตรงไหนที่ตำราบอกว่านิพพานคือจิตดับ

การเกิดของรูปนาม ขันธ์5 ผู้รู้ ผู้ถูกรู้ วิญญาน จิต คือ โลก แล้วโลกดับไป ณ ที่ใด 1.จะเข้าใจโลก เมื่อ ถึงสภาวะปรมัตถธรรม 2.สภาวะปรมัตถ์ โลกเกิดดับชั่วกะพริบตา 3.โลกเกิด คือรูปนามเกิด โลกดับ คือรูป

เดินจงกรมได้จริง ต้องใช้ สติ สมาธิ ปัญญาระดับสูง 1.ดูเข้าไปในจิต ว่าขณะนี้ กำลังคิดอะไรอยู่หรือไม่ มีสติในการดูตัวที่กำลังยก ย่าง เหยียบ(ดูเท้า แต่รู้สึกทั้งตัว) 2.ดูเท้าแต่รู้สึกทั้งตัว เป็นฌาน เป

อย่าไปจั๊กฮ่าวกับจิตเกิดดับ จิตเกิดคือ ตัวจิตที่ไปยึดกิริยาจิตเท่านั้น ตัวจิตไปยึดอะไร ยึดรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส นั่นคือ“จิตเกิด” เมื่อภาวนา จึงเป็นการทำให้ “สภาวะเกิดนี้ดับไป&

จิตนั้น ห่อหุ้มคลุมรูปนาม อย่าโลกสวยด้วยมโนว่าไม่มีจิต เมื่อมีปัญญาเห็นการเกิดดับของจิตอย่างต่อเนื่อง จึงจะไปยืนอีกฝั่งและเห็นทั้ง2ฝั่ง 1.ฝั่งโลกียะ เห็นกระบวนการเกิดของจิต 2.ฝั่งโลกุตระ เห็นจิตดั

บริสุทธิ์หมายถึง ปราศจากอุปทาน แต่จิตเดิมแท้ หรือธาตุจิตนั้น ไม่มีอุปทานในขันธ์5 (อุปทานดับ) จิตจึงมีความสว่างไสว แต่จิตเดิมยังหลงว่า ตัวเอง สว่างไสว จึงยังมีอุปทานอยู่ไม่มากแล้ว ขยับเพียงนิดก็หลุดพ้

Q:ทำไมเราเข้าไม่ถึงผลภาวนาสักที A: เพราไม่ไดัดำเนินชีวิตด้วย “สภวะดับ ” Q:สภาวะดับคืออะไร A:สภาวะดับ คือความที่บุคคลหนึ่งๆดับความเป็นโลกในตัวเองได้ แล้วใช้ผลที่ได้มาดำเนินชีวิต

จิตมีดวงเดียวคือจิตเดิม จิตที่เวียตาย เวียนเกิด แต่ที่ไปเรียกวิญญานที่แล่นไปตามอายาตนว่าเป็นจิตนั้น เพราะความเข้าใจผิดของนักอ่านตำรา ตีความไม่แตก ทำให้ผิดเพี้ยนกันไปหมด ถ้าแยกออกว่าอย่างไรคือรู้จิต

Q:นักตำราประนามพระป่าว่า จิตเที่ยงบ้าง ,มีจิตตั้งมั่นคือมีจิตเที่ยงบ่าง เหตุมาจากอะไร A:เหตุมาจาก นักตำราทำสติ “จิตในจิต“ ไม่เป็น ทำไม่เป็นแล้วไปกล่าวหาพระป่า พระปฏิบัติ Q:แล้วความมีจิตไม

อยากจะเดิน ต้องมีตัวต้องการเกิดขึ้นก่อน ตัวต้องการเรียกว่า เจตนา เป็นเจตสิก เมื่อมีตัวเจตนา ตัวสั่งการก็เกิดขึ้น ตัวสั่งการเป็นกระแสประสาท ส่งไปที่กล้ามเนื้อเป็นขุดๆ เป็นวิญญาน ในขณะเดิน การเดินเป็