เราจะเล่าโดยแบ่งเป็น 3 Part คือ
1. ช่วงก่อนไปคอนเสิร์ต
2. ช่วงดูคอนเสิร์ต
3. หลังดูคอนเสิร์ตจบ
คอนเสิร์ตที่เราไปคือ 2019 IU Tour Concert <LOVE, POEM> In Bangkok
ก่อนอื่นเลย เราอยาก บอกว่าเราติ่งเกาหลี มาเข้าปีที่ 6 แล้ว ในทุกปี เราจะมีคำถาม ตลอดว่า ไป คอนเสิร์ตดีไหม ? แต่ นั่งไกลๆ มองหา ศลป ก็ไม่ชัด จะสนุกได้อย่างไงจะไปดีหรอ แล้วสุดท้ายเราก็ไม่ไป บวกกับ เราอยู่ โรงเรียนชายล้วน มีแต่เพื่อน แตะบอล เล่นกีฬา เท่ๆ บางครั้งมันก็พูดยากว่าเรา ติ่ง ศลป เกาหลีมากๆ ซึ่งก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ มากกว่า ที่จะแสดงออกไป และ สุดท้าย เราก็ออกจาก safe zone ตัวเองได้
ช่วงก่อนไปคอนเสิร์ต
วันกดบัตร ครั้งแรก เรียกได้ว่าเตรียมตัวมาดีมาก แต่วันที่ต้องกดบัตรไปตรงกับวันที่เราต้องไป ฟังสัมมนา พอดี ก็คือฟังไปด้วย พร้อมหยิบ มือถือ แน่นอน นก ครับ เราก็เริ่มกดรีใหม่ จนรู้สึกถอดใจไปแล้ว ในช่วงเวลา 16.50 เรา ฟังสัมมนาเสร็จ จึงหยิบมือถือขึ้นมารีหน้าจอ มีว่างที่นึง และ กดบัตรได้ ตอนนั้นคือดีใจมากๆ มันเป็นช่วงเวลาที่เป็นไปได้ยากมากที่จะกดได้ เรารู้สึก เหมือน ฟ้าลิขิตมาว่า เราจะได้ไปดู IU
เตรียมตัวอะไรบ้างก่อนไปคอนเสิร์ต ? ก่อนอื่นเลยเราเตรียมตัวน้อยมาก เพราะว่าช่วง อาทิตย์ก่อนไป คอนเสิร์ต เรายุ่งเรื่อง งานมากๆ แถมวัน คอนเสิร์ต และวันต่อมาเรามีสอบ อีกด้วย แต่ไหนๆเราก็เลือกเดินมาทางนี้แล้ว เราก็จะตั้งใจทั้ง 2 อย่าง นั่งอ่านหนังสือไปด้วย เปิดเพลง ร้อง fanchant ไปด้วย ก่อนเข้า Part ต่อไป ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมคือ คำถามมากมาย จะสนุกไหม? นั่งก็ไกล? fanchant ที่เราจำก็จำแค่พองูๆปลาๆ
ช่วงดูคอนเสิร์ต (ใน part นี่เราจะพูดถึงความรู้สึกเป็นส่วนใหญ่)
พอถึงเวลา แสดง ทุกอย่างดูเงียบมาก intro ก็ขึ้นมา พอ intro จบ ก็เริ่ม เห็น IU ลางๆ จนเริ่มชัดขึ้น ทุกคนในคอน "กรี๊ด" กันเสียงดังมากแต่ตอนนั้นสำหรับเรา เรานั่งนิ่งเลย มันเหมือนทุกอย่างหยุดหมุนไป ตัวชาไปหมด น้ำตามันก็ค่อยๆไหลออกมา คำถามมากมาย ได้ เฉลยออกมาทั้งหมด "อืม มันเป็นแบบนี้เอง" รู้สึกเหมือนหัวใจทุกคน พร้อมที่จะ เต้น ในจังหวะเดียวกัน มันทำให้รู้เลยว่า ชีวิตด้านนอกจะเป็นอย่างไง แต่ข้างใน เราคือ "uaena" เหมือน หัวใจของศลป กับ แฟนคลับ อยู่ใกล้กันมาก แต่แปลกที่ตัวเรา ไม่ได้รู้สึกสนุก หัวเราะ ร้องให้ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ "พิเศษ" มันไม่มีอะไรสามารถ วัด ความรู้สึกนี่ได้เลย มันเป็นความวิเศษที่เกินจะอธิบายได้ อีกอย่างคือรู้เลยว่า คุณจะดูคอนสนุกแค่ไหน ขึ้นอยู่กับว่า คุณรัก ศลป คนนั้นมากแค่ไหน
