คือผมบอกชอบพี่ผู้หญิงคนนี้ไปแล้วเมื่อเดือนที่แล้ว แต่เค้ากับผมก็ยังทำตัวเหมือนเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องเหมือนเดิม ผมก็หยอกแซะเค้าเป็นปกติก็เหมือนมีความสุขไปได้ดีหนิ..............................เปล่าเลยครับ เวลาทักไปผมต้องรอทั้งวันตอบตอนเย็น หรือทักไปแล้วก็หายไปวันนึง หรือเค้าทักมาผมก็ตอบนะแต่บทสนทนานั้นก็ชั่งเหมือนเดิมเลยต้องรออีกแล้ว
คือวันนี้ปีใหม่ ผมก็ทักไป HNY เหมือนใครๆคนอื่น เงียบเหมือนเคยแต่รอได้หน่า แต่เหมือนกลับปีใหม่ปีนี้เล่นตลกกับผมเหลือเกิน
คือเล่าก่อนว่าผมน่ะรู้แล้วว่าพี่เค้าน่ะมีรุ่นพี่ที่รู้จักกันแล้วดูเหมือนเค้าจะสนิทกันซะด้วย(ก็เค้าทำงานธนาคารโรงเรียนเหมือนกันนิหว่า) ไปไหนไปด้วยกัน ฉลองก็ไปด้วยกัน คุยกันบ่อยไม่ว่าจะแชท หรือโรงเรียน คือทักปุปตอบปับ ผิดกับแชทผม ว่างเปล่า (ซึ่งรุ่นพี่ของเค้าคนนี้ก็มีแฟนแล้ว) ซึ่งเค้ามีความสุขกับการที่ได้ HNY จากรุ่นพี่ของเค้าเหลือเกิน หยอกเล่นกันเหมือนกันเลยแต่เพียงแค่ว่า เค้าปล่อยให้ HNY ของผมเป็นเหมือนของปีหน้า ซะงั้น ผมรู้แหละว่าสนิทกันมานานแต่อย่างน้อย.....อย่างน้อยคิดถึงกันบ้างก็ได้
ทั้งๆที่เมื่อวานก็ถามว่า เป็นคนรอมันท้อบ้างมั้ย สู้ๆนะ เป็นคนให้กำลังใจแท้ๆ แต่ทำไมแต่ละอย่างผมทำไปมันเหมือนสู้รุ่นพี่ของเค้าคนนั้นไม่ได้ซักอย่างทำให้เค้ายิ้มได้แต่คงเป็นแค่ยิ้มมุมปากแต่เปรียบกับรุ่นพี่ของเค้าคงมีความสุขมากกว่า ผมคงเป็นเหมือนตัวฆ่าเวลา ซึ่งอย่างที่บอกเวลาที่เค้าจะตอบกลับคือช่วงเย็น ซึ่งอีกนัยก็คือช่วงที่ว่างมากๆไม่มีคนคุยด้วย หรือไม่มีอะไรทำ...............เอาง่ายๆ ผมคือสิ่งสุดท้ายที่เค้าจะคิดถึง(อย่างน้อยก็ดี) แต่ยังไงๆผมก็ยังน้อยใจอยู่ดี ผมยังร้องไห้เพราะน้อยใจหรือเพราะคิดว่าตัวเองยังพยายามไม่พอต้องทำยังไงล่ะหรือเพราะคิดว่าที่ทำไปคงไม่ได้อะไรนอกจากรอยยิ้มของพี่เค้าละมั้ง
ยังอยากเห็นรอยยิ้มนั้นอยู่นะ นานๆเลยล่ะ แต่ทำยังไงได้เมื่อพี่ไม่ให้ความสำคัญอะไรเลย แม้ความรู้สึกที่เรียกว่าเพื่อนผมยังไม่เคยสัมผัสถึงความรู้สึกนั้นได้เลย
ผมอาจจะเป็นคนเห็นแก่ตัว ใช่ครับผมคงเป็นคนอย่างงั้น เพราะการลงแรงแล้วไม่ได้อะไรกลับมาเลยมันคงไม่ได้รู้สึกดีละนะครับ
รู้สึกท้อกับการจีบผู้หญิงคนนึง
คือวันนี้ปีใหม่ ผมก็ทักไป HNY เหมือนใครๆคนอื่น เงียบเหมือนเคยแต่รอได้หน่า แต่เหมือนกลับปีใหม่ปีนี้เล่นตลกกับผมเหลือเกิน
คือเล่าก่อนว่าผมน่ะรู้แล้วว่าพี่เค้าน่ะมีรุ่นพี่ที่รู้จักกันแล้วดูเหมือนเค้าจะสนิทกันซะด้วย(ก็เค้าทำงานธนาคารโรงเรียนเหมือนกันนิหว่า) ไปไหนไปด้วยกัน ฉลองก็ไปด้วยกัน คุยกันบ่อยไม่ว่าจะแชท หรือโรงเรียน คือทักปุปตอบปับ ผิดกับแชทผม ว่างเปล่า (ซึ่งรุ่นพี่ของเค้าคนนี้ก็มีแฟนแล้ว) ซึ่งเค้ามีความสุขกับการที่ได้ HNY จากรุ่นพี่ของเค้าเหลือเกิน หยอกเล่นกันเหมือนกันเลยแต่เพียงแค่ว่า เค้าปล่อยให้ HNY ของผมเป็นเหมือนของปีหน้า ซะงั้น ผมรู้แหละว่าสนิทกันมานานแต่อย่างน้อย.....อย่างน้อยคิดถึงกันบ้างก็ได้
ทั้งๆที่เมื่อวานก็ถามว่า เป็นคนรอมันท้อบ้างมั้ย สู้ๆนะ เป็นคนให้กำลังใจแท้ๆ แต่ทำไมแต่ละอย่างผมทำไปมันเหมือนสู้รุ่นพี่ของเค้าคนนั้นไม่ได้ซักอย่างทำให้เค้ายิ้มได้แต่คงเป็นแค่ยิ้มมุมปากแต่เปรียบกับรุ่นพี่ของเค้าคงมีความสุขมากกว่า ผมคงเป็นเหมือนตัวฆ่าเวลา ซึ่งอย่างที่บอกเวลาที่เค้าจะตอบกลับคือช่วงเย็น ซึ่งอีกนัยก็คือช่วงที่ว่างมากๆไม่มีคนคุยด้วย หรือไม่มีอะไรทำ...............เอาง่ายๆ ผมคือสิ่งสุดท้ายที่เค้าจะคิดถึง(อย่างน้อยก็ดี) แต่ยังไงๆผมก็ยังน้อยใจอยู่ดี ผมยังร้องไห้เพราะน้อยใจหรือเพราะคิดว่าตัวเองยังพยายามไม่พอต้องทำยังไงล่ะหรือเพราะคิดว่าที่ทำไปคงไม่ได้อะไรนอกจากรอยยิ้มของพี่เค้าละมั้ง
ยังอยากเห็นรอยยิ้มนั้นอยู่นะ นานๆเลยล่ะ แต่ทำยังไงได้เมื่อพี่ไม่ให้ความสำคัญอะไรเลย แม้ความรู้สึกที่เรียกว่าเพื่อนผมยังไม่เคยสัมผัสถึงความรู้สึกนั้นได้เลย
ผมอาจจะเป็นคนเห็นแก่ตัว ใช่ครับผมคงเป็นคนอย่างงั้น เพราะการลงแรงแล้วไม่ได้อะไรกลับมาเลยมันคงไม่ได้รู้สึกดีละนะครับ