โดยปกติเรามีกฎส่วนตัวว่า โฟกัสที่งาน ไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนหากมันไม่กระทบกับงาน แต่ตอนนี้ปัญหาคือแบบนี้
น้องเป็นผู้ชาย จริงๆอายุมากแล้วแค่น้อยกว่าเรานิดเดียว แต่เป็นคนนิสัยส่วนตัวแย่มาก เช่น ชอบเล่นมุกใต้สะดือ (ปกติเราเกลียดคนแบบนี้ มองว่าเราสามารถพูดคุยให้สนุกได้โดยไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องพวกนี้) ไม่ให้เกียรติคนอื่น ดูจากเวลาเรียกคนที่เป็นบุคคลที่ 3 จะใช้สรรพนามแรงๆ เช่น ไอ้ here นั่น, อีกะห_รี่, ล่าสุดบอกว่าเลิกกับแฟนเพราะแฟนอยากได้คนรวย แฟนอยากเป็นเมียน้อย (เรามองว่าแฟนเค้าไม่น่าจะทนน้องได้มากกว่า เพราะน้องดูไม่มีอนาคต กินหรูอยู่สบายแต่เงินเดือนไม่มาก มีแต่หนี้และไม่มีเงินเก็บ)
โดยปกติเนื่องจากเราเป็นหัวหน้างาน ก็จะมีพาน้องไปเลี้ยงตามโอกาสพิเศษบ้าง แต่หลังๆมาเริ่มเคยตัว เวลาชวนทีมแค่ไปกินข้าวกลางวัน หรืออะไรเล็กๆน้อยๆจะถามว่าเลี้ยงมั้ย หรือบางทีพูดเองลอยๆเลยว่า เย้ วันนี้พี่เลี้ยง จนหลายครั้งต้องตอกกลับไปว่า ไม่เลี้ยงค่ะ ทำไมต้องเลี้ยงคะ ก็จะเงียบๆไป คราวหน้าก็เอาใหม่ ไม่ใช่แค่กับเรา แต่กับคนอื่นด้วย ไปกินอะไรไม่เคยแชร์ หรือแม้แต่เวลาเรามีของกินเล็กน้อยก็มาขอกินเหมือนคนอดอยาก เราเห็นบางทีก็สงสาร
แต่เรื่องงานเค้าทำได้ดี มีข้อบกพร่องเล็กน้อยแต่ไม่ได้สำคัญอะไร น่าจะเป็นเพราะแบบนี้เค้าเลยคิดว่าจะทำอะไรก็ได้รึเปล่า ? แต่สำหรับเราไม่มีปัญหาว่าถ้าขาดน้องคนนี้แล้วจะทำงานไม่ได้ ก็แค่หาคนใหม่มันไม่ยาก แค่ไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าพฤติกรรมแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แต่เนื่องจากไม่มีผลกับงาน เราเลยรู้สึกว่าจะเรียกมาเตือนเรื่องส่วนตัวก็ดูแปลกๆไปอีก รึจะปล่อยไปชีวิตของเค้า ?
ถ้าคุณมีลูกน้องที่ทำงานได้ดี แต่พฤติกรรมส่วนตัวแย่ คุณจะเตือนเค้ามั้ยคะ ?
น้องเป็นผู้ชาย จริงๆอายุมากแล้วแค่น้อยกว่าเรานิดเดียว แต่เป็นคนนิสัยส่วนตัวแย่มาก เช่น ชอบเล่นมุกใต้สะดือ (ปกติเราเกลียดคนแบบนี้ มองว่าเราสามารถพูดคุยให้สนุกได้โดยไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องพวกนี้) ไม่ให้เกียรติคนอื่น ดูจากเวลาเรียกคนที่เป็นบุคคลที่ 3 จะใช้สรรพนามแรงๆ เช่น ไอ้ here นั่น, อีกะห_รี่, ล่าสุดบอกว่าเลิกกับแฟนเพราะแฟนอยากได้คนรวย แฟนอยากเป็นเมียน้อย (เรามองว่าแฟนเค้าไม่น่าจะทนน้องได้มากกว่า เพราะน้องดูไม่มีอนาคต กินหรูอยู่สบายแต่เงินเดือนไม่มาก มีแต่หนี้และไม่มีเงินเก็บ)
โดยปกติเนื่องจากเราเป็นหัวหน้างาน ก็จะมีพาน้องไปเลี้ยงตามโอกาสพิเศษบ้าง แต่หลังๆมาเริ่มเคยตัว เวลาชวนทีมแค่ไปกินข้าวกลางวัน หรืออะไรเล็กๆน้อยๆจะถามว่าเลี้ยงมั้ย หรือบางทีพูดเองลอยๆเลยว่า เย้ วันนี้พี่เลี้ยง จนหลายครั้งต้องตอกกลับไปว่า ไม่เลี้ยงค่ะ ทำไมต้องเลี้ยงคะ ก็จะเงียบๆไป คราวหน้าก็เอาใหม่ ไม่ใช่แค่กับเรา แต่กับคนอื่นด้วย ไปกินอะไรไม่เคยแชร์ หรือแม้แต่เวลาเรามีของกินเล็กน้อยก็มาขอกินเหมือนคนอดอยาก เราเห็นบางทีก็สงสาร
แต่เรื่องงานเค้าทำได้ดี มีข้อบกพร่องเล็กน้อยแต่ไม่ได้สำคัญอะไร น่าจะเป็นเพราะแบบนี้เค้าเลยคิดว่าจะทำอะไรก็ได้รึเปล่า ? แต่สำหรับเราไม่มีปัญหาว่าถ้าขาดน้องคนนี้แล้วจะทำงานไม่ได้ ก็แค่หาคนใหม่มันไม่ยาก แค่ไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าพฤติกรรมแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แต่เนื่องจากไม่มีผลกับงาน เราเลยรู้สึกว่าจะเรียกมาเตือนเรื่องส่วนตัวก็ดูแปลกๆไปอีก รึจะปล่อยไปชีวิตของเค้า ?