หลังดูคอนเสิร์ตจบ
หลังจากดูจบ ความรู้สึกมันตึงๆ แบบว่าจบแล้วหรอ เร็วจัง ทั้งๆที่ก็นั่งมาจะ 3 ชมครึ่งแล้ว แต่ความรู้สึกมัน เยอะมาก moment ต่างๆ จำได้ไม่มีวันลืมเลย เรียกได้ว่า ถ้า เห็นเรานั่ง เหม่อลอย ก็คือเราวาป กลับเข้าไปในคอนอีกครั้ง 55555+ แต่ก็กลับมาแอบเสียดาย น่าจะจำ fanchant ให้ได้มากกว่านี่ ทำไมไม่หาซื้อ บ้ง ให้ได้ แต่มี สิ่งนึงที่คิดแล้ว จะร้องให้คือ ถ้าปีหน้า กดบัตร ไม่ได้ หรือ ไม่ได้มาคอนเพราะติดธุระ คงใจสลายหายไปได้เลย
สุดท้าย เราอยากฝากถึงคน ที่อยู่ใน safe zone ไม่กล้าไป คอน หรือ มีคำถามแบบเรา เราอยากบอกพวกคุณว่า มาเถอะ จะบัตรราคาไหน นั่งตรงไหน แต่ถ้าได้อยู่ในนั้น มันคือ สิ่งที่พิเศษ มาก มันไม่มีอะไรวัดค่าได้เลย ปีนี้เขามา ปีหน้าคุณอาจจะไม่ได้เจอเขาก็ได้ โอกาสที่เราจะได้เจอ ศลปที่เรารักมันก็น้อยมากๆอยู่แล้ว ถ้าเรามีโอกาสแต่เรา ทิ้งมันไปง่ายๆ ก็คงน่าเสียดายแย่
สุดท้าย ถ้าเราเขียนตรงไหนผิด เราขอโทษด้วยนะ เราจะปรับปรุง ในครั้งต่อๆไปที่ได้เขียนอะไรยาวๆแบบนี้อีก
[ รีวิว + แชร์ความรู้สึก ] ไปคอนเสิร์ตครั้งแรกในชีวิต และ ยังไปคนเดียวอีกด้วย
1. ช่วงก่อนไปคอนเสิร์ต
2. ช่วงดูคอนเสิร์ต
3. หลังดูคอนเสิร์ตจบ
คอนเสิร์ตที่เราไปคือ 2019 IU Tour Concert <LOVE, POEM> In Bangkok
ก่อนอื่นเลย เราอยาก บอกว่าเราติ่งเกาหลี มาเข้าปีที่ 6 แล้ว ในทุกปี เราจะมีคำถาม ตลอดว่า ไป คอนเสิร์ตดีไหม ? แต่ นั่งไกลๆ มองหา ศลป ก็ไม่ชัด จะสนุกได้อย่างไงจะไปดีหรอ แล้วสุดท้ายเราก็ไม่ไป บวกกับ เราอยู่ โรงเรียนชายล้วน มีแต่เพื่อน แตะบอล เล่นกีฬา เท่ๆ บางครั้งมันก็พูดยากว่าเรา ติ่ง ศลป เกาหลีมากๆ ซึ่งก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ มากกว่า ที่จะแสดงออกไป และ สุดท้าย เราก็ออกจาก safe zone ตัวเองได้
ช่วงก่อนไปคอนเสิร์ต
วันกดบัตร ครั้งแรก เรียกได้ว่าเตรียมตัวมาดีมาก แต่วันที่ต้องกดบัตรไปตรงกับวันที่เราต้องไป ฟังสัมมนา พอดี ก็คือฟังไปด้วย พร้อมหยิบ มือถือ แน่นอน นก ครับ เราก็เริ่มกดรีใหม่ จนรู้สึกถอดใจไปแล้ว ในช่วงเวลา 16.50 เรา ฟังสัมมนาเสร็จ จึงหยิบมือถือขึ้นมารีหน้าจอ มีว่างที่นึง และ กดบัตรได้ ตอนนั้นคือดีใจมากๆ มันเป็นช่วงเวลาที่เป็นไปได้ยากมากที่จะกดได้ เรารู้สึก เหมือน ฟ้าลิขิตมาว่า เราจะได้ไปดู IU
เตรียมตัวอะไรบ้างก่อนไปคอนเสิร์ต ? ก่อนอื่นเลยเราเตรียมตัวน้อยมาก เพราะว่าช่วง อาทิตย์ก่อนไป คอนเสิร์ต เรายุ่งเรื่อง งานมากๆ แถมวัน คอนเสิร์ต และวันต่อมาเรามีสอบ อีกด้วย แต่ไหนๆเราก็เลือกเดินมาทางนี้แล้ว เราก็จะตั้งใจทั้ง 2 อย่าง นั่งอ่านหนังสือไปด้วย เปิดเพลง ร้อง fanchant ไปด้วย ก่อนเข้า Part ต่อไป ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมคือ คำถามมากมาย จะสนุกไหม? นั่งก็ไกล? fanchant ที่เราจำก็จำแค่พองูๆปลาๆ
ช่วงดูคอนเสิร์ต (ใน part นี่เราจะพูดถึงความรู้สึกเป็นส่วนใหญ่)
พอถึงเวลา แสดง ทุกอย่างดูเงียบมาก intro ก็ขึ้นมา พอ intro จบ ก็เริ่ม เห็น IU ลางๆ จนเริ่มชัดขึ้น ทุกคนในคอน "กรี๊ด" กันเสียงดังมากแต่ตอนนั้นสำหรับเรา เรานั่งนิ่งเลย มันเหมือนทุกอย่างหยุดหมุนไป ตัวชาไปหมด น้ำตามันก็ค่อยๆไหลออกมา คำถามมากมาย ได้ เฉลยออกมาทั้งหมด "อืม มันเป็นแบบนี้เอง" รู้สึกเหมือนหัวใจทุกคน พร้อมที่จะ เต้น ในจังหวะเดียวกัน มันทำให้รู้เลยว่า ชีวิตด้านนอกจะเป็นอย่างไง แต่ข้างใน เราคือ "uaena" เหมือน หัวใจของศลป กับ แฟนคลับ อยู่ใกล้กันมาก แต่แปลกที่ตัวเรา ไม่ได้รู้สึกสนุก หัวเราะ ร้องให้ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ "พิเศษ" มันไม่มีอะไรสามารถ วัด ความรู้สึกนี่ได้เลย มันเป็นความวิเศษที่เกินจะอธิบายได้ อีกอย่างคือรู้เลยว่า คุณจะดูคอนสนุกแค่ไหน ขึ้นอยู่กับว่า คุณรัก ศลป คนนั้นมากแค่ไหน
หลังดูคอนเสิร์ตจบ
หลังจากดูจบ ความรู้สึกมันตึงๆ แบบว่าจบแล้วหรอ เร็วจัง ทั้งๆที่ก็นั่งมาจะ 3 ชมครึ่งแล้ว แต่ความรู้สึกมัน เยอะมาก moment ต่างๆ จำได้ไม่มีวันลืมเลย เรียกได้ว่า ถ้า เห็นเรานั่ง เหม่อลอย ก็คือเราวาป กลับเข้าไปในคอนอีกครั้ง 55555+ แต่ก็กลับมาแอบเสียดาย น่าจะจำ fanchant ให้ได้มากกว่านี่ ทำไมไม่หาซื้อ บ้ง ให้ได้ แต่มี สิ่งนึงที่คิดแล้ว จะร้องให้คือ ถ้าปีหน้า กดบัตร ไม่ได้ หรือ ไม่ได้มาคอนเพราะติดธุระ คงใจสลายหายไปได้เลย
สุดท้าย เราอยากฝากถึงคน ที่อยู่ใน safe zone ไม่กล้าไป คอน หรือ มีคำถามแบบเรา เราอยากบอกพวกคุณว่า มาเถอะ จะบัตรราคาไหน นั่งตรงไหน แต่ถ้าได้อยู่ในนั้น มันคือ สิ่งที่พิเศษ มาก มันไม่มีอะไรวัดค่าได้เลย ปีนี้เขามา ปีหน้าคุณอาจจะไม่ได้เจอเขาก็ได้ โอกาสที่เราจะได้เจอ ศลปที่เรารักมันก็น้อยมากๆอยู่แล้ว ถ้าเรามีโอกาสแต่เรา ทิ้งมันไปง่ายๆ ก็คงน่าเสียดายแย่
สุดท้าย ถ้าเราเขียนตรงไหนผิด เราขอโทษด้วยนะ เราจะปรับปรุง ในครั้งต่อๆไปที่ได้เขียนอะไรยาวๆแบบนี้อีก