สวัสดีครับพี่น้องพันทิปทุกคน ผมอยากได้ความเห็นความคิดของแต่ละคนเพื่อผมจะนำไปปรับใช้ครับ
ผมคบกับแฟนผม 5 เดือนกว่าๆ คอยปรึกษาและให้กำลังใจกันทุกเรื่อง มีทะเลาะผิดใจกันบ้างเล็กน้อยแต่โดยรวมมีความสุขมากครับ มีไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกินข้าวกันบ้าง เราวาดอนาคตไว้ด้วยกันเยอะแยะมากครับ เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ผมทำงานแต่เธอยังศึกษาปริญญาตรีอยู่ แต่วันไหนที่เธอว่างหรือช่วงที่ไม่ได้สอบเธอก็จะมาอยู่กับผม ผู้ใหญ่ของเราทั้งคู่รับรู้ครับ
**ที่ท้าวความเพราะอยากให้รู้ขั้นความสัมพันธ์ครับ**
เรื่องมันเริ่มที่ว่า
ผมทักไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง(เคยคุยกันเมื่อ 3 4 ปีก่อน ไม่เคยพบเจอหรือนัดเจอกันครับ) เมื่อปลาย
เดือนตุลา เกี่ยวกับเรื่องเรียนจบพอมีแนวทางไหนไปต่อได้บ้าง คือแฟนผมคุยกับผมเรื่องแนวทางให้ผมช่วยตัดสินใจ แต่ผมไม่มีความรู้จึงสอบถามกับผู้หญิงคนนี้ซึ่งเธอเรียนจบมาสาขาวิชาเดียวกับที่แฟนผมกำลังศึกษาอยู่กะจะหาแนวทางไปแนะนำเพิ่มการตัดสินใจให้เธอ ผมก็ทักไปถามปกติครับแฟนผมรับรู้เพราะเธอมีเฟสผมเข้าไปดูได้ไม่มีปิดบังอะไร
ผู้หญิงคนนี้ก็ขอเบอร์ผมไว้ บอกถ้าได้ข้อมูลมาจะโทรมาบอก
เช้าอีกวันผู้หญิงคนนี้ก็โทรมาครับเล่ารายละเอียดให้ผมฟัง ผมเลยรีบเอาไปปรึกษากับแฟนผม แต่ดันผิดจังหวะไปหน่อยครับ คืออยู่ในช่วงที่
เธอเครียดกับการสอบ อ่านหนังสือ เลยโดนจัดไป 1 ยกบอกอนาคตเธอ เธอจัดการเองได้ ผมเข้าใจเพราะเธอใกล้จะศึกษาจบเป็นบัณฑิตปีสุดท้ายแล้วแต่ก็สะเทือนนิดหน่อยครับ5555
ผมเลยทักไปคุยกับผู้หญิงคนนี้อีกครั้งว่าสอบนี่มันเครียดขนานี้เลยหรอ(บ่นให้ฟังน่ะครับ) แล้วก็จบกันไปไม่ได้คุยอะไรกันต่อ
ผ่านไปเป็นเดือนผู้หญิงคนนี้ก็โทรมาครับ เธอคนนี้มีแฟนแล้ว ฉนั้นเธอจะโทรหาผมเวลา เช้า - เย็น เวลาไปทำงานกับเวลาเดินทางกลับบ้าน แต่ก็
ไม่ค่อยได้คุย ช่วงเช้าผมไม่รับสาย เพราะผมก็ต้องอาบน้ำไปทำงานเหมือนกัน ไม่ใช่เมียใช่แม่ ตอนเย็นผมก็คุยอยู่กับแฟน ผมไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษเป็นเพียงคนรู้จักกันเฉยๆผมก็คุยอยู่แต่กับแฟน(ติดมากครับ) เพราะ
แฟนผมพิเศษที่สุดสำหรับผมแล้ว

ปกติทักมาก็ไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไหร่
ส่วนใหญ่ผมก็จะลบออก ก็มีบอกทำไรอยู่บ้างบางที พิมพ์แซวบ้างบางครั้ง โดยส่วนตัวผมชอบแซวชอบกวนตีนวันนึงผมก็ตอบอยู่ไม่กี่ประโยค
วันที่17เธอทักผมมา ''หายไปเลยน้า'' แล้วว่าพึ่งลาออกจากที่ทำงานที่เก่าเข้ามาทำงานแถวที่ผมทำอยู๋ไม่ไกลกันช่วงมกรา ผมมาตอบอีกทีวันที่18ก็ปกติครับบอกทำไรอยู่ แซวตามประสา ''อยากเจอจังเลย เมื่อไหร่จะมกราว้า'' ถ่ายรูปส่งมาผมก็แซว ''อยากเห็นหน้าจังเลย'' ''เดียวนี้ไม่ค่อยโทรมานะ''
ตกเย็นวันนั้นผมกินเลี้ยงกับรุ่นพี่ที่ทำงาน เธอตอบมา ''โทรมาหน่อย'' ''ขับรถจะหลับแล้ว'' มันก็ดีในช่วงเวลานั้นครับผมดื่มมาและกำลังขับรถกลับบ้านมันก็ดีมีเพื่อนคุยระหว่างทางก็คุยถึงบ้านก็ไม่ได้สนทนาอะไรกันต่อ ช่วงนั้นแฟนผมกำลังอ่านสอบตัวสุดท้ายเลยไม่อยากกวนแต่แฟนผมจะโทรมาหาช่วงก่อนนอน

เรานัดกันว่าสอบเสร็จก่อนปีใหม่จะไปเที่ยวสังขละบุรีกัน 24 25 26 ก็ตามนั้นครับ
24ระหว่างขับขึ้นเขาสังขละผู้หญิงคนนี้ทักมาครับ ''หายไปเลยน้าา'' นั่นเป็นเรื่อง ผมไม่ได้ตอบไม่ได้คุยจนลืมลบแชทตั้งแต่วันที่ 18 อยากจะหักพวงมาลัยพุ่งลงเขาไปเลยครับ

ก็เป็นไปตามระเบียบครับ แต่เธอจะไม่โวยวายหรือใส่อารมณ์ต่อหน้าเพื่อนผมเลย เ
ธอให้เกียรติผมมากครับแต่ผมลืมให้เกียรติ ลืมนึกถึงใจเธอที่ไปคุยกับผู้หญิงคนอื่น เธอบอกผมว่า ''เธอให้อภัย รักเหมือนเดิม ไว้ใจเหมือนเดิม ไม่ต้องไปอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเเล้ว'' ''เคยคิดว่าผมไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น ไว้ใจผมมากว่าจะไม่มีปัญหาเรื่องพวกนี้เข้ามาในชีวิตคู่ แต่ก็ไม่ต่างกัน'' ''เธอบอกเธอไม่โกรธ แต่เธอไม่ลืม พยายามลืมแล้วแต่มันลืมไม่ได้ จำได้ทุกประโยคที่พิมพ์หากัน จำได้ว่าคอลกันกี่นาที'' ''เธอไม่สงสารเค้าเลย'' แต่เราก็เที่ยวกันตามปกติครับยันถึงกรุงเทพผมไปส่งเธอที่บ้านและแยกย้าย ใจเธอคงมีแต่เรื่องพวกนี้ทำให้คิดมากเจ็บช้ำน้ำใจไม่ใช่น้อย และคงจะกลายเป็นความระแวงไปด้วย
ผมอยากปรึกษาความคิดเห็นของพี่น้องพันทิปทุกคนครับว่าจะทำยังไงต่อไป
จะทำให้เธอกลับมาเชื่อใจไม่ระแวงผมยังไง ผมสัญญากับเธอไว้ว่าจะไม่มีครั้งที่ 2 อีกแล้ว ผมทนไม่ได้ครับที่เห็นแฟนผมเสียใจ หน้าเธอตอนอ่านเจอแชทแล้วหันมามองที่ผม ผมจำได้ไม่ลืมเลยมันวนอยู่ในหัว กลับมาถึงบ้านไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ เครียดมาก ทั้งเรื่องงานและเรื่องนี้ทำผมเดินเป๋ไปไม่เป็นเลย ไม่ว่าจะทำอะไรจะต้องนึกถึงหน้าเธอตลอดทรมานใจเหลือเกินครับ จึงอยากได้ความคิดเห็นจากพี่ๆน้องๆเผื่อผมอ่านแล้วจะได้ข้อคิด เจอข้อปฏิบัติที่จะทำต่อไปครับ
ขอบคุณครับ
คุยกับผู้หญิงคนอื่น แล้วแฟนจับได้
ผมคบกับแฟนผม 5 เดือนกว่าๆ คอยปรึกษาและให้กำลังใจกันทุกเรื่อง มีทะเลาะผิดใจกันบ้างเล็กน้อยแต่โดยรวมมีความสุขมากครับ มีไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกินข้าวกันบ้าง เราวาดอนาคตไว้ด้วยกันเยอะแยะมากครับ เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ผมทำงานแต่เธอยังศึกษาปริญญาตรีอยู่ แต่วันไหนที่เธอว่างหรือช่วงที่ไม่ได้สอบเธอก็จะมาอยู่กับผม ผู้ใหญ่ของเราทั้งคู่รับรู้ครับ
**ที่ท้าวความเพราะอยากให้รู้ขั้นความสัมพันธ์ครับ**
เรื่องมันเริ่มที่ว่าผมทักไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง(เคยคุยกันเมื่อ 3 4 ปีก่อน ไม่เคยพบเจอหรือนัดเจอกันครับ) เมื่อปลายเดือนตุลา เกี่ยวกับเรื่องเรียนจบพอมีแนวทางไหนไปต่อได้บ้าง คือแฟนผมคุยกับผมเรื่องแนวทางให้ผมช่วยตัดสินใจ แต่ผมไม่มีความรู้จึงสอบถามกับผู้หญิงคนนี้ซึ่งเธอเรียนจบมาสาขาวิชาเดียวกับที่แฟนผมกำลังศึกษาอยู่กะจะหาแนวทางไปแนะนำเพิ่มการตัดสินใจให้เธอ ผมก็ทักไปถามปกติครับแฟนผมรับรู้เพราะเธอมีเฟสผมเข้าไปดูได้ไม่มีปิดบังอะไร ผู้หญิงคนนี้ก็ขอเบอร์ผมไว้ บอกถ้าได้ข้อมูลมาจะโทรมาบอก
เช้าอีกวันผู้หญิงคนนี้ก็โทรมาครับเล่ารายละเอียดให้ผมฟัง ผมเลยรีบเอาไปปรึกษากับแฟนผม แต่ดันผิดจังหวะไปหน่อยครับ คืออยู่ในช่วงที่เธอเครียดกับการสอบ อ่านหนังสือ เลยโดนจัดไป 1 ยกบอกอนาคตเธอ เธอจัดการเองได้ ผมเข้าใจเพราะเธอใกล้จะศึกษาจบเป็นบัณฑิตปีสุดท้ายแล้วแต่ก็สะเทือนนิดหน่อยครับ5555 ผมเลยทักไปคุยกับผู้หญิงคนนี้อีกครั้งว่าสอบนี่มันเครียดขนานี้เลยหรอ(บ่นให้ฟังน่ะครับ) แล้วก็จบกันไปไม่ได้คุยอะไรกันต่อ
ผ่านไปเป็นเดือนผู้หญิงคนนี้ก็โทรมาครับ เธอคนนี้มีแฟนแล้ว ฉนั้นเธอจะโทรหาผมเวลา เช้า - เย็น เวลาไปทำงานกับเวลาเดินทางกลับบ้าน แต่ก็ไม่ค่อยได้คุย ช่วงเช้าผมไม่รับสาย เพราะผมก็ต้องอาบน้ำไปทำงานเหมือนกัน ไม่ใช่เมียใช่แม่ ตอนเย็นผมก็คุยอยู่กับแฟน ผมไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษเป็นเพียงคนรู้จักกันเฉยๆผมก็คุยอยู่แต่กับแฟน(ติดมากครับ) เพราะแฟนผมพิเศษที่สุดสำหรับผมแล้ว
วันที่17เธอทักผมมา ''หายไปเลยน้า'' แล้วว่าพึ่งลาออกจากที่ทำงานที่เก่าเข้ามาทำงานแถวที่ผมทำอยู๋ไม่ไกลกันช่วงมกรา ผมมาตอบอีกทีวันที่18ก็ปกติครับบอกทำไรอยู่ แซวตามประสา ''อยากเจอจังเลย เมื่อไหร่จะมกราว้า'' ถ่ายรูปส่งมาผมก็แซว ''อยากเห็นหน้าจังเลย'' ''เดียวนี้ไม่ค่อยโทรมานะ''
ตกเย็นวันนั้นผมกินเลี้ยงกับรุ่นพี่ที่ทำงาน เธอตอบมา ''โทรมาหน่อย'' ''ขับรถจะหลับแล้ว'' มันก็ดีในช่วงเวลานั้นครับผมดื่มมาและกำลังขับรถกลับบ้านมันก็ดีมีเพื่อนคุยระหว่างทางก็คุยถึงบ้านก็ไม่ได้สนทนาอะไรกันต่อ ช่วงนั้นแฟนผมกำลังอ่านสอบตัวสุดท้ายเลยไม่อยากกวนแต่แฟนผมจะโทรมาหาช่วงก่อนนอน
ผมอยากปรึกษาความคิดเห็นของพี่น้องพันทิปทุกคนครับว่าจะทำยังไงต่อไป จะทำให้เธอกลับมาเชื่อใจไม่ระแวงผมยังไง ผมสัญญากับเธอไว้ว่าจะไม่มีครั้งที่ 2 อีกแล้ว ผมทนไม่ได้ครับที่เห็นแฟนผมเสียใจ หน้าเธอตอนอ่านเจอแชทแล้วหันมามองที่ผม ผมจำได้ไม่ลืมเลยมันวนอยู่ในหัว กลับมาถึงบ้านไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ เครียดมาก ทั้งเรื่องงานและเรื่องนี้ทำผมเดินเป๋ไปไม่เป็นเลย ไม่ว่าจะทำอะไรจะต้องนึกถึงหน้าเธอตลอดทรมานใจเหลือเกินครับ จึงอยากได้ความคิดเห็นจากพี่ๆน้องๆเผื่อผมอ่านแล้วจะได้ข้อคิด เจอข้อปฏิบัติที่จะทำต่อไปครับ ขอบคุณครับ