คือ หนูเป็นลูกคนเดียว มีญาติก็เหมือนไม่ค่อยมีอะ ตอนเด็กๆเท่าที่จำได้ชนิดที่จำฟังใจเลยคือมีอยู่ว่าเรามีพี่คนนึงที่เรารักเเละเคารพเขามากนะเเต่เขาชอบเเกล้งเราบางครั้งหลอกด่าเราก็มีเเต่เราไม่โต้ตอบอะไรตอนเด็กๆเราคุยกับเขาเยอะมาก
นิสัยเราเป็นคนจริงใจ รักสันโดษใหมก้รักนะเเต่พอวันรวมญาติเราก็ให้ความสำคัญ ด้วยความที่เราพูดน้อยด้วย เเต่เหตุการณ์มันมีอยู่ว่า
วันก่อนเราไปส่งพี่เขาที่หน้าบ้านเพราะเขาจะไปเรียนต่อเขากลับเฉยชาใส่เรา เราอยากคุยด้วยเเต่เขาก็ไม่ค่อยคุยกับเราเลยเรานั่งอยู่ตรงหน้าเขาเขายังลุกหนีไปนั่งข้างในบ้านเลย
หรือเราต้องทักเขาก่อนเขาถือว่าเขาเป็นพี่หรือป่าวเราพยายามเเล้วเเถมเขายังเดินผ่านหน้าไปอย่างไร้ความรู้สึกอีก เเถมวันนี้เขายังเฉยชากับเราเลย
วัเขาเกลียดเราใช่ใหมเกลียดเเบบไม่ต้องมีคำพูดออกมา ทำเหมือนเราไม่ใช่น้องหรือตัวเราผิดเองที่เป็นคนไม่ค่อยพูดเเต่เเปลกตรงที่วันเกิดเราเขาเอาเค้กมาให้ซึ่งเป็นวันพิเศษของเราใช่เเต่พอวันธรรมดาวันที่เราล้มเหลวมาไม่เคยมีเเม้เเต่คำถามว่าเป็นไงบ้างเพราะอะไรเกิดอะไรขึ้นผิดกับพี่อีกคนที่เรามองข้ามเขาไปนานมาก หรือตัวเราคิดมากไป
เช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ
ใส่
อยากทราบว่าเขาเกลียดเราใหมหรือเราคิดไปเองช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ
นิสัยเราเป็นคนจริงใจ รักสันโดษใหมก้รักนะเเต่พอวันรวมญาติเราก็ให้ความสำคัญ ด้วยความที่เราพูดน้อยด้วย เเต่เหตุการณ์มันมีอยู่ว่า
วันก่อนเราไปส่งพี่เขาที่หน้าบ้านเพราะเขาจะไปเรียนต่อเขากลับเฉยชาใส่เรา เราอยากคุยด้วยเเต่เขาก็ไม่ค่อยคุยกับเราเลยเรานั่งอยู่ตรงหน้าเขาเขายังลุกหนีไปนั่งข้างในบ้านเลย
หรือเราต้องทักเขาก่อนเขาถือว่าเขาเป็นพี่หรือป่าวเราพยายามเเล้วเเถมเขายังเดินผ่านหน้าไปอย่างไร้ความรู้สึกอีก เเถมวันนี้เขายังเฉยชากับเราเลย
วัเขาเกลียดเราใช่ใหมเกลียดเเบบไม่ต้องมีคำพูดออกมา ทำเหมือนเราไม่ใช่น้องหรือตัวเราผิดเองที่เป็นคนไม่ค่อยพูดเเต่เเปลกตรงที่วันเกิดเราเขาเอาเค้กมาให้ซึ่งเป็นวันพิเศษของเราใช่เเต่พอวันธรรมดาวันที่เราล้มเหลวมาไม่เคยมีเเม้เเต่คำถามว่าเป็นไงบ้างเพราะอะไรเกิดอะไรขึ้นผิดกับพี่อีกคนที่เรามองข้ามเขาไปนานมาก หรือตัวเราคิดมากไป
เช่วยวิเคราะห์หน่อยค่ะ
ใส